27 มิถุนายน 2550 22:18 น.
ไหมไทย
ธรรมดาของคนเป็นอย่างนี้
ชอบแสดงท่าทีมีความรู้
อวดอ้างตนล้นค่ามากเชิดชู
ตนเลิศหรูรู้มากกว่าทุกคน
ต่อความคิดผู้อื่นช่างด้อยค่า
และนำมาว่าผิดไร้เหตผล
ไม่รับฟังรับรู้สู่ใจตน
คอยพรำบ่นจนจิตนี้ผันแปร
วันเวลาแห่งชีวิตนั้นสั้นนัก
พึงประจักษ์ความรู้คู่กระแส
ใช้คุณธรรมนำความรู้สู่ดวงแด
ขอเพียงแค่เข้าใจในสัจธรรม
23 มิถุนายน 2550 11:47 น.
ไหมไทย
นั่งกอดเข่าเจ่าจุกคลุกในห้อง
สายตามองจ้องภาพติดข้างฝา
เป็นภาพถ่ายชายหนุ่มคุ้นสายตา
ยืนเต๊ะท่าตายิ้มตรึงกมล
ย้อนคืนหลังครั้งหนึ่งเคยชิดใกล้
แอบอุ่นไอใจบานดอกหน้าฝน
ทุกสิ่งพบสบสุขสวรรค์ดล
กาลเวลาผ่านพ้นพบผันแปร
เธอบอกลาเลิกร้างหนทางรัก
คนอกหักคือฉันนั้นเกิดแผล
เป็นรอยช้ำฝั่นแน่นติดดวงแด
รอเพียงแต่เวลาพาเคยชิน
เคยบอกใจให้ลืมทุกสิ่งสรรพ
ค่อยค่อยปรับกลับใจให้ลืมสิ้น
อาจมีบ้างบางครั้งน้ำตาริน
คงไม่ปล่อยอาจิณฉันสัญญา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไหมไทย
หน้าส่วนตัว
1233
