25 เมษายน 2549 15:16 น.
แค่ปลายปากกา
แค่รู้สึกอยากโทรไปหา
มือก็พาลพาไปกดโทรศัพท์ได้
เอาล่ะสิเธอรับแล้วจะทำไง
วางสายเลยดีมั้ยทำไงดี
จะพูดไงดีล่ะ
เอออ่ะตะกุกตะกักซะเต็มที่
เฮอ เอาว่ะตั้งสติสักที
บอกไปซี้ว่าคิดถึงกัน
แหมตั้งท่าซะดิบดี
พูดซักทีสิฉัน
มัวเอออ่ะอะไรกัน
โอ้ยสั่นก็สั่นเป็นงี้ทุกที
พูดไม่ออกอ่ะ
ซวยล่ะทำไงล่ะทีนี้
เธอก็รอฟังอยู่โอ้ยทำไงดี
"โทรผิดค่ะ"เออให้ได้งี้สิ ......กรรม
11 เมษายน 2549 14:16 น.
แค่ปลายปากกา
แค่เพียงได้รัก
แค่เพียงรู้จักโลกใหม่ที่วิ่งมาหา
แค่เพียงลิ้มรสความหวานในดวงตา
แค่เพียงนี้ก็มีค่าเกินพอ
แค่เพียงได้ฟังเสียงทะเล
และบทกล่อมเห่แห่งการร้องขอ
แค่เพียงสัมผัสรสชาติแห่งการรอ
แค่เพียงขอเวลาอีกนิดเดียว
แค่ขอให้เธอไม่ไปในตอนนี้
อีกสักนาทีอีกสักเสี้ยว
ขอเลยนะอย่าทิ้งฉันให้อยู่ตัวคนเดียว
ขอเวลาเหนี่ยวรั้งอีกนิดนึงนะเธอ
10 เมษายน 2549 19:52 น.
แค่ปลายปากกา
นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง
เห็นเงาลางๆแล้วจางหาย
พยายามบอกตัวเองอย่างงมงาย
คงมีคนหน้าคล้ายกับเธอ
แต่ทุกวันก็ยังคงมอง
ใจเรียกร้องให้มองหาเสมอ
เธอใช่มั้ยคนที่ฉันอยากเจอ
หรือเป็นเพียงแค่ฝันเพ้อของคนๆนึง
10 เมษายน 2549 19:51 น.
แค่ปลายปากกา
ณจุดหนึ่งของเส้นขอบฟ้า
เหม่อมองไปอย่างไร้จุดหมาย
เห็นสายรุ่งกหลากสีเรียงราย
โอบล้อมท้องฟ้าเป็นประกายงดงาม
คนดีอยู่ที่ไหน
เป็นยังไงสบายดีไหมอยากไถ่ถาม
ฉันยังคงอยู่ที่เดิมกับทะเลสีคราม
หาดทรายยังคงงดงาม..แต่สิ่งที่ขาดคือเธอ
10 เมษายน 2549 19:48 น.
แค่ปลายปากกา
ดูสิก้อนเมฆยิ้มให้ฉัน
สายสมรำพันว่าคิดถึงกันไม่ขาดสาย
ดอกไม้เบ่งบานหยอกล้อเอียงอาย
ภูผาทักทายอย่างเป็นกันเอง
โขดหินก็ยังทะเลาะกับคลื่นน้ำ
หาดทรายทาบทามทะเลใหญ่
ฝูงปลายังแหวกว่ายเวียนไป
นี้ไงธรรมชาติที่พบเจอ
อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้
พบเจอสิ่งที่ดีที่มีให้เสมอ
เห็นมั้ยโลกสวยงามดีนะเธอ
แล้วฉันจะหอบสิ่งที่เจอ..ไปฝากเธอคนของใจ
หน้าส่วนตัว
1106
