14 ตุลาคม 2553 08:20 น.
KIRATI
@ ยุคหนึ่งคน...ยลกรรมธรรมกำหนด
ยุคสองหมด ลดค่า..ธัมมาเห็น
ยุคสามไร้ใจสิ้น...กลิ่นธรรมเย็น
ยุคนี้เป็นยุคสองเมื่อตรองธรรม
@ ธัมมะมีที่ใดใจจักรู้
ธัมมะอยู่ที่ไหนใจสุขล้ำ
ธัมมะหม่นคนกล้าบ้ากระทำ
ธัมมะคว่ำ...คนกล้ำเริงร่ำไป
@ ใช้ชีวิตคิดเพียง...เลี่ยงความผิด
ใช้ชีวิตลิขิต...ตามสิทธิ์ให้
ใช้ชีวิต...ผิดเห็นมิเป็นไร
ใช้ชีวิตอ้างใคร...ก็ทำกัน
@ เกิดคิดดีแก่ตนยลรอบกาย
เกิดรอยหมายเสพได้...กำหนดสรรค์
เกิดเพียงคิดจิตแฝง...แย่งยื้อกัน
เกิดล้านพันหน้ากาก...ยากจะมอง
@ เพราะไขว่คว้าค่าสุขทุกวันวาน
เพราะปล่อยผ่านความงามตามจิตผอง
เพราะเพียงแพ้แก่เมือง...ที่เปลืองปอง
เพราะสนองครรลอง...ไม่ตรองตน
@ จึงเห็นเรื่องเปลืองจิตคิดแล้วกลุ้ม
จึงเร้ารุ่มตามสื่อ...ลือหลากหน
จึงเหมือนหลงงงทิศ...ผิดทางยล
จึงดั่งคนตามยุค...สุขลืม ธรรม
@ สื่อตีแผ่แฉไปได้เป็นสื่อ
สื่อค้นรื้อ...หรือดี...ตีตอกย้ำ
สื่อควรขุดหรือหยุด...ด้วยพุทธธรรม
สื่อควรนำ ต่ำช้าหรือ ค่าดี
@ ระบือไปเพียงใจ หนึ่งดวงน้อย(เรื่องของบางใคร)
ระบือรอย เพียงพลอย ผิดวิถี(ที่แค่เดินผิดทาง)
ระบือเสียงเพียงว่าธุระมี(แล้วนำสิ่งนั้นมาเป็นธุระ)
ระบือนี้ ชอบหรือ เพียงสื่อเงิน(ธุระแก้ หรือ ก่อ กรรม)
*****************
@ ทุกเรื่องใด...ดาลเกิด ละเมิดสิทธิ์
ต้องรู้ทิศ..ใช้ธรรม...มานำเกริ่น
ให้สรุป...ยุบเรื่อง...ไม่เปลืองเกิน
จักจำเริญ...ย้อนขุด... ยุคหนึ่งคืน....
@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@
@@@@@@@
@@@@@
@@@@
@@@
@@
@
ธรรมะ...ฤา จะสู้ สื่อ
ถ้าคนทื่อ ในความคิด
สื่อกำจาย หลายคนติด
เห็น"ธรรม"ปิด เปลี่ยนช่องไป.....
4 ตุลาคม 2553 13:07 น.
KIRATI
โพยมเย็น พยชน์เอื้อ ขยลทวน
ยามเย็น ลมพัด กวัดหวน
ปฏิวาตะพรมครวญ คร่ำฆ้อง
กระแสทวน หวนก้อง ฆ้องลั่น
ประโคมแว่ว กำทวน หวนสนั่น ยินแฮ
ประจงเคาะ เลาะไล้ ใจสนั่น
สีตลหฤทัย พร้อง ถั่งท้น เกษมศานต์
ปิติฝัน เพลิดฟัง เสียงงาม
ชลธาร ปริ่มท้น ฟากเดียร
ฟากฝั่งน้ำ ยามเย็น ปริ่มชล
ประวรรตชล ชะวากเวียน ถากถ้อง
กระแสวน ชลหลั่ง ฝั่งน้ำ
ชโลมฝั่ง กระแสเชียร เชือนเชี่ยว ยลเฮย
กระทบฝั่ง ชลเชียว เย็นยาม
เพียงเพ่งเพลิน สิเพริศย้อง กระหยักโย้ เย็นฤทัย
แลพบงาม คลื่นน้ำ ยามเย็น
กระแสไหล สิไหวว้าง กลางกมล
แต่คลื่นใจ ไหลหลั่ง ฝั่งจิต
นัยวิภัช ประจักษ์กล เปรียบได้
เพียงเพ่งพิศ เกลียวกล ตนเห็น
กับคลองฝั่ง ของฟากชล ดาลก่อ กิจจา
เป็นเรื่องบท พจน์พรั่ง ฝั่งเป็น
ของฟากจิต พินิจไซร้ พิสุทธิ์แผ้ว ชลจิตร
ในยามเย็น เห็นยั้ง ฝั่งใจ
27 กันยายน 2553 19:25 น.
KIRATI
จิตครวญรักจากร้างไกลกายให้หวน
ใจจิตครวญรักจากร้างไกลกายให้
หวนใจจิตครวญรักจากร้างไกลกาย
ให้หวนใจจิตครวญรักจากร้างไกล
มองเธอหลงจิตคิดพลันใจใกล้เผลอ
ไปมองเธอหลงจิตคิดพลันใจใกล้
เผลอไปมองเธอหลงจิตคิดพลันใจ
ใกล้เผลอไปมองเธอหลงจิตคิดพลัน
นอนเศร้าจิตคิดถึงทรวงพลันหวั่นเหงา
สั่นนอนเศร้าจิตคิดถึงทรวงพลันหวั่น
เหงาสั่นนอนเศร้าจิตคิดถึงทรวงพลัน
หวั่นเหงาสั่นนอนเศร้าจิตคิดถึงทรวง
แค่เฝ้าหวงรักแอบเอียงลวงถ่วงเหงา
ทรวงแค่เฝ้าหวงรักแอบเอียงลวงถ่วง
เหงาทรวงแค่เฝ้าหวงรักแอบเอียงลวง
ถ่วงเหงาทรวงแค่เฝ้าหวงรักแอบเอียง
แอบพิศมองแค่มีใจเพียงเลี่ยงจิต
เอียงแอบพิศมองแค่มีใจเพียงเลี่ยง
จิตเอียงแอบพิศมองแค่มีใจเพียง
เลี่ยงจิตเอียงแอบพิศมองแค่มีใจ
21 กันยายน 2553 23:52 น.
KIRATI
อันว่า...
จิตอิสตรี...รู้ยากหยั่งถึง
มองขึงผึงแผ่...แลเท่าผืนหนัง
แท้เทียบบรรพต...ทั้งโลก...บ่...ยัง
เปรียบเหวลึกยั้ง...ยังพิศจิตมอง
บ่...รู้กระไร...จักใคร่แปรจิต
เหตุผล...ก่นคิด...ผิดผ่านพาลหมอง
แลโลก...มาเท่า...ว่าแท้แลตรอง
กล้ำกลืน...ขื่นร้อง...ปองผิดจิตนาง
บุรุษสุดเขลา...จะเดาใดได้
เมื่อนาง...บ่...ใคร่...จะเผยเปรยสาง
ห่อนรู้ภาพขึง...ผึงแผ่แลกาง
ลอยไร้ทิศทาง...จิตนางภิรมย์
เดาทิศลมภาย...เดาลายคลื่นเห่
เดาจิตทะเล...เร่เรือ...เชื่อสม
บ่...กร่างเดาใจ...ไขจิตนางชม
สุขรัก...ปักชม...ถมแท้...อันใด
12 กันยายน 2553 22:06 น.
KIRATI
ร้าวอารมณ์ขมรักกักกลั่นหวาน
ลมพัดทานรักเร้นเป็นไฉน
ค้นห้องนั้นฝันรั่วขั้วฤทัย
รักซ่อนไออุ่นไว้ใครจะเจอ
เพียงสิทธิ์ครองมองเร้นเป็นวิตก
อกสะทกสะท้านพาลพลั้งเผลอ
สืบสิทธิ์ร้อยรอยช้ำย้ำจิตเบลอ
อกคงเจอกว่าหลบทบทวี
เพียงเอ่ยปากฝากรักหากมันยาก
ยามร่วมรากแล้งคอยพลอยหลีกลี้
หนึ่งเพียงซึ้งพึงรักทักฤดี
ชงชีวีหอมกรุ่นอุ่นชีวัน
เสมือนหยดหนึ่งรดบทชีวิต
เพียงหนึ่งนิดชีพชนม์คงสุขสรรค์
ปล่อยแล้งคอพ้อรักคงสักวัน
เหงามองจันทร์นั่งคิดจิตอาดูร
@@@@@@@@@@@@@@
หวานใด ฤา จะหวานเท่า....
หวานยามเจ้า...ตั้งใจ...จะให้หวาน....
หวานใดเล่า จะขม ระทมทาน....
หวานที่เจ้าต้องการ...ให้ขม...ระทมใจ...
หน้าส่วนตัว
1397
Calendar
Lovers
31 คน เลิฟKIRATI
