30 กรกฎาคม 2552 14:42 น.
ฝากฝัน
แมลงปอล้อคลื่นระรื่นพลิ้ว
สายลมฉิวริ้วร่ายสายธารฝัน
โอบปีกบางกางฉาบอาบตะวัน
เคยไหวหวั่นพรั่นใจบ้างไหมเออ
เจ้าบินว่อนร่อนไปในโลกกว้าง
เคยอ้างว้างบ้างไหมตอนใจเผลอ
ยามไร้คู่อยู่เดี่ยวเปลี่ยวละเมอ
อยากเจอะเจอเธอไหมที่ใจปอง
ยามทิวาฟ้างามน้ำสวยใส
ท่องพฤกษ์ไพรใจเจ้ามิเศร้าหมอง
หากราตรีคลี่ฟ้าเข้ามาครอง
เจ้าหม่นหมองมองฟ้าเหมือนข้าฯฤๅ
เมื่อฝนพรมลมกราวเจ้าหนาวไหม
จะมีใครใดเล่ากอดเจ้าหรือ
ยามหวั่นใจใครหนอพอจับมือ
หรือจำดื้อถือรั้งดังข้าฯเป็น
ตาโตงามยามเจ้าเฝ้าค้นหา
คงแจ่มจ้ากว่าใครไม่ยากเข็ญ
อยากออกปากฝากถึงหนึ่งประเด็น
หากพบเห็นแฟนข้าฯมาบอกที
ข้าฯอยากบินถวิลหวังเช่นดั่งเจ้า
ไปวอนเว้าเฝ้านางอย่าร้างหนี
เป็นแสงโสมโลมใจให้ชีวี
ดั่งวันนี้มีเจ้าเฝ้าล้อใจ
ฝากฝัน
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๒
หมายเหตุ...ช่วยเช็คเพลงให้ด้วยครับ
เพลงที่ประกอบกลอน................
"เพลงแมลงปอปีกบาง ของไม้เมือง ครับ
27 กรกฎาคม 2552 08:38 น.
ฝากฝัน
ยามปากเอ่ยเปรยพร่ำร่ำคิดถึง
คำหวานซึ้งตรึงใจในหนหลัง
ค่อยต่อเติมเสริมชีวีมีพลัง
คิดจะพังขังครอบกรอบที่ครอง
ถึงวันนี้ที่คิดไม่บิดผัน
ทุกความฝันนั้นใจไม่เป็นสอง
อยากอยู่เรียงเคียงขวัญมั่นประคอง
คงหมายปองห้องใจใครทั้งดวง
ฤามีสิทธิ์คิดได้แต่ไร้หวัง
กำแพงตั้งขังไว้ยังใหญ่หลวง
ขอแนบชิดสนิทใจอยู่ในทรวง
ขวากทั้งปวงล่วงร้างขวางใจเรา
สุดคิดถึงคะนึงหากว่าสิ่งไหน
ช่วยให้ใจไหวหวามทุกยามเหงา
ภาพความหลังยังเป็นเช่นดั่งเงา
ติดตามเผาเร่าร้อนบ่ห่อนซา
เคยโอบกอดพลอดพร่ำยังจำได้
นอนซบไซร์ไล้ลูบจูบซ้ายขวา
เสียงครางครวญหวนคิดยังติดตา
ยังโหยหาอาลัยเหลือใจทน
รักซ่านซาบอาบจิตพิสมัย
ห้วงหทัยไหวหวิวดุจทิวสน
ต้องฝืนจำย้ำใส่ในกมล
เพียงฝึกฝนทนสู้ ชู้ทางใจ
ฝากฝัน
๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒
หมายเหตุ .. มีกลอนใครต่อใคร จากบ้านกลอน ไปกองอยู่ที่นี่เอง http://blog.eduzones.com/friends
20 กรกฎาคม 2552 21:43 น.
ฝากฝัน
ยินเสียงแผ่วแว่วมาว่าคิดถึง
จากใจหนึ่งซึ้งอยู่มิรู้หาย
ดั่งเนิ่นนานผ่านวันอันเดียวดาย
เหลือเพียงกายคล้ายใจลอยไกลตา
โอ้ ความรักมักเป็นเช่นฉะนี้
ทุกนาทีมีแต่เฝ้าแลหา
อยากอยู่เรียงเคียงกายร่วมชายคา
คอยห่วงหาอาลัยยามไกลกัน
แม้ยามหลับกลับเห็นเช่นภาพหลอน
เธอออดอ้อนอ่อนหวานในม่านฝัน
หลงละเมอเผลอคำพรอดรำพัน
จนใจสั่นหวั่นไหวไปทั้งทรวง
ยิ่งคืนฝนหล่นโปรยยิ่งโหยหา
เหมือนน้ำตาคราพรากจากของหวง
คืนกายใจไหลล่องทั้งสองดวง
เดินก้าวล่วงบ่วงสวรรค์วันฝนปราย
เกินใจฝืนกลืนกล้ำยามจำจาก
ยากแสนยากพรากกันฝันสลาย
ด้วยรักหวงห่วงใยทั้งใจกาย
มิเคยหน่ายคลายร้างแม้ห่างไกล
สุดรัญจวนป่วนจิต คำคิดถึง
ห้วงคำนึงถึงกันนั้นใช่ไหม
กล่อมวิญญาณซ่านซาบอาบอุ่นใจ
ยินคำใดไหนเล่าจะเท่าเทียม
ฝากฝัน
๒๐ ก.ค. ๒๕๕๑
13 กรกฎาคม 2552 08:58 น.
ฝากฝัน
น้ำกกเอื่อยเรื่อยไหลในม่านฝน
ช่างขุ่นข้นปนเปื้อนเหมือนใจฉัน
ปัญหาสุมรุมรุกทุกคืนวัน
มองฝั่งฝันพลันหายคล้ายไม่มี
กกกล้ำกลืนฝืนใจบ้างไหมหนอ
ยามทดท้อขอพ่ายยอมหน่ายหนี
เพียงตัวฉันหวั่นไหวในชีวี
ทุกนาทีมีแต่พ่ายแพ้ใจ
สายฝนหลั่งพรั่งพรูลงสู่กก
ราวเม็ดหยกตกหล่นบนแก้วใส
ต้องร้าวแตกแหลกลาญทั้งบานใบ
ดั่งปวดใจในคราวรักเศร้าตรม
แม่กกเอ๋ย เคยใสไม่ขุ่นข้น
กลับถูกคนก่นป่าไหลมาถม
แม่สะอื้นฝืนใจในโคลนตม
ร้าวระบมขมขื่นทุกคืนวัน
หัวใจเอ๋ย เคยอุ่นละมุนหวาน
กลับซมซานด้านชาไล่ล่าฝัน
ดั่งลงน้ำดำหาหมายคว้าจันทร์
จนหนาวสั่นพลันล้มลงจมธาร
น้ำกกเอื่อยเรื่อยไหลในม่านฝน
ฝากใจหม่นคนหมองล่องสนาน
ลบความหลังครั้งท้อทรมาน
ให้สราญซ่านใสไม่ระทม
ฝากฝัน
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๒
9 กรกฎาคม 2552 11:36 น.
ฝากฝัน
อยากเรียงถ้อยร้อยรักษ์อักษรสาส์น
เริงสราญกานต์กลอนให้อ่อนไหว
ดั่งสายลมพรมไล้จูบปลายไพร
สื่อจากใจไปถึงแด่หนึ่งนาง
อันมายาหาใช่ไร้จริต
ด้วยความคิดจิตแท้แต่เมินหมาง
ตัวอักษรซ่อนเงื่อนจนเลือนลาง
สื่อจากนางบางตอนซ้อนมายา
หากใจเปื้อนเกลื่อนกลาดซ้ำขาดรัก
คือกับดักนักกลอนอ่อนพรรษา
แม้เสแสร้งแต่งล่อต่อวาจา
แต่ภาษามายื้อมิสื่อใจ
ยิ่งใจรกปกคลุมมาหุ้มไว้
อักษรไซ้ไร้ท่าลีลาไหว
แม้เจนจัดชัดแจ้งแต่งเท่าใด
เป็นดั่งไฟไหม้สุมเห็นกลุ่มควัน
ปลดความเครียดเกลียดชังสักครั้งไหม
ปล่อยหัวใจใสสว่างมาสร้างสรรค์
มีสิ่งใดไขข้อข้องใจพลัน
ค่อยร้อยจันทร์พันดาวให้วาววาม
อยากร้อยรักษ์อักษราภาษาศิลป์
ชุบกวินกลิ่นใจให้ไหวหวาม
บรรจงถ้อยร้อยรสอันงดงาม
ให้สมนามสยามชนคนเสรี
ฝากฝัน
๙ มิถุนายน ๒๕๕๒
หน้าส่วนตัว
2546
