เนานานเนิ่นกลางใจใครคนหนึ่ง รักรัดรึงตรึงจิตคิดถนอม เฝ้าใฝ่ฝันหทัยเจ้าจะยินยอม เพียงพอพร้อมรับไมตรีมิหมางเมิน ใจจึงจองมองเจ้าทุกเช้าค่ำ ครวญคิดคำเพื่อพูดสุดจะเขิน อยู่ยากเย็นเข็ญใจใครจะเกิน ยิ่งยับเยินเกินกล่าวเจ้าไม่มอง เนานานเนิ่นกลางจิตคิดไม่ตก วนเวียนวกเหลือบแลแต่ต้องหมอง เฝ้าใฝ่ฝันถึงเจ้าหมายครอบครอง นวลนิ่มน้องกลับประคองคนอื่นมา ฝนทอง ๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๕
หน้าส่วนตัว
2247
