31 มกราคม 2549 23:47 น.
ลายดินสอ
-0-ทำไมเธอถึงขี้งอนได้ขนาดนี้
พูดอะไรเก็บไปงอนได้ทุกที..อะไรจะขนาดนั้น
งอนได้ทุกเรื่อง..งอนได้ทุกเวลา..งอนไม่เว้นแต่ละวัน
เอาไงก็เอากัน เธองอนได้..ฉันก็ง้อได้ จำเอาไว้คนดี
บอกตรงๆ..ไม่ใช่เลย..นี่ไม่ใช่นิสัยฉัน
งอนได้ทุกวัน..ฉันง้อได้ทุกที..ไม่เคยเป็นหรอก..แบบนี้
นิสัยฉันไม่เคยขอโทษ พอใครโกรธ ก็ง้อไม่เป็นซักที
พอเจอเธอหัวใจมันบอกยอมซะนี่..ไม่รู้เปนอะไร
นี่ถ้าฉันงอน เธอจะง้อฉันบ้างรึป่าว
ถ้าเธอไม่เมา..ฝนก็คงตก...ใช่ไหม ฮะใช่ไหม
ไม่ได้คาดหวังจากเธอหรอก..ฉันมองแค่ความจิงใจ
ชอบเธอก็เพราะนิสัย..ที่ไม่เหมือนใคร..ประทับใจริงๆ
บาทสุดท้ายของบทที่สาม นี่ฉันประชด
แอบพูดปด..แต่หัวใจฉันก็..รับประกันทุกสิ่ง
ว่าบาทที่สี่ของทุกบทฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
แล้วเธอมองฉันเป็นผู้หญิง..ที่จะได้แอบอิงในสายตา
..ของเธอรึยัง ^^V
31 มกราคม 2549 20:10 น.
ลายดินสอ
เราคนไทยควรรักไทยควรรักกัน
ต้องรักษ์มั่นรักประเทศรักในหลวง
รักสายเลือดรักแผ่นดินรักไทยปวง
รักต้องหวงรักต้องแหนเพื่อชาติเรา
แม้ต่างเชื้อต่างชาติต่างภาษา
ต่างศาสนาต่างสีผิวต่างก๊กเผ่า
ต่างความคิดต่างเป็นไทยต่างเป็นเรา
เพราะเลือดเขาเลือดเราต่างสีเดียว
แล้วเข่นฆ่ากันไปเพื่ออะไร
ในเมื่อไทยยังเป็นไทยยังแน่นหนียว
ยังร้องเพลงชาติไทยได้กลมเกลียว
รวมเลือดเนื้อสีเดียวชาติเชื้อไทย
28 มกราคม 2549 23:43 น.
ลายดินสอ
- -^ก็เตือนตัวเองออกบ่อยครั้ง
ให้คอยระวังหัวใจเอาไว้
- -^มีเข้ามา..เราก็เจ็บทุกทีไป
แล้วทำไม..ไม่จำ ไม่จำ
ฮึ..บ้า..จิง..
ฉันโดนทิ้ง อีกแล้ว โอ๊ยชอกช้ำ
ยัยบ้าเอ๊ย จอสระ อำ จำ
ก็บอกแล้ว..ถ้าไม่จำ ต้องทำใจ
มาม๊ะคราวนี้จะเริ่มหัดยิ้ม
ยอ สระ อิม ไม้โท ยิ้ม ..อืมไม่ยากเท่าไหร่
ฮิฮิ แล้วทำไมน้ำตามันยังปริ่มๆล่ะหัวใจ
นี่ฉันยิ้มแล้วไง..กลั้นไว้สิ เจ้าน้ำตา
แล้วมาถาม..เป็นไรมากมั้ยอ่ะ
เจ็บสิวะถามได้ ไอ้บ้า!!
จะให้ทำไงกับน้ำตาที่ตกในและหัวใจที่ชินชา
อย่านะอย่าเพิ่งเดินเข้ามา..เดี๋ยวฉันกลืนน้ำตาไม่ทัน
28 มกราคม 2549 02:15 น.
ลายดินสอ
ขอบคุณที่ยังมาบอกว่าปลอดภัย..
ขอบคุณที่ทำให้หัวใจมันโล่งหาย
ขอบคุณจิงๆกับเศษน้ำลาย
ขอบคุณนะที่ยังทำกันได้ทำกันลง
ห้าห้าน่าขำเนอะฉันเป็นห่วงเธอสารพัด
ห้าห้ารู้แล้วความเจ็บมีจำกัด..และมีพิษสง
ห้าห้าขำตัวเองอยู่ ที่..หลงโง่งม
ห้าห้าฉันก็แค่คนสมน้ำหน้าตัวเอง
ก็ฉันมันคนมาทีหลัง
เป็นแค่เพียงฉากหลังในฉากหนัง..ที่สายตาเธอมองเห็น
และยังเป็น ตัวตลก ในคราบนักเลง
หึๆ ก็น๊ะ นางมารร้าย แสดงเอง..ครบทุกตอนที่มี
ส่วนน้ำตาที่ใช้แสดงในฉากนั้น
มันออกมาเอง เป็นน้ำใส..ที่ไร้สี
นางมารร้าย..แปลกมั้ย..ตอนจบต้องช้ำทุกที
คนเลวแบบนี้..มันก็แค่ตัวละครในนิทานสอนคน
แต่ฉันไม่ใช่นักแสดงตัวร้าย
ถึงมาทีหลัง ก็มีหัวใจ ใช่ล่องหน
ถ้าเธอบอก..ว่าเธอหลอก..เรื่องใครอีกคน
ฉันก็คงไม่ทน..แสน้งเป็นนางเอกในคราบคน
บนจอหนังของเธอ...
***จอบอจบ***
28 มกราคม 2549 00:43 น.
ลายดินสอ
น้ำตาแทบร่วงตอนเธอพูดถึงเรื่องเขา
ใช่สิคำว่าเราคงไม่มีหรอกในตอนนี้
ในเมื่อฉันยังอยู่นอกสายตาของเธอคนดี
ก็คงต้องปล่อยให้เป็นแบบนี้..อืม ไม่เป็นไร?
ถ้าไม่คิดชอบ อย่ามาสร้างความหวัง
เพราะสุดท้ายมันก็พัง..รุบ้างไหม
ฉันแค่ผู้หญิงที่ดูเหมือนหลอกง่ายหรอ..หัวใจ
ฉันก็เป็นเหมือนใครๆ..งั้นหรอที่เธอเคยทำ
ขอบคุณจิงๆที่แกล้งมาทำให้ซึ้ง
ขอบคุณที่มาทำให้คิดถึง..เช๊อะน่าขำ
ขอบคุณที่มาสร้างความผูกพัน
ซึ่งฉันคงต้องจดจำทั้งหมดที่ผ่านมา..
ฉันเองแหละที่เป็นคนผิด
ที่มัวแต่คิดเข้าข้างตัวเอง..โง่หนักหนา
ขอโทษที่ทำให้เธอ...หวั่นไหวชั่วเวลา
ขอโทษที่คนอย่างฉัน..ทำได้แค่เป็นเงา/font>
น้ำที่ไหลออกจากตา..ก็แค่นี้
ไปเถอะคนดีกลับไปกับเขา
คนที่เธอ..เลือกแล้วจะใช้คำว่าเรา
คนอย่างฉันมันเคยชินกับความเศร้า..
..แค่ปล่อยมือฉันเบาๆ..เท่านั้นก็พอ
หน้าส่วนตัว
971
