11 มิถุนายน 2549 08:29 น.
หยาดอรุณ
ฉันเคยสงสัย
ฟ้าใสทอทอง
ยามแรกแสงส่อง
ยังมองงามตา
แม้แสงสุดท้าย
พริบพรายงามค่า
ทองทอทาบทา
ว่าคล้ายคล้ายกัน
เหมือนฟ้าฝาแฝด
สีแสดตะวัน
นั่งคิดนั่งฝัน
ถึงวันดีดี
เช้านี้ตื่นมา
แจ่มจ้าสาดสี
อุ่นอุ่นมากมี
ตะวันทอทอง
ร่าเริงแจ่มใส
หัวใจคลายหมอง
นกเริงร่าร้อง
จะบินโบยไป
เหนื่อยมาทั้งวัน
ฉันอยากหลับใหล
ตะวันฟ้าไกล
เริ่มโบกมือลา
ทอทองอ่อนแสง
เหมือนแรงเคยกล้า
หรี่แสงทองทา
อ่อนล้าเหลือเกิน
เงียบงันสงบ
พบความห่างเหิน
นกบินจากเนิน
กลับคืนสู่รัง
พี่น้องฝาแฝด
ยังแสดทอหวัง
ปลุกก่อกำลัง
เริ่มต้น - พักแรง
ฉันรักตะวัน
สร้างสรรค์ใจแกร่ง
แม้โลกเปลี่ยนแปลง
มีแสงส่องใจ.
7 มิถุนายน 2549 08:24 น.
หยาดอรุณ
ฟากหนึ่งดวงตะวัน
เคยแบ่งปันฝันงดงาม
วันผ่านทุกโมงยาม
ตะวันตามทอแสงทอง
วันหนึ่งเจอลมแรง
เมฆคุมแข่งตะวันส่อง
ตะวันหลบเมฆมอง
ฝนร่ำร้องนองพื้นดิน
น้ำตาของสายฝน
เหมือนใจคนระทดสิ้น
เสียงฝนหล่นได้ยิน
น้ำตารินเจ็บเกินทน
สร่างฝนหยุดหล่นโปรย
ใจเคยโหยคลายสับสน
รุ้งเรียวเกี่ยวบันดล
ถักผ้าซับรอยน้ำตา
คือร่างเงาตะวัน
ส่องคันฉ่องมองเห็นค่า
มรสุมเคยรุมมา
บันดาลรุ้งมุ่งปลอบใจ
ตะวันฝันสีทอง
จะคอยมองชีวิตใหม่
หากล้มรุ้งทอใย
เหมือนมิตรใจคอยดูแล
สะท้อนเงาอาทร
ที่โลกสอนให้มั่นแน่
สิ่งวุ่นหมุนเปลี่ยนแปร
ยังมีมิตรคอยคุ้มครอง
สองฟาก รุ้ง - ตะวัน
ยังสร้างสรรค์สิ่งหมายปอง
อย่าเลย มิตรอย่าหมอง
ฉันขอเป็น รุ้ง - ตะวัน.
หน้าส่วนตัว
1940
