4 กุมภาพันธ์ 2546 12:58 น.

เรากำลังจะอดตาย

พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ และพรุ่งนี้
เราจะมีบ้านอันอบอุ่นอยู่
มีขนมปังร้อนร้อนอบจากเตา
มีนมสดจากเต้าดื่มรับอรุณ
มีเนยแข็งกับชีสหอมกรุ่น
ใช่ซิ ผลมะกอกและผลองุ่น
ในสวนของเรากำลังสุกงอม

วันนี้ วันนี้ และวันนี้
กลิ่นควันปืนดินระเบิดกรุ่น
กลิ่นคาวเลือกเหม็นคลุ้ง
ท้องของเราก็ร้องป่วนลั่น
ไม่มีขนมปัง ไม่มีนม
ไม่มีชีส ไม่มีเนยแข็ง
ต้นมะกอกและต้นองุ่นในสวน
ถูกเผาวอดวายไหม้เกรียมหมดแล้ว

เมื่อวาน เมื่อวาน และเมื่อวาน
เรามีทุกสิ่งทุกอย่าง
มีพ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย
พี่ ป้า น้า อา ลุง
และบ้านอันอบอุ่นของเรา
แต่วันนี้ วันนี้ และวันนี้
เรากำลังจะอดตาย