
หอบ..ฟ้ามาหม่เธอ ณ วันหนาว
หอบ..เมฆขาวขาวมาให้เธอหนุน
หอบ..แสงดาวที่วับวาวเป็นไออุ่น
หอบ..ไอรักแสนละมุนมาให้เธอ
ฟ้า..อาจกว้างสุดแสนกว้าง
ฟ้า..นั้นพาใจลอยคว้างไปตอนเผลอ
ฟ้า..คงพาใจฉันให้พบเธอ
ฟ้า..อาจนำให้ฉันเจออีกไม่นาน
มา..รอคอยมาก็นานปี
มา..ทุกนาทีก็ผันผ่าน
มา..คอยท่ากับเวลาแห่งวันวาน
มา..ร้าวรานกับการที่รอคอย
หม่..มาหม่กายให้หายหนาว
หม่..มาหม่คราวที่ใจหนาวบ่อยบ่อย
หม่..มาเก็บดาวร้อยดวงมาเรียงร้อย
หม่..หอบมาหม่มิให้คอยมาหม่เธอ