3 พฤศจิกายน 2550 13:32 น.
แค่ปลายปากกา
วันนี้...เมฆครึ้มถึงปลายฟ้า
เหมือนบอกใบ้ให้รู้ว่าเวลาจะมาถึง
คนเคยรักปักจิตที่ติดตรึง
คนเคยซึ้งดึงตัวออกคิดบอกลา
คนที่รักคนเก่าเขาไปไหน
เหลือเพียงใครบางคนที่เหินห่าง
ไม่เหลือใยในตาแม้บางๆ
มีแต่ความอ้างว้างให้แอบอิง
มาบอกลากันหรือเปล่า
มาบอกกล่าวถ้อยคำที่จะทิ้ง
ไหนเคยบอกว่ารักจากใจจริง
ทำไมนิ่งไม่คิดพูดให้จบไป
พูดมาตอนนี้ได้เลย
คนคุ้นเคยไม่อยากจะร้าวไหว
อยากบอกเลิกจะจบก็ว่าไป
อยากห่างไกลอยากมีใหม่ก็บอกลา
ไม่ใช่เพียงแต่อ้ำอึ้ง
ไม่ควรดึงรั้งกันให้ยิ่งจะใฝ่หา
ไม่ควรบอกแค่เพียงแต่สายตา
คนอ่อนล้าชักอ่อนใจ...จนขาดรอน
2 พฤศจิกายน 2550 17:24 น.
แค่ปลายปากกา
วันนี้ไม่อาจบอกได้ว่ารักมากแค่ไหน
พูดได้แต่ว่าขอบใจในทุกเรื่อง
อย่างน้อยๆ มีเธอเข้ามาย้ำเตือน
ให้ลืมเรื่องร้ายๆที่เคยผ่านเข้ามา
รักเธอมากนะ...เพื่อนรัก
อาจพูดไม่บ่อยอะไรนักหนา
แต่อยากบอกเธอจิงๆ เพื่อนยา
วันนี้หรือที่ผ่านขอบใจจิงๆ
หน้าส่วนตัว
987
