23 กุมภาพันธ์ 2550 09:45 น.
พระขรรค์เงิน
* * * ฉันมองเธอ...เธอมองฉัน...ผลัดกันเขิน
ฉันสะท้าน...เธอสะเทิน...เกินหวั่นไหว
ฉันสะทัก...เธอสะทาย...ก็อายใจ
ฉันยิ้มให้...เธอยิ้มตอบ...เลยชอบกัน
23 กุมภาพันธ์ 2550 09:38 น.
พระขรรค์เงิน
ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองหลาก
เป็นวันพรากคนรักจากใจฉัน
คนที่เราเฝ้ารออยู่ทุกวัน
เขาคนนั้นก็ได้ร้างห่างฉันไป
วันนี้จึงเป็นวันที่ฉันเจ็บ
ดั่งตอกเล็บเจ็บช้ำเกินห้ามไหว
เธอมีสุขแต่อีกคนสิทุกข์ใจ
น้ำตาที่รินไหลใจร้าวราน
แม้จะเจ็บแค่ไหนฉันยอมทน
ดั่งมีคนใช้อาวุธมาประหาร
ฉันคงชอกช้ำใจไปอีกนาน
แต่ขอผ่านมันไปด้วยน้ำตา
อยากให้เธอลองมาเป็นเช่นฉันบ้าง
คงอ้างว้างเปลี่ยวใจไห้โหยหา
ถ้าฉันเป็นคนที่เอ่ยคำลา
อยากรู้ว่าเธอนั้นเป็นเช่นไร
เธอลองเป็นคนพบกับความช้ำ
ว่าจะทำเธอนั้นเป็นไฉน
ฉันอยากรู้ใจเธอคิดอย่างไร
กับเหตุการณ์เลวร้ายที่ได้เจอ
ถึงแม้เธอจะไม่แคร์ฉันแน่แล้ว
แต่เธอคือดวงแก้วฉันเสมอ
ถึงแม้ว่าความรักไม่เลิศเลอ
แม้ต้องเจออุปสรรคนั้นมากมาย
มาวันนี้เป็นวันที่อกหัก
เป็นวันที่ฉันช้ำรักใจสลาย
เป็นวันที่ใจดวงนี้ต้องอับอาย
เพราะงมงายรักคนที่หลอกลวง
แม้วันนี้ใจเธอจะแปรเปลี่ยน
และจะเรียนรักใครไม่อาจหวง
ขอเถอะนะรักใครอย่าได้ลวง
เปลี่ยนคู่ควงไปมาอย่างสาใจ
ฉันอยากให้ใจเธอนั้นได้คิด
ว่าเธอป่นดวงจิตใครหวั่นไหว
ผู้ที่เธอตอกย้ำซ้ำทำลาย
ประหารใจให้ตายไปจากเธอ
วันและคืน พ.ศ. จะแปรเปลี่ยน
จะหมุนเวียนฉันยังมีเธอเสมอ
แม้ว่าฉันจะมีใหม่ไม่เลิศเลอ
ฉันจะจอเก็บเธอไว้ชั่วนิรันดร์
23 กุมภาพันธ์ 2550 09:16 น.
พระขรรค์เงิน
ถึงจะเจ็บแค่ไหนใจยังห่วง
ถึงเธอควงใครให้เห็นเป็นทุกข์เหลือ
ขอเก็บเธอเอาไว้ใจจุนเจือ
เก็บไว้เผื่อเตือนใจให้แข็งแรง
วันและคืนผ่านไปใจเศร้านัก
คิดถึงรักเคยสุขทุกหนแห่ง
เคยสัญญาเอาไว้ไม่เปลี่ยนแปลง
จะเติมแต่งฝันไกลให้สวยงาม
แต่ไม่เป็นเช่นที่เคยวาดหวัง
รักมาพังทลายให้คนหยาม
ทุกข์และท้อที่ลี้ลับกลับลุกลาม
เมื่อคนถามเธอไปไหนไม่เห็นมา
22 กุมภาพันธ์ 2550 14:16 น.
พระขรรค์เงิน
เสียงน้ำไหลคลื่นซัดกระเซ็นสาด
งามวิลาศเกาะแก่งแหล่งกล่าวขาน
มีนามว่า"แก่งคุดคู้" คู่เชียงคาน
เป็นวิมานบนดินถิ่นโสภา
ยามสายัณห์ตะวันเริ่มจะตก
หมู่วิหคผกเผินลงเวหา
แสงสีทองสาดส่องสู่ธารา
ดูงามตาระรื่นรื่นชื่นกมล
ยามราตรีเดือนดาวส่องสะท้าน
เสียงเร้ารานสัตว์น้อยใหญ่จากไพรสณฑ์
สองฝั่งโขงไทยลาวช่างหน้ายล
งดงามจนพระจันทร์จะลับตา
รุ่งทิวาฟ้าแจ้งแสงสาดจ้า
หมู่นกกาบินผกเผินขึ้นเวหา
ขอเชิญชวนพวกพ้องทั่วพสุธา
นั้นได้มายล "แก่งคุดคู้" คู่เชียงคาน
14 กุมภาพันธ์ 2550 13:00 น.
พระขรรค์เงิน
***สิบสี่กุมภาพันธ์วันความรัก
เรียงร้อยถักอักษรกลอนมอบให้
กุหลาบแดงดอกน้อยร้อยหทัย
หลอมดวงใจสองเราเป็นหนึ่งเดียว
***กุหลาบนั้นแทนรักอันหวานชื่น
สุขระรื่นชื่นฤทัยได้แลเหลียว
รักมั่นคงรักแน่แท้กลมเกลียว
มอบรักเดียวหนึ่งดวงใจให้แด่เธอ
หน้าส่วนตัว
1084
