25 พฤษภาคม 2551 21:23 น.
Bufflife
* ใครหนอใคร ไม่เคย คิดจะท้อ
ใครใครหนอ ไม่ท้อ ไม่เคยถอย
ใครบ้างหนอ อยู่กับฝัน ที่เฝ้าคอย
ขอเสียงหน่อย สักนิด ก็ยังดี
* ใครกันเอ่ย บอกตัว ว่ายอมแพ้
ใครที่แย่ มัวเเต่ จะหลีกหนี
ใครคนไหน ไม่คิด พลิกชีวี
ขอเสียงที เสียงนี้ ไม่เห็นใจ
* เสียงสองด้าน แบ่งออก เป็นสองขั้ว
เสียงคนกลัว คนกล้า ฟังออกไหม
เสียงคนกล้า บอกว่า ต้องผ่านไป
คนกลัวไซร้ กลับบอก ไร้หนทาง
* จะเลือกเป็น ผู้ชนะ หรือแพ้
ถ้าผู้แพ้ เดินออก ถอยให้ห่าง
ผู้ชนะ กลับมอง หาหนทาง
สองพวกต่าง ชีวิต บนจุดยืน
25 พฤษภาคม 2551 15:45 น.
Bufflife
เขียนกลอนรัก หักอก สักเจ็ดบท
เขียนประชด ความรัก ที่เจ็บช้ำ
ความเจ็บปวด ที่มัน เจ็บซ้ำๆ
ความรักทำ ให้ใจ ตายทั้งเป็น
ไหนล่ะหว่า ความรัก ที่งดงาม
รักคนทราม หัวใจ แทบหยุดเต้น
เมื่อได้รู้ ในสิ่ง ที่เค้าเป็น
ได้แลเห็น สันดาร ของผู้ชาย
ทั้งกะล่อน ปลิ้นปล้อน มาลวงหลอก
อีกปอกลอก ความรักเป็นไหนๆ
คงได้แค่ พูดว่า อ้ายจัญไร
ช้าไปไง พลาดท่า ไอ้ชาติแมว
ไม่น่าเชื่อคำพูด คนห้าเบี้ย*
ฉันนั้นเสีย ความรัก ให้ไปแล้ว
ต่อไปนี้จิตใจต้องแน่เเน่ว
ใจไปแล้ว เอาคืน ให้เจียนตาย
เราเกิดมา พร้อมใจ แค่ดวงเดียว
กลายเป็นเสี้ยว เศษใจ ใกล้สลาย
ก็เทอนี้ ทำฉัน นั้นแทบตาย
ใจไม่ง่าย เท่าเทอนะคนเลว
ขอบคุณนะ ที่ทิ้ง ฉันตรงนี้
ขอบคุณที่ เทอผลัก ฉันลงเหว
ขอบคุณใจ ของเทอ ที่แสนเลว
ฉันเหมือน เปลวของเทียน ใกล้มอดไป
บอกได้เลย ใจฉัน ไม่หมดรัก
ใจมันรัก แม้เทอเลว สักแค่ไหน
ใจดวงนี้ อยากพูด เทออย่าไป*
รักฉันไง รักสุดท้าย ให้กับเธอ
Ps.กลอนแย่ได้อีก
- หยาบไปนิด
21 พฤษภาคม 2551 20:13 น.
Bufflife
คบคนเก่งไม่จริงนั้นมีมาก
คบมิตรมาก ไม่ดี มีถมเถ
คบมิตรชั่ว นิสัยแย่ เที่ยวเกเร
คนโลเล คบไป ไม่ได้ความ
คบบัณฑิต บางที โดนลวงหลอก
คนกระจอก คบเขา ก็โดนหยาม
คบคนโง่ เป็นเพื่อน โดนประนาม
คบคนทราม เกลือกกลั้ว เปื้อนมลทิน
คบคนลวง มีแต่ จะโป้ปด
คบกบฏ มีแต่ จะสูญสิ้น
คบคนเห็น แก่ตัว หนักแผ่นดิน
คบคนหมิ่น ศักด์ศรี ดูแคลนคน
BuffLife
18 พฤษภาคม 2551 16:12 น.
Bufflife
คนเขียนกลอน บทกลอน แสนกระจอก
ไม่เคยลอก บทกลอน คนอื่นเขา
แค่อยากคิด อยากเขียน กลอนของเรา
ทั้งกลอนเศร้า กลอนประตู กลอนปรัชญา -*-
ว่าแล้ว ก็ได้ที บรรจงนึก
คงต้องฝึก อีกนาน เป็นแน่หนา
ภาษางาน สัมผัสสวย ระรื่นตา
อย่างไรหว่า แต่งไง ชี้นำที
Bufflife
17 พฤษภาคม 2551 19:08 น.
Bufflife
ชีวิตเด็ก จะเอ็น ที่ไม่เก่ง
ชอบทำเจ๊ง ทำไร ก็ไม่เจ๋ง
พอนึกถึง อนาคต ก็เริ่มเซ็ง
ไม่ได้เก่ง เหมือนกับ คนอื่นไง
ช่วงสุดท้าย ชีวิต ในม.6
จะเหหก หกล้ม หรือเปล่าหนอ
ความฝันที่ พ่อแม่ ต่างเฝ้ารอ
ต้องไม่ท้อ ต่อโชค ชะตากรรม
คิดดูแล้ว เหมือนฝัน ไกลเกินเอื้อม
ใจเริ่มเสื่อม จะถอย แล้วด้วยซ้ำ
ฉันเชื่อว่า ถ้าหาก ตั้งใจทำ
จะต้องสำ เร็จผล แน่นอนชัวร์
ฉันเริ่มเอียน คำถาม ที่ถามว่า
เธอเธอ..อนาคต จะเรียนไหน
เธอเธอ..จะทำงานอะไร
เธอเธอ..มหาลัยไหนที่ต้องการ
ฉันอยากบอก ตอบไป ใจแทบขาด
แต่ขยาด พูดไม่ออก ตอบผ่านๆ
ความฝันฉัน เหมือนน้ำไหล ในลำธาร
ที่ไหลผ่าน ลดเลี้ยว ไม่แน่นอน
ทราบคะแนน สูงต่ำ ของเอเน็ต
สุดลำเคล็ด ลำเค็ญ คะแนนหลอน
คณะที่คิด ก็ไม่ แน่นอน
เฝ้าอ้อนวอน ปลอบใจ กันต่อไป
อยากทำให้พ่อแม่ได้ภูมิใจ
ท่านทุ่มให้ ค่าเรียน การศึกษา
หวังได้เห็น ทางเดิน ของลูกยา
ลูกก้าวหน้า พ่อแม่ปลื้ม แช่มชื่นใจ ...
*Bufflife
หน้าส่วนตัว
733
