13 กรกฎาคม 2552 12:30 น.
Charmanao
...ถ้าไม่รักก็อย่ามาทำเป็นห่วงใยฉัน
ไม่ต้องมาสนใจกันจะได้ไหม
ไม่ต้องทำเป็นยังใส่ใจ
ไม่ต้องมาทำให้ใจฉันสับสน
...อยากให้เธอลองมองดูให้ดี
เธอคนนี้ทิ้งฉันไปในหลายหน
ปล่อยให้ฉันเดียวดายสุดจะทน
โปรดอย่าให้ฉันสับสนอีกเลยเธอ...
10 กรกฎาคม 2552 09:48 น.
Charmanao
...ไม่อาจลืมเธอได้ในสักวัน
ไม่อาจลืมกันแม้เสี้ยววินาที
ไม่อาจมีใครอื่นใดมาแทนที่
ไม่อาจมอบสี่ห้องหัวใจนี้ให้แก่ใคร
...เพราะใจดวงน้อยดวงหนึ่งนี้
เพราะได้มอบให้คนดีที่ฝันใฝ่
เพราะมอบรักมอบชีวิตมอบจิตใจ
เพราะอะไรใจไม่ลืมเธอสักที...
...ทำไมนะ...ทำไม...ไม่ลืมเธอสักที...แล้วทำไม...เธอจึงลืมฉันได้ง่ายๆแบบนี้...ทำไม
9 กรกฎาคม 2552 15:22 น.
Charmanao
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปใจโหยหา
สองอาทิตย์เศร้าอุราผาหม่นหมอง
สามอาทิตย์ไม่มีเธอเพล้อเหม่อมอง
สี่อาทิตย์ภาพเราสองเริ่มจางไป
หนึ่งเดือนผ่านไปใจหมองเศร้า
เริ่มย่างก้าวสู่เดือนใหม่ไม่สดใส
เธอที่รักพลัดพลากจากกันไกล
ต้องให้รอถึงเมื่อไรเธอจะมา...
ต้องให้รออีกนานแค่ไหน...ถึงจะกลับมามีกันและกันเหมือนเดิม..
9 กรกฎาคม 2552 15:15 น.
Charmanao
อยากบอกว่า...คิดถึง
คงได้แค่ครึ่งของความรู้สึก
อยากบอกความนัยส่วนลึก
ว่าฉันรู้สึกอย่างไร
อยากบอก "รัก" เธอมาก
มันคงเชื่อยากใช่ไหม
อยากบอกเธอว่า..หัวใจ
4 ห้องนี้ยกให้แต่เพียง...เธอ...
26 มิถุนายน 2552 11:37 น.
Charmanao
ตอนนี้อาจยังไม่ลืมเรื่องเราสอง
ขอนั่งมองเธอคนดีอีกสักพัก
ขอเวลาให้ทำใจว่าเป็นแค่คนรู้จัก
ไม่ใช่คนรักเหมือนที่ผ่านมา
ไม่รู้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน
ห้ามหัวใจไม่ให้หวงและห่วงหา
แต่จะพยายามลืมให้ได้ฉันสัญญา
จะได้ไม่รบกวนเวลาอันมีค่าของ...เธอ...
...ถึงคนๆนั้น...อาจมีบ้างบางครั้งที่คนๆนี้ยังคงคิดถึงอยู่เสมอ...มันยากที่จะทำใจให้ลืมกันได้ง่ายๆ...ขอโทษนะที่บางครั้ง...ความคิดถึง...มันห้ามกันไม่ไหวจริงๆ...ขอเวลาสักพักให้คนๆนี้ทำใจให้แข็งแกร่งกว่านี้...แล้วจะไม่รบกวนคนดีอีกเลย...
หน้าส่วนตัว
1209
