11 มิถุนายน 2549 18:25 น.
โพลารีส
ทุกอย่างที่ฉันทำในวันนี้
ฉันนั้นมีเหตุผลอยู่เสมอ
ว่าที่ทำลงไปเพราะรักเธอ
ใจเฝ้าเพ้อพะวงหาเธอทุกคืน
เธออยู่ไหนในโลกอันใหญ่กว้าง
ฉันอ้างว้างเดียวดายไร้จุดหมาย
อยากมีเธอเดินเคียงคู่จนวันตาย
ใจสลายก็รักจักษ์นิรันดร์
5 มิถุนายน 2549 20:18 น.
โพลารีส
เบอร์โทรเก่าที่เราเคยพูดจา
เธอโทรหาถามทุกข์สุขอยู่เสมอ
แม้วันหนึ่งวันใดไม่ได้พบเจอ
แต่ยังมีเบอร์เธอโชว์หน้าจอ
แต่วันนั้นมันคงกลายเป็นแค่อดีต
เสมือนมืดที่คอยกลีดยามเรานึกถึง
ต้องหักห้ามหัวใจไว้มิให้รำพึง
ไม่ให้นึกถึงว่าเราเคยรู้จักกัน
รู้แต่เพียงว่าเราเป็นแค่คนเคยรัก
ที่ประจักษ์เคยดูแลกันไม่เหินห่าง
จึงขอบอกเธอเพียงแค่คำกลาง
ว่าถึงห่างกันเพียงไรถ้าเธอมีเรื่องทุกข์...ฉันใช้เบอร์เดิม
5 มิถุนายน 2549 19:55 น.
โพลารีส
นานแสนนานกับการที่เธอจากไป
นานแสนนานกับหัวใจที่ไร้ค่า
นานแสนนานที่เธอกับฉันไม่ได้พูดจา
นานแสนนานกับช่วงเวลาที่เราจากกัน
แด่คนหนึ่งคนนั้นที่ฉันคิดถึง
ยังรำพึงคิดถึงเธอไม่รู้หาย
ครึ่งชีวิตที่เคยมีเธอร่วมเดินเคียงกาย
ยังจดจำวันนั้นได้ไม่เคยลืมเลือน
4 มิถุนายน 2549 14:19 น.
โพลารีส
เมื่อหวนกลับมองย้อนไปในความหลัง
อนิจจังโอ้รักฉันอยู่ไหน
สิบกว่าปีที่มีเธออยู่ในใจ
ไม่เคยลบเลือนไปจากความทรงจำ
กาลเวลาคือยาวิเศษแท้
ที่ดูแลหัวใจฉันไม่ให้บอบช้ำ
ทุกเรื่องราวทุกๆอย่างฉันยังจดจำ
ทุกๆคำที่เธอพูดฉันไม่เคยลืม
4 มิถุนายน 2549 14:10 น.
โพลารีส
แผลจากกายรักษาได้ด้วยฤทธิ์ยา
ช่วยบรรเทารักษาจนเราหาย
แต่แผลใจที่เจ็บแทบปางตาย
ไม่มียารักษาได้แม้ชนิดเดียว
แผลครั้งนี้จึงไม่มียาบรรเทา
ให้ทุเลาความเจ็บนี้ลงได้
หัวใจเธอนี้ช่างอันตราย
เหมือนมารร้ายที่ทำลายหัวใจคนอื่น
หน้าส่วนตัว
832
