
ได้แต่เฝ้าตั้งคำถามอยู่ในใจ
ว่าทำไมต้องวุ่นวายใจอยู่แบบนี้
อยู่ห่างกัน ทั้งเหงา อยู่ทุกวัน นะคนดี
ห่างๆห่วงๆอย่างนี้ เพราะคิดถึงเธอ
ไม่เจอกันแค่แป๊บเดียว
ใจมันเริ่มห่อเหี่ยว คิดถึงเธออยู่เสมอ
นอนร้องไห้ทุกค่ำคืน เมื่อตื่นลืมตาก็มีแต่ภาพเธอ
เมื่อไหร่เราจะพบเจอกันสักที.
ตั้งตาคอยอย่างน้อยใจอยู่อย่างนั้น
มีเพียงดวงดาวนับพันอยู่ตรงนี้
นั่งนับดาวจนหมดฟ้า ก็หลับตาไม่ลงสักที
รีบกลับมาหาฉันสักที...คนที่คิดถึงจัง....