7 ธันวาคม 2549 06:57 น.
ชบาแดงสีเหลือง
วันเดือนปี ใยผ่านผัน กันเร็วนัก
ไม่เคยพัก ไม่เคยท้อ เลยหนอนี่
ไม่เคยเหน็ด ไม่เคยเหนื่อย เอื่อยรอรี
ไม่เคยมี เรียกร้อง ต้องจ่ายเงิน
วันเวลา ดำเนิน เดินรีบรุด
ไม่เคยหยุด ไม่เคยย่อ ระท้อเผิน
ไม่เคยขาด ไม่เคยที่ จะมีเกิน
มิขัดเขิน ในหน้าที่ ปีเดือนวัน....
ชีวิตเรา เลยล่วง ด้วยปวงโรค
สรรพโศก สรรพสาระ สรรพสรร
ประสบการณ์ ก็ผันผ่าน เพิ่มนานวัน
ให้เลือกสรร มาใช้ ในวันมี.....
7 ธันวาคม 2549 06:52 น.
ชบาแดงสีเหลือง
...แพ้พ่าย ใช่พ่ายแพ้
อาจอ่อนแอ แลร้าวราญ
เก็บเศร้า เอามาอ่าน
แล้วแปรมัน ให้เป็นกลอน...
...ผืนดิน เคยมั่นคง
ให้กายทรง กลับโคลงคลอน
อีกกี่นาน ร้าวราญหลอน
ฉุดห้องใจ ให้โศกครวญ...
...เก็บเพชร เถิดในตม
แล้วชื่นชม ในวันหวน
เวลา ไม่ย้อนทวน
เราจะผ่าน กาลร้าวไป...
...มานั่ง เป็นเพื่อนน้อง
ปลอบอย่าหมอง ให้ผ่องใส
ชีวิต ต้องผ่านไป
รักษาใจ ไว้เถิดเอย...
แต่งให้น้องชายค่ะ... เป็นกำลังให้ทุกท่านค่ะ...
5 ธันวาคม 2549 23:30 น.
ชบาแดงสีเหลือง
..แค่คำเอ่ย..บอกมา ว่า.."คิดถึง"
ก็แสนซึ้ง กว่าพร่ำ วจีไหน
อย่าเพิ่งเอ่ย ว่า"รัก" เร็วนักใจ
เพียงแค่อยู่ ใกล้ใกล้ ในสายตา...
..ฉันอาจเป็น ส่วนหนึ่ง ของดวงจิต
เพียงสักนิด คิดถึง ก็ซึ้งค่า
เป็นรางวัล ที่ผันผ่าน กาลเวลา
เป็นดอกไม้ อันล้ำค่า ของ....หัวใจ...
**********************************************
/ชบาแดงสีเหลือง/ 4/12/2549 /14.00 น.
บน ถ.พหลโยธิน ส.1
29 พฤศจิกายน 2549 23:25 น.
ชบาแดงสีเหลือง
....สวัสดี ตอนเที่ยง แดดเปรี้ยงร้อน
เมื่อขวัญอ่อน กลับมา ห้องพาฝัน
มีเพื่อนมิตร มากมาย เรียงรายกัน
มาร่วมสรร แลกมุมคิด สนิทกลอน....
... ตื่นตีสี่ ดีจัง ฟังพระเทศน์
แสนวิเศษ ลอยลมมา อุทาหรณ์
เมื่อคืนหลับ ก็ยัง ฝันแต่งกลอน
พอตื่นนอน ถึงตีห้า รีบลาเรือน....
... ท้องฟ้าดำ มืดมิด สนิทแสง
ดาวดาษแจ้ง พราวเรียง เคียงเมฆเหมือน
อากาศหนาว เย็นเยียบ ขอบฟ้าเลือน
แล้วรถเคลื่อน ถึงบ้านสวน ที่ควรเนาว์
... ฟ้าสีอม ชมพู ดูงามเรื่อ
ภูเขาเจือ เมฆหมอก ออกเหงาเหงา
ดวงตะวัน ตื่นสาย จึงไร้เงา
อากาศเช้า ยังเยียบ ยังเฉียบเย็น...
.. มินานเนิ่น แดดสาย ประกายส่อง
ยอดเขามอง พร่างพร่า สง่าเห็น
สะท้อนหยาด น้ำค้างพราว ดุจดาวเร้น
จากสวรรค์ ระยิบเต้น บนบางบรรณ.... (บรรณ = ใบไม้)
... หอมอรุณ อุ่นแดดอ่อน มาอ้อมอุ่น
หอมกรุ่น ๆ ความรัก จากแดนฝัน
หอมไมตรี ที่มีผ่าน เนิ่นนานวัน
มอบกำนัล เป็นของขวัญ วันใหม่เยือน.....
27 พฤศจิกายน 2549 12:06 น.
ชบาแดงสีเหลือง
....รักวันจันทร์ เพราะเป็นวัน ไม่ได้หยุด
ก็เลยฉุด ใจคืน ฟื้นความหวาน
วันจันทร์จึง เริ่มรักใหม่ ไม่ลนลาน
รักอังคาร พุธ-พฤหัส จัดศุกร์ ดี....
... วันทำงาน พาลให้รัก ไม่หนักเหนื่อย
ให้คลายเมื่อย หัวใจ ได้สุขขี
ให้เป็นวัน แห่งความรัก ที่ภักดี
ให้ชีพมี ความหวานลิ้ม ปริ่มกมล....
... วันไหนหน่าย ค่อยคลายรัก ที่หนักอก
ที่ช้ำฟก ร้าวใจ ทำไม่สน
พักใจท้อ ที่ทดถั่ง รั้งพิกล
กลายเป็นคน ไร้รัก นอนพักใจ....
... แต่วันนี้ แดดมี สีใสสาด
ฟ้าสะอาด มีเมฆขาว ดอกพราวไหว
อากาศดี นกน้อยบิน ร่ายฟ้าไกล
ธารน้ำใส ปลาว่ายฉ่ำ เสียงน้ำริน....
... คนมีรัก มองโลก ก็สวยสด
คนไร้รส รักหมอง ต้องเมินผิน
คนใจงาม บอกความงาม ให้โลกยิน
โลกมีสิ้น ทุกสิ่งงาม ถ้าตามมอง.....
หน้าส่วนตัว
1189
