19 สิงหาคม 2549 13:40 น.
มนต์กวี
ความลำเค็ญพาคนให้ทิ้งทุ่ง
มาอยู่กรุงกรำงานเพื่อสานฝัน
สะสมสิบเป็นร้อยค่อยฝ่าฟัน
หวังสักวันไถ่จนคนบ้านนา
คิดถึงพ่อและแม่ยามแก่เฒ่า
ขาดคนเฝ้าดูแลคอยห่วงหา
คงลำบากเหนื่อยกายวัยชรา
จำจากมาหากินถิ่นต่างแดน
เอาแรงล้าแลกเงินที่เขินขาด
เอาแรงทาสแลกฝันอันเหนื่อยแสน
เอาแรงกายขายเหงื่อเพื่อทดแทน
เอาแรงแค้นบีบคั้นพ้นวันจม
ทำงานหนักเงินเบาถูกเขากด
ค่าแรงลดทาสทุนที่ทับถม
เหนื่อยเสียจนไส้แสบแทบเป็นลม
ความขื่นขมคับแค้นมันแน่นทรวง
แบกลำบากยากจนอันข้นเข้ม
เป็นเหมือนเกมส์ชีวิตต้องติดบ่วง
แม้จะเรียนมาน้อยไม่คอยดวง
อยู่เมืองหลวงเพียงกายใจอยู่นา
17 สิงหาคม 2549 14:39 น.
มนต์กวี
คิดฮอดบ้านเฮาน้อพอจำได้
เรือนไม้ไผ่หลังเก่าเฝ้ารอหวน
ให้คนไกลอยู่กรุงมาทบทวน
เรือกไร่สวนควายน้อยคอยคืนนา
ขี่หลังควายด่อนนอนเอกเขนก
ขาโถกเถกแข่งกันสุดหรรษา
ลงแขกกันเกี่ยวข้าวเราพึ่งพา
ลมพัดมาเฉื่อยฉิวทิวทุ่งทอง
เคยหว่านแหงมปลาหาหอยกุ้ง
เก็บผักบุ้งริมทางข้างฝั่งหนอง
กินข้าวป่าแกล้มรอยยิ้มจิ้มแจ่วบอง
ริมฝั่งคลองลงเล่นน้ำเมื่อยามเย็น
พ่อจักตอกนอกชานสานตะกร้า
แม่ทอผ้าผืนสวยด้วยด้ายเข็น
อยู่กันอย่างพอเพียงบนลำเค็ญ
แดงตะเว็นลับฟ้าย่ำราตรี
มาอยู่กรุงไกลเกินใช่เหินห่าง
สู่เส้นทางขายแรงท่ามแสงสี
แต่ละบาททุกหยาดเหงื่อเมื่อแรงมี
ไปปลดหนี้ความจนคนบ้านนา
17 สิงหาคม 2549 10:54 น.
มนต์กวี
เมื่อความรักเข้าตาจึงว้าวุ่น
กลิ่นกายกรุ่นเนื้อนวลชวนถากถาง
กระท่อมรักฟังเสียงครวญยามนวลคราง
จวบรุ่งสางครั้งเราเคยเคล้าคลึง
บัดนี้น้องหนีหน้าคว้าคนอื่น
พี่สะอื้นสายสวาทมาขาดผึง
เก็บรอยฝันวันเก่าเฝ้ารำพึง
ความคิดถึงท่วมท้นล้นออกตา
เจออีกทีคนดีมีลูกสาม
หลังติดตามหลายปีที่เสาะหา
ด้วยแรงรักรุมเร้าเฝ้าตามมา
ได้เห็นหน้างามงอนตอนหย่อนยาน
พบรักเก่าคราวแก่เกินแก้ไข
ต้องทำใจให้ปลงน่าสงสาร
รักเข้าตาคราอดีตกรีดดวงมาลย์
รอยรักซ่านฝังแน่นยากแคลนคลาย
11 สิงหาคม 2549 10:34 น.
มนต์กวี
ม.เอ๋ยมอ.............สระเอีย...............เมียที่รัก
อุปสรรค..............ปักกลาง..............หว่างใจพี่
อิสระ..................คิดย้อน................ก่อนเคยมี
มาบัดนี้............ตกเป็นทาส.............อนาจจัง
รักเจ้าเอย.............เคยหวาน.............ปานน้ำผึ้ง
หมดความซึ้ง.........เหลือเพียง............รอยผิดหวัง
เคยเอาอก..............เอาใจ...............ไม่อินัง
นับแต่ตังค์..............ทิ้งเรา................เฉาชีวี
ชอบแดกดัน...........ปั้นเรื่อง..............คอยเคืองค้อน
ทำแง่งอน..............เกินงาม.............. ตามทุกที่
พี่อยู่ไหน..............น้องอยู่ด้วย...........ซวยทุกที
เมียฉันนี้..............ฝ่ายปกครอง..........ต้องยำเกรง
คอยเอาเปรียบ..........สามี.................เป็นที่หนึ่ง
ทำปั้นปึง.................ขึงตา.................ท้าข่มเหง
บ้านไม่ถู...............ดูแต่หนัง..............ฟังแต่เพลง
แถมเหมบเต็ง..........ชี้หน้า................ด่าลูกเดียว
เงินของผัว..............คือเงินเมีย..........เคลียร์กันได้
แบ่งกันใช้................เสมอ.................เธอขอเอี่ยว
ส่วนเงินเมีย..............คือเงินเมีย........อย่ายุ่งเชียว
พี่ไม่เกี่ยว.................เคี่ยวจัง.............นังตัวดี
จึงต้องซ่อน...............เก็บไว้.............ยามเธอเผลอ
ยังหาเจอ................แม้วางแผน.........อย่างถ้วนถี่
ในถุงเท้า.................เสื้อผ้าเก่า.........ของสามี
ซ่อนกี่ที่..................หาเจอหมด........สู้อดเอา
เรื่องเก่าเก่า...............เล่ามา..............พอสังเขป
เป็นรอยเจ็บ...............ฝังใน...............พาใจเฉา
ภรรยา.......................ถึงชั่วดี..............ก็เมียเรา
คอยเป็นเงา...............ราวีผัว..............ชั่วกัล์ปกาล
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟมนต์กวี
หน้าส่วนตัว
1612
