15 เมษายน 2547 02:29 น.
เมลโล่
ลาก่อนขอจำจรจากแก้ว
ขอลาแล้วพี่น้องเคยร่วมฝัน
เคยพบเคยคุ้นอุ่นใจกัน
วันนี้ฉันพลันต้องลาจากไกล
วันหน้าฟ้าใหม่คงได้เห็น
กลับมาเป็นคน ๆ เดิมอย่างที่หมาย
สัญญาแม้ว่าชีวาวาย
จะไม่กลายคลายรักจาก Poem Thai
------------------------------------------------------
ไปเรียนอีกไม่กี่วันหรอกครับ
ที่จริงก็ไม่ได้ไปไหนไกล ไปไม่นาน
แต่ก็เผื่อว่า พี่ ๆ น้อง ๆ จะคิดถึงผมกันน่ะครับ อิอิ
งี้ล่ะครับไปลา มาไหว้ ตามวิถีชาวไทย(โพเอม) แฮะ ๆ
15 เมษายน 2547 02:07 น.
เมลโล่
เพียงรอยยิ้มที่ส่งมา
ก็ทำให้รู้ว่าฉันยังมีค่าอยู่เสมอ
เพียงคำทักทายของเธอ
วันทั้งวันคงเจอแต่สิ่งสวยงาม
ได้แค่มองสบตา
ก็รู้ถึงสิ่งที่ว่าอยากจะถาม
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ก็ตาม
อุ่นใจเสมอที่เธอไม่มองข้าม ความรักที่ให้กัน
------------------------------------------------------------------------------------------
15 เมษายน 2547 02:06 น.
เมลโล่
เพียงรอยยิ้มที่ส่งมา
ก็ทำให้รู้ว่าฉันยังมีค่าอยู่เสมอ
เพียงคำทักทายของเธอ
วันทั้งวันคงเจอแต่สิ่งสวยงาม
> > * + _ + * + _ + * + _ + *
15 เมษายน 2547 00:18 น.
เมลโล่
เธอไม่ใช่คนแบบนั้น
คนใจร้ายที่ทำร้ายกันได้ขนาดนี้
ฉันเชื่อใจเธอ. . .คนดี
เพราะฉันคนนี้ ยังรักเธอเสมอไป
ไม่รู้ ไม่สน ใครจะว่ากล่าว
เพราะคำเขาเหล่านั้นไม่จริงใช่ไหม
ฉันรู้เสมอว่าเธอเป็นอย่างไร
ก็เพราะยังเชื่อใจ นานแค่ไหน เธอก็ยังเป็นเธอ
แต่. .ฉันเอ่ยคำถาม. . .น้ำตายังแทบไหล
ภาพที่เธออยู่กับใครต่อใคร ยังวนเวียนอยู่เสมอ
ฉันไม่เคยเชื่อใคร แต่เรื่องราวที่ได้เจอ
โกหก !! เรื่องเพ้อเจ้อ !!
ที่เห็นใครเขาอยู่กับเธอ. . .ฉันคงฝันไป
----------------------------------------------------------------------------------------------
14 เมษายน 2547 01:26 น.
เมลโล่
ระยะทางของเธอไม่เคยเปลี่ยน
เป็นบทเรียนสอนฉันให้รู้ไว้
เธอไม่เคยจะเปลี่ยนไป
เคยไกลห่างแค่ไหน
ตอนนี้เธอก็ยังไกลเท่าเดิม
ฉันเคยคิดเคยคาดหวัง
ว่าสักวันฉันอาจได้เข้าใกล้
แต่ตอนนี้ ใจของฉันเริ่มเปลี่ยนไป
เพราะฉันเองใช่ไหม ที่เริ่มไกลออกจากเธอ
ไม่ใช่เพราะเธอ
แต่ที่ฉันได้เจอคือเรื่องราวใหม่ ๆ
มันทำให้ฉันเริ่มเปลี่ยนไป
มันก็อาจเป็นไปได้ + ที่ฉันรักเธอน้อยลง +
------------------------------------------------------------------------
หน้าส่วนตัว
730
