
รอยยิ้มของใครกันเล่า จะทำให้เรามีความสุขขนาดนี้ คือรอยยิ้มกับความรู้สึกดี ๆ ที่ผองเพื่อนมีให้กัน แม้เราสุขหรือเศร้า แม้เราติดศูนย์ยังไม่หวั่น ขอเพียงรอยยิ้มสดใสให้กัน เพียงวันละครั้งเท่านั้น...ก็สุขใจ

เงียบเหงาและอ้างว้าง
เคว้งคว้างเหลื่อเกินสุดทนไหว
ยามนี้เปล่าเปลี่ยวแทบไม่เหลือใคร
ที่จะคอยเข้าใจ และใยดี
การรอคอยคือการเจ็บปวด
สำหรับคนพ่ายแพ้แบบฉัน
เวลาคงไม่ได้ช่วยอะไรให้
ฉันรู้สึกดีขึ้นเลย !