8 กุมภาพันธ์ 2550 20:48 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันมีชีวิตอยู่ได้...ในวันนี้
เพราะมีความรักจากเธอคนดี...รู้ไหม
เหตุผลเดียวของการมีลมหายใจ
เพียงอยากจะอยู่ชดใช้...หัวใจเธอ
เพราะเธอเต็มไปด้วยความห่วงใย
ที่ฉันยังคงสัมผัสได้สม่ำเสมอ
ดีใจนะ...ที่ได้รู้จักและรักเธอ
เปิดโอกาสให้หัวใจได้ฝันเพ้อ...ไปวัน-วัน
สัญญาว่า...จะยังคงมีลมหายใจ
ตราบใดที่เธอยังคงรักฉัน
ขอบคุณเหลือเกินคนดี...ที่รักกัน
และทำให้ชีวิตแสนสั้น..............
................ของฉัน.........อยู่ต่อไป
8 กุมภาพันธ์ 2550 20:47 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่มีคำตอบอะไรให้ในตอนนี้
อย่าเพิ่งมาถามเซ้าซี้กันได้ไหม
จะรักหรือไม่รัก จะอย่างไร?
จำเป็นมากหรือไม่...ต้องบอกกัน
............ตอนนี้ฉันยังสับสน
กับเรื่องราวที่วกวน...ไหวหวั่น
ไม่มีเวลาจะมาบอกความสัมพันธ์
จะรักหรือไม่รักนั้น....ลองคิดดู
7 กุมภาพันธ์ 2550 18:06 น.
วงศ์ตะวัน
อยากได้ยินคำลาออกจากปาก
ไม่ใช่เงียบหายเหมือนตายจากอย่างวันนี้
ฉันทำผิดอะไร...บอกได้ไหม...ให้รู้สักที
การแยกทางของเราครั้งนี้...เพราะอะไร
อยากให้เธอเดินมาบอกกันตรง-ตรง
ว่าตกลงเราจะเลิกรักกันแล้วใช่ไหม
อย่ากลัวว่าฉัน...จะรู้สึกเสียใจ
เพราะการเงียบหายไป...............
..............ก็ไม่ได้ช่วยอะไร...เหมือนกัน
7 กุมภาพันธ์ 2550 17:48 น.
วงศ์ตะวัน
อยากบอกรักเธอทุกครั้งที่เจอหน้า
เพราะไม่รู้ว่า เวลาของเราสั้นแค่ไหน
เพียงอยากเผยความรู้สึกที่มีของหัวใจ
ให้เธอรับรู้และเก็บไว้...ก่อนจากกัน
ไม่อยากให้คืนวันผ่านไปอย่างไร้ค่า
อย่างน้อยบอกให้เธอรู้ดีกว่า...
.................กับความรักของฉัน
อย่าเพิ่งเบื่อหรือรำคาญ-การบอกรักทุกวัน
เพราะมันอาจเป็นสิ่งเดียวเท่านั้น
...............................ที่ฉันพอจะทำให้เธอ
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:57 น.
วงศ์ตะวัน
...........เหงาบ้างไหม
เมื่อไม่มีความห่วงใย...จากฉัน
หรือรู้สึกดี...ที่ไกลกัน
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น...
ฉันจะได้ตัดสินใจ
หากเธอยังคงมีความสุข
และไม่รู้สึกทุกข์เหมือนตอนที่อยู่ใกล้
ก็ดีนะ...ถ้าวันหนึ่ง...ฉันต้องจากไป
จะได้รู้สึกสบายใจ...ว่าถึงยังไง...
..............เธอก็สบายดี..............
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
หน้าส่วนตัว
1250
