5 กันยายน 2548 13:36 น.
ทวิชา
หนึ่งชีวิตใครลิขิตร่วมขีดเขียน
หนึ่งความเพียรใครวาดฝันเพื่อค้นหา
หนึ่งดวงใจที่รอใครเสมอมา
หนึ่งคุณค่าความดีมีเพื่อใคร
ฝันสวยงามเพื่อวันที่ดีกว่า
ฝันสวยกว่าความจริงหรือไฉน
ฝันสักวันอาจมีใครของหัวใจ
ฝันวาดไปตามแต่ใจจะต้องการ
อาจไม่มีวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า
อาจไม่มีวันหน้าที่แสนหวาน
อาจจะมีความสุขเพียงเมื่อวาน
อาจเป็นเพียงลมผ่านพัดเลยไป
เป็นเพียงช่วงความฝันในวันหนึ่ง
เป็นถ้อยคำหวานซึ้งที่ฝันใฝ่
เป็นภาพวาดวิมานในจิตใจ
เป็นเพียงสายน้ำไหลไม่กลับมา
ความจริงแท้แม้สร้างจากความฝัน
ความจริงอันสวยงามกว่าสิ่งไหน
ความจริงที่ไม่เพียงอยู่ในใจ
ความจริงที่มีได้กับทุกคน
..............................
หนึ่งความฝันแม้ยากอาจจริงได้
ฝันวาดไว้หากไปถึงซึ่งยังฝัน
เป็นความเพียรหากไม่ท้อแท้กับมัน
แล้ววันนั้นความฝันจะเป็นจริง
5 กันยายน 2548 13:17 น.
ทวิชา
คงได้แค่เพียงเฝ้ารออยู่ที่เก่า
ที่ที่เราเคยรักเคยฝันใฝ่
แม้วันนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกาย
แต่หัวใจยังไม่อาจเลิกรักเธอ
เพราะความจริงบางอย่างขวางกั้นไว้
แต่ในใจยังรักเธออยู่เสมอ
ระหว่างเราเพียงฝันที่ละเมอ
แค่เพียงเพ้ารำพันอย่างเดียวดาย
ทั้งที่เราต่างรักสมัครจิต
แม้แต่คิดใฝ่หายังไม่ได้
เราต่างกันมากเกินจะบรรยาย
คงทำได้เพียงฝันว่ารักกัน
ชั่วชีวิตหนึ่งเดียวของฉันนี้
จะคงมีแต่เธอไม่แปรฝัน
ขอเพียงมีลมหายใจทุกคืนวัน
ทุกความฝันฉันจะทำเพื่อเธอ
3 กันยายน 2548 09:39 น.
ทวิชา
หากใจนี้มีสิทธิจะคิดหวัง
หากใจยังมีสิทธิจะคิดถึง
หากใจนี้ไม่มากไม่หวานซึ้ง
แต่ใจหนึ่งยังรอไม่เปลี่ยนไป
อาจไม่มีฟากฟ้าแห่งความฝัน
อาจไม่มีสุริยันแสงจัทร์ฉาย
อาจไม่มีสายนทีหล่อเลี้ยงใจ
แต่คงมีกำลังใจที่เฝ้ารอ
27 สิงหาคม 2548 13:55 น.
ทวิชา
เสมือนฝันวันวานที่พ้นผ่าน
ถ้อยคำหวานหวั่นใจพาไหวหวั่น
สุขสารญรื่นเริงทุกคืนวัน
เพียงภาพฝันเพียงพิศในจิตใจ
เป็นเพียงโลกส่วนตัวช่วงชื่นหนึ่ง
พาให้ซึ้งตรึงจิตมิห่างหาย
เก็บรอยยิ้มแสนหวานไว้ในดวงใจ
ต่อให้ไกลก็เหมือนใกล้เพียงสบตา
9 กรกฎาคม 2548 10:49 น.
ทวิชา
ถาม ทำไมเช่นใดคือความรัก
ไถ่ ถามทักเช่นใดใคร่ใฝ่หา
ทั่ว ทุกทิศแดนไตรในโลกา
หล้า นภาแห่งหนใดใจจำจร
คำ คำเดียวมีค่าคณานัก
ว่า เงารักในใจยากไถ่ถอน
รัก ตรึงจิตติดแน่นให้อาวรณ์
เป็นฉันใด ใจจึงอ้อนอยากพบเจอ
หน้าส่วนตัว
1103
