13 มกราคม 2548 00:07 น.
หยาดน้ำในตะวัน
คิด คิด คิด คิดไงก๊ไม่ออก
เธอลวงหลอกหรือจริงจงเฉลย
เราไม่ว่าเธอคิดไงว่ามาเลย
ก็เธอเฉยเราไม่รู้จะคิดไง
รักไม่รักอย่างไรก็ว่ามา
ถ้าเฉยชาอย่ามาว่าชั้นหน่ายหนี
อย่าให้รู้ว่าเธอว่าชั้นไม่ดี
ก็เธอทำแบบนี้ให้คิดไง
คำว่ารักพูดเป็นบ้างหรือเปล่า
ที่ต้องหนาวก็เพราะเป็นแบบนี้
คำว่ารักพูดมาบ้างนะคนดี
ชั้นคนนี้จะได้รู้รู้ใจเธอ
9 มกราคม 2548 23:18 น.
หยาดน้ำในตะวัน
มองสิมองมาที่ดวงตาฉัน
จะเห็นความไหวหวั่นที่ซ่อนเร้น
อาจเห็นสิ่งที่ตัวฉันกำลังเป็น
ที่ชัดเจนออกมาจากภายใน
ไม่เคยว่าหากเธอบอกลากัน
ไม่เคยหวั่นว่าเธอจะมีใคร
ไม่เคยเหงาหากเธอจะจากไป
แค่บอกก่อนได้ไหมเท่านั้นเอง
ที่ฉันมาตัดพ้อและต่อว่า
ไม่มีคำร่ำลาให้ได้ยิน
จึงมิอาจตัดใจให้ได้สิ้น
ยังมีเธอหมิ่น-หมิ่นในหัวใจ
ก็เคยเห็นกันอยู่ทุกทุกวัน
ทำไม่รู้จักกันมันเหงาใจ
บอกลาสักนิดหากเธอนั้นมีใคร
ฉันจะได้ทำใจให้ลืมเธอ
9 มกราคม 2548 01:38 น.
หยาดน้ำในตะวัน
สายลมโชยพัดร่าง หวั่นไหว
เหมือนในหัวใจ เหืดแห้ง
อ้างว่างเพียงใด ใครเล่า(จักรู้)
เหงาเงียบเสียดแทง จำแกล้ง(ชื่นบาน)
9 มกราคม 2548 01:22 น.
หยาดน้ำในตะวัน
รู้บ้างมั๊ยว่าใครเค้าคิดถึง
รู้มั๊ยว่าใครคนหนึ่งคำนึงหา
ตั้งแต่วันที่เธอนั้นจากลา
ใจฉันร้องหาอยู่ร่ำไป
รู้บ้างมั๊ยว่าใครคนหนึ่งนี้
รอเธอคนดีทุกวันไม่ไปไหน
อยากให้เธอกลับมาอยู่เป็นเพื่อนใจ
กลับมาได้ไหมขอร้องเธอ
7 มกราคม 2548 22:48 น.
หยาดน้ำในตะวัน
ฉันพร้อมยอมรับความสูญสิ้น
พร้อมเช็ดน้ำตารินอาบแก้มนี้
พร้อมยืนมองเธอจากไปทุกนาที
พร้อมจะอยู่...ทุกที่...ที่ไกลเธอ
ถึงจะเป็นการสูญเสียที่เจ็บยิ่ง
พร้อมที่จะรับทุกสิ่งได้เสมอ
ยอมหลบหน้าจากลาไม่มาเจอ
แต่ขอให้หยุด*รักเธอ*ฉันไม่ยอม....
หน้าส่วนตัว
906
