27 กรกฎาคม 2548 18:33 น.

ชีวิตสองด้าน

extreme life

ชีวิตอาจทุกข์ล้น                    บางครา
มีสุขหมุนเวียนมา                 เบียดบ้าง
ดวงอาจดิ่งหนักหนา              นานเนิ่น    เวลา
แต่เชื่อว่าคงร้าง                    ห่างพ้น      สักวัน

ควันหมอกเมฆห่มฟ้า            มืดมน
คิดติดผิดหวังผล                   บ่นพ้อ
อยากหายห่างล่องหน             ไปสู่           จุดหมาย
รีบตื่นตัวเลิกง้อ                     เพื่อได้       สมหวัง

กลัวพังกลัวเจ็บซ้ำ                  รอยเดิม
เหนื่อยหน่ายไร้แรงเติม        ย่างก้าว
ยิ่งหวาดหวั่นสั่นเสริม             ใจจิต        ดวงแด
วูบหนึ่งยังโน้มน้าว                 ปลุกกล้า    ในตัว

เมื่อเต้นรัวอย่างนี้                  หัวใจ
เกิดก่อสุมกองไฟ                    ต่อสู้
เส้นทางทอดยาวไกล              สุดกู่          เกินมอง
ขอย่ำเพื่อให้รู้                        พ่ายแพ้     คู่เคียง				
17 กรกฎาคม 2548 16:17 น.

ทุกข์เพื่อสุข

extreme life

ทุกข์เพื่อสุข   ทนหน่อย   ค่อยค่อยผ่าน
ทั้งการงาน   การเรียน   เพียรศึกษา
อีกเรื่องรัก   หนักใจ   ในอุรา
ยังหวังว่า   สุขขี   มีตัวตน

เมื่อผิดหวัง   หลั่งน้ำตา   อารมณ์โศก
อยู่บนโลก   แห่งความจริง   อ้างอิงผล
อาจมีสิ่ง   ที่ดีกว่า   เอาหน่าทน
เพื่อหลุดพ้น   จากห้วงทุกข์   สู่สุขเอย				
11 มิถุนายน 2548 14:06 น.

ชีวิตมันก็เป็นเช่นนี้แหละ

extreme life

ชีวิตมันก็เป็นเช่นนี้แหละ
ก็มีแย่มีเย่เฮหนุกหนาน
มีวันที่ผลิออกดอกไม้บาน
จากวันวานที่เหี่ยวเฉาและเศร้าใจ

ในวันนี้อาจระทมและขมขื่น
วันพรุ่งนี้อาจชื่นมื่นระรื่นไหล
อาจมีวันเพื่อนหนีไม่มีใคร
พอวันใหม่เพื่อนตรึมสะบึมเอย

มันขึ้นขึ้นลงลงไม่คงที่
เป็นอย่างนี้มาตลอดไม่จอดเฉย
อย่าคิดมากลำบากใจกันไปเลย
ก็เหมือนเคยสุขทุกข์คลุกเคล้าเคียง				
8 มิถุนายน 2548 15:21 น.

เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น

extreme life

เพื่อชีวิตที่ดีขึ้นลุกยืนเถิด
คนเราเกิดมาเพื่อสู้คู่แขนขา
อย่าถือโทษโกรธพ่วงดวงชะตา
ทางข้างหน้ายังรอเราก้าวเดินไป

อาจมีล้มลุกคลุกคลานสะท้านจิต
เบื่อชีวิตเซ็งชีวาอารมณ์ไหน
มีขวากหนามมีหลุมบ่อท้อหัวใจ
ยากแค่ไหนความสำเร็จสะเก็ดดาว

ก็หัวใจยังเต้นอยู่รู้สึกดี
เหมือนยังมีโอกาสกระดาษขาว
รอเราเขียนเปลี่ยนใจลบพบเรื่องยาว
คงถึงคราวของเราบ้างข้างหน้าเอย				
6 มิถุนายน 2548 19:43 น.

หายไปในกลีบกลอน

extreme life

วันเวลาผันเปลี่ยนเวียนผันผ่าน
ความยาวนานเกินรอขอหลับไหล
อนาคตของจันทร์อันแสนไกล
ฝากเอาไว้กับหยดน้ำตามใบตอง

มีสายลมแห่งความหวังยังพัดแผ่ว
เห็นรอยแนวแห่งความสุขทุกเพื่อนผอง
เมื่อสายตาเหม่อลอยคอยเมียงมอง
จึงเผลอร้องฮัมเพลงบรรเลงเพลิน

โอ้จะทำเช่นไรใจดวงน้อย
ตะวันลอยขึ้นลงเหล่าหงส์เหิน
ตายังคงจ้องจุดสุดทางเดิน
มันหนักเกินเอิ้นเอ่ยเปรยออกมา

คนหายไปในกลีบกลอนสะท้อนคำ
ความทรงจำยังคงติดชีวิตหนา
จึงเรียงร้อยถ้อยถักอักษรา
กลั่นออกมาอารมณ์ผสมเอย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงextreme life