10 พฤษภาคม 2549 23:37 น.
ลายดินสอ
ให้ตายเถอะให้ตายนายตัวยุ่ง
ใจฉันคละคลุ้ง และมันคละฟุ้ง ด้วยความหวั่นไหว
นายหายไปไหน ไปไหนมา..ให้เราห่างไกล
แล้วไปตอนไหน ไปทำไม..ไม่บอกซักคำ
1 อาทิตย์ฉานนนนนยังติดต่อนายไม่ได้
เฮอะ..ให้ตาย..ไม่ใช่แล้วล่ะ..เรื่องขำๆ
คิดถึงแทบบ้า ตลอดเวลา..นั่งคิดนอนจำ
นายคนใจดำ.ไม่ต้องมาอำ.มาทำห่างไกล
อ๊ากกก...ไม่ติดต่อกลับมาซักที
ผ่านมาค่อนเดือน มันเหมือนค่อนปี..ฉันก็เฝ้าเพ้อ
ไม่ได้คุยกัน ได้มั้ยข้อความ ที่ส่งหาเธอ
ส่งไปแฮปปี้..เบิ๊ดเดย์ทูยู..ทูยู้..ทูยู
พร้อมกับอีเมล์ ฉันส่งไปหา อีก 1ฉบับ
ไม่ต้องมานับ ฉันส่งไปหา..เธอคงไม่รู้
คงไม่สำคัญ เธอถึงไม่รับ ยังไม่เปิดดู
อิตาเจ้าชู้ น๊ะอย่าให้รู้..ไปอยู่ไหนกัน!!
ยังไงก็เหอะ รีบกลับมาเถอะ เช๊อะไม่ได้ง้อ
ก็แค่มารอ..ให้หายสงสัย..ไปไหนหลายวัน
มีแค่เมสเสจ มา1ข้อความ เธอส่งให้ฉัน
แต่อยากคุยกัน..เพราะฉันอยากคุย อยากเจอหน้าเธอเฮ้อ..."คิดถึงจัง"
1 พฤษภาคม 2549 00:51 น.
ลายดินสอ
เ ธ อ จ ะ ห อ บ รั ก ไ ป ใ ห้ ใ ค ร
แต่ที่ฉันหอบไว้คือน้ำตา..อันแสบสัน
เธอจะรัก..คนของใจหรือรับไว้แค่ความผูกพัน
ก็ไม่เกี่ยวกับฉัน..แค่คนข้างกัน..แค่นั้นพอ
เธอ จ ะ จู ง มื อ ใ ค ร ไ ม่ สำ คั ญ
แต่ที่ฉันจับมันคือความหวังอันทดท้อ
เธอจะยิ้มให้ใคร..หรือบอกใครให้เฝ้ารอ
ฉันจะไม่ตัดพ้อ..ต่อว่า อะไรเลย
เ ธ อ จ ะ มี ใ ค ร อี ก ซั ก กี่ ค น
ก็ไม่เห็นจะต้องเจ็บอีกหน..แค่ทนทำเฉย
เธอจะมีอีกซํกกี่คนที่เข้ามาคุ้นเคย
ก็ไม่เห็นจะต้องเปรียบเปรย..อ้างเอ่ยให้ใครเข้าใจ
เ ธ อ จ ะ ไ ม่ รั ก ฉั น
ก็ไม่ว่ากัน..ฉันต้องรับไหว
เธอจะเห็นฉันเป็นเพื่อนหรือแค่คนรู้จักผ่านมาผ่านไป
รับรุ้บ้างได้ไหมในสิ่งที่หัวใจ..ฉันต้องการ
รั ก ฉั น บ้ า ง
เอาแบบไม่ทิ้งขว้าง..วางใจลงตรงที่พอสื่อสาร
จูงมือกัน..คงไม่ถึงกับต้องตลอดเส้นทาง
แค่ส่งรอยยิ้มบางๆ..ให้หายโรคอ้างว้าง..เท่านั้นก็พอ
ไม่ ต้ อ ง ม า ต ร ง เ ว ล า นั ด ..
แม้เธอจะติดขัด..ฉันก็ไม่ผูกมัด..ร้องขอ
รักของฉัน..มันเริ่มต้นจากการเฝ้ารอ
เพราะฉะนั้น..คำว่าเพียงพอของฉัน..มันพอดี
รั ก ฉั น ไ ด้ มั้ ย อี ก ซั ก ค น
จะไม่รอถามเหตุผล..ตอบตกลงได้มั้ยตอนนี้
มองฉันบ้าง ไม่ต้องเท่าฟ้ากว้างทั้งโลกมี
แค่ผืนดินที่เธอย่ำเหยียบอยู่ตอนนี้...
เอาแค่พอมีพอดี..อยู่ในที่ที่ฉันเห็นเธอ
28 เมษายน 2549 23:33 น.
ลายดินสอ
หลับไม่ได้เพราะเธอ...จะเชื่อมั้ย
ไม่เป็นไร..ไม่รับรู้..ก็จะไม่ถามถึง
แค่นั่งคิดถึง คิดถึง ใครคนนึง
แอบทำหน้าซึ้ง ประดุจหนึ่งนางเอกm.v.
ก็ฉันมันมีแค่ความรัก
ที่เธอผลักความหวังจนริบหรี่
ถึงจะสร้าง"ค ว า ม ห วั ง"เท่ากำแพงของจิ๊นซี..
เธอคนดียังไง..ก็ไม่มอง
เหนื่อยแล้วล่ะ..หัวใจ
รักด้วยวิธีไหน..กำปั้นข้างใน..ยังส่งสีหมอง
มองฟ้าไม่อาจคว้าด้าว เห็นเธอทุกคราว ไม่อาจจับจอง
ความรักที่ไม่ได้ครอบครอง คงต้องยอม "ป ล่ อ ย มื อ"
สำหรับเรา ความรักที่เป็นไปไม่ได้ มันท้าทาย^^!!
25 เมษายน 2549 21:26 น.
ลายดินสอ
ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตใคร..
ไม่อยากเป็นข้อเงื่อนไข..ของใครทั้งนั้น
ม่อยากเป็นไม้บรรทัดวัดความรู้สึก..ว่าใครมีมากกว่ากัน
ไม่อยากเป็นอะไรแบบนั้น..ที่มันบังคับใจเธอ
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
เพราะตอนนี้ ทุกอย่างมันลงตัว
แม้ความรักยังพล่ามัว..แต่หัวใจมันสู้เสมอ
ผู้หญิงธรรมดา..ไม่ล้ำค่าไม่เลิศเลอ
สุขทุกข์ก็แล้วแต่เธอ..จะเลือกสรรให้เกลออย่างฉันเป็น
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
เวลานี้ทุกอย่างยังสวยงาม
ความผูกพันค่อยๆถูกสาน..ระรานหัวใจให้เริ่มมองเห็น
ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มมีแสงสว่างในหนทาง..ที่มันเป็น
น้ำตาที่เคยสาดกระเซ็น..ยังยอมเว้นหยุดไหล..ระยะยาว
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
ความรักบริสุทธิ์คงเป็นแบบนี้
แม้ความหวังริบหรี่..ก็สู้ทุกที..ไม่หวั่นร้อนหนาว
มันเป็นความสุข..ความรุสึก..ของคนชั่วคราว
ที่อยากให้รักยืนยาว..เลยค่อยๆก้าวผ่านความปวดร้าว
เข้ามาในชีวิตเธอ..
"เหมือนไม่ใช่คนทะเยอทะยาน..แต่ยังแอบจินตนาการให้หัวใจ"
23 เมษายน 2549 02:30 น.
ลายดินสอ
เฮ้อ..คงจะมีก็แต่คำว่าขอโทษ
คำพูดแสนโปรด..ที่เธอได้ฟังมันบ่อยครั้ง
สร้างปัญหา ก่อเรื่องวุ่นวาย..ให้เธอประจำ
รุ้สึกเบื่อฉันรึยัง เบื่อกันบ้างมั้ยคนดี
เฮ้อ..ไม่เห็นเคยปริปากบ่น
และยังทนกับคนอย่างฉันได้ขนาดนี้
นับถือนับถือ..แต่ไม่เคยคิดยื้อ..ยวนยี
ถ้าเธอเหนื่อยก็บอก..กันซักที..ฉันคนนี้ละอายใจ
เฮ้อ...พูดก็พูดเถอะ
ปากดีเอาไว้เย๊อะ...จิงแล้วๆหัวใจมันรอนไหว
ก็ทำตัวปวดหัว..หาเรื่องใส่ตัว..ให้วุ่นวายกันไป
เรื่องเล้กๆก็ทำเป็นเรื่องใหญ่..ไม่รุจะพูดยังไง
สุดท้ายก็ได้แค่ "ขอบคุณ"
+++++++++++++
หน้าส่วนตัว
860
