6 เมษายน 2548 20:20 น.
ศศร
ดาวเดือน แลจันทร์ ฟากฟ้า
เวหา พราวพร่าง สดใส
ราตรี มีจันทร์ อำไพ
ไสว สว่าง วันคืน
จันทร์ฉาย ทอแสง แวววับ
เปรียบรัก หวานใด ฉ่ำชื่น
ชมดาว ลอยเด่น ค่ำคืน
ปลาบปลื้ม รื่นรมย์ ฤทัย
ยังเคลิ้ม สุดซึ้ง เสน่หา
กานดา ห่างไกล สิ้นหวัง
สุดคิด ฝืนใจ จีรัง
ใจสั่น แสงเดือน เลือนไป
ชะตา ชีวิต ลิขิต
หวนคิด ทุกข์ทน หม่นไหม้
กล้ำกลืน สุดคว้า อาลัย
โอ้ ใย เราดั่ง ฟ้า - ดิน
ศศร
3 เมษายน 2548 12:10 น.
ศศร
สกุณาท่องฟ้า...........สุขสันต์
ไกลห่างสุริยัน................ไขว่คว้า
หลงเริงร่าเพียงฝัน.........ลอยล่อง
หมายมุ่งสุดขอบฟ้า........ไม่สิ้นความหวัง
คิดถึงพี่ที่ร้าง..................รังนอน
พลบค่ำตะวันรอน............มืดฟ้า
ยามดึกจับเจ่าคอน..........คอยพี่
อรุณรุ่งส่งเสียงจ้า............กู่ก้องอาดูร
ศศร
1 เมษายน 2548 00:47 น.
ศศร
สุข..กับการละเลยเห็นคุณค่า
สุข..กับความอ่อนล้าหมดสิ้นหวัง
สุข..บนความเงียบเหงาเศร้าทุกวัน
สุข..ที่บอกลากันก่อนจะไป
สุข..ที่ห่วงหา อาทร อยู่เสมอ
สุข..กับความเหนื่อยหน่ายทอดทิ้งฉัน
สุข..กับความอ้างว้างใจเงียบงัน
สุข..ที่อยู่ลำพังไม่มีเธอ
สุข..ที่หัวใจเธอไม่ปรารถนา
สุข..กับความไร้ค่าผลักดันให้
สุข..กับความเจ็บช้ำสะอื้นใจ
สุข..กับความอ่อนไหวห่างไกลกัน
สุข..กับการทำร้ายปนน้ำตา
สุข..กับความทรมานใจสิ้นหวัง
สุข..กับการเฉยชาห่วงใยกัน
สุข..จนวันตาย ! ไม่กลับคืน
สุข..ที่ใจไม่ปรารถนา
ศศร
30 มีนาคม 2548 18:19 น.
ศศร
@ เธอกับฉันวันนี้ที่แตกต่าง
เธออยู่อย่างชื่นสุขสนุกสนาน
ฉันซิอยู่อย่างทดท้อทรมาน
อยู่กับความร้าวรานและซานซม
@ ขณะที่หัวใจเธอไร้ทุกข์
เธอมีแต่ความสนุกกับสุขสม
ส่วนฉันอยู่ในโลกอย่างโศกตรม
ร้าวระบมทุกห้องของหัวใจ
@ ขณะเธอสุขสันต์กับคนรัก
มีวงพักตร์ยิ้มแย้มอย่างแจ่มใส
พร้อมกับเสียงหัวเราะดังกว่าใคร
อย่างคนที่มีชัยไร้กังวล
@ แต่ฉันซิเธอจ๋าเวลานี้
ในฤดีมีแต่ครองความหมองหม่น
ถึงเจ็บปวดชอกช้ำก็จำทน
ยอมเพื่อคนที่เคยรักด้วยภักดี
@ จงสุโขสุขีเถิดที่รัก
จงตวงตักสุขไว้ให้เต็มที่
ขอจงครองรักมั่นให้นานปี
อย่าได้มีอุปสรรคพรากรักไกล
@ นี่คือพรจากคนที่ไม่มีค่า
มีเพียงหยาดน้ำตาพร่ารินไหล
กับความรักที่มีมากจากดวงใจ
จึงขอให้คำอวยพร..ก่อนฉันตาย..
ศศร
29 มีนาคม 2548 12:08 น.
ศศร
เรียวรุ้งรอบขอบฟ้า
ชื่นชีวาใยคงมั่น
วาบหวามยามตะวัน
เติมความฝันอยู่ภายใน
เจ็ดสีรุ้งสดใส
งามวิไลพลันสิ้นสูญ
เลือนรางเศร้าอาดูร
มลายสูญมาเปลี่ยนแปลง
สรรพสิ่งเลิกไหลหลง
ฟ้าหลังฝนโลกสดใส
ทุกสิ่งเคลื่อนคล้อยไกล
ต้องสลายไม่คงนาน
แสงทองผ่องอำไพ
เติมแรงใจไม่อ่อนล้า
ฟากฟ้างามไกลตา
เหมือนเริ่งร่ากลับกลายคืน
ศศร
หน้าส่วนตัว
1650
