“คำสารภาพ”

นาคะพรรณ

ฉันมีความสุข....

ทุกคราวยินเสียงเธอปลุกว่าลุกก่อน

เมื่อคืนค่ำทำไมไม่หลับนอน

มัวเมามายร่ายบทกลอนไม่ผ่อนเลย


ก็เป็นเพราะเธอ....

ทุกคำรำพันพร่ำเพ้อรอเธอเฉลย

บรรทัดวรรคอักขระไม่ละเลย

ฉันเขียนข้อความคุ้นเคยไว้เชยชม


....ว่ารักเธอนะคนดี

ผู้ร้อยรักถักชีวีนี้่สุขสม

ผู้มอบยิ้มอิ่มใจไร้ระทม

ผู้ชื่นชมห่มใจให้คนจร


....ฉุดฉันจากเศษสวะ

ล้างชำระปัดเป่าทุเลาหลอน

ปูไอรักตักอุ่นอุ่นไว้หนุนนอน

เปลี่ยนบทชีวิตบางตอนก่อนความตาย


....อาจฟังดูน้ำเน่า

เหมือนจันทราสะท้อนเงาแห่งความหมาย

ละหานขุ่นกระต่ายเต้นเริงระบาย

เช่นนิยายดอกฟ้าหมาวัดครอง


นี่คือคำสารภาพ....

โปรดเถิดเธอจงรับทราบตราบเราสอง

บันทึกรักผนึกสนิทปิดลงซอง

สลักหลังส่งถึงเจ้าของ....ลงกล่องใจ (ฉันรักเธอ)




นาคะพรรณ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
ภาพโดย อาคม นาคะ