อย่าปล่อยให้เหงาใจนะ

พิราบสีขาว

คมคายแยบยลกลชีวา
เพียงหลับตายามฝันวันปั่นทอน
พบกับเธอขึ้นมานิททาเมื่อยามนอน
เฝ้าคืนคอนมาหลอนในดวงจิต
ยามเพ่งพิศจิตคืนกลับตื่นตา
นี่มายาความจริงนั้นเป็นไฉน
นั่นคือใครทำไมจึงฝันไป
แล้วอะไรเราจึงเหงาเปล่าอุรา
...........................

เหงากันบ้างไหมเอ่ย   
คิดถึงฉันมากแค่ไหน
ทำไมไม่มาหา
คิดถึงก็เพียงโทรมา
ตัวอาจอยู่ไกล
แต่ใจยั่งใฝ่ฝันหา
..................................

รักกันมากแค่ไหน
เท่าไหร่ที่เธอต้องการ
รักเรายังเหมือนเมื่อวันวาน
หรือผันผ่านไปตามกับการเวลา
อยากค้นหาก็เมื่อไหร่จะเจอ
..........................................

ท้ายนี้สรุปดีกว่า

คุณรักใครบ้างหรือเปล่า
อย่าให้เหงาคอยนาน
เมื่อวันวานผ่านไปไม่เท่าไหร่
จะหนาวใจใครเล่าจะอาดูร

เพื่อเพื่อนที่มีรักอยู่ในใจนะว่างๆมาฟันกันใหม่นะ
สั้นๆนะตามสไตร์สบายๆ