
เมื่อโทรไปไม่ได้ก็ไม่โทร
แต่โอ้โห้ทนไม่ได้ ความคิดถึง
ฉันจึงส่งข้อความสั้นมาให้ไง
คงไม่รบกวนเกินไปไช่ไหมเธอ...
เพียงแค่คิดถึงจึงส่งมา
เพียงความห่วงหาจงส่งให้
เพียงแค่คิดถึงบวกห่วงใย
เหตุผลแค่นี้ไง...คงพอนะ...ที่ส่งมา
ไม่รู้เธอคิดถึงฉันหรือไม่
ไม่เห็นส่งความห่วงใยมาเลยหนา
คนคนนี้รอข้อความตอบจนตูดชา
รอจนบ้า จึงระบายมาเป็นกลอน
ส่งให้เธอเธอไม่ตอบไม่เป็นไร
คิดไม่ออกแต่งไม่ได้เอาเข้าไป
ถ้าคุณผู้อ่าน คนดีมีกะใจ
ช่วยแต่งต่อจะเป็นไร ...ช่วยเอาบุญ..