22 มีนาคม 2547 22:35 น.
fatima
เลิกคิดถึงซะที...ดีไหม
ถ้าสั่งหัวใจได้ จะสั่งแบบนี้
ลืมให้หมดทุกๆเวลาที่เรามี
แค่หนึ่งวินาทีก็อย่าให้จำ
เจ็บปวดนะ...เธอรู้ไหม
ใจทั้งใจก็บอบช้ำ
คำรักที่เคยเอ่ยมาทุกคำ
ขอเถอะนะ...อย่าให้จำ..อยากให้ลืม
22 มีนาคม 2547 22:26 น.
fatima
เคยหัวเราะเยาะใครบางคน
ทำไมต้องทุกข์ทนขนาดนั้น
เสียใจ...ร่ำไห้...เป็นวันวัน
แคร์ทำไมกัน...แค่ผู้ชาย
พึ่งรู้ตัวเองก็วันนี้
วันที่ใจเธอห่างหาย
เจ็บปวดจะเป็นจะตาย
เสียใจ...ร่ำไห้...ไม่ต่างกันเลย
21 มีนาคม 2547 22:01 น.
fatima
เธอบอกว่า...ฉันดื้อรั้น
แต่เธอก็เหมือนกัน...รู้ใช่ไหม
บอกฉันว่าหยิ่งเกินไป
แล้วเธอล่ะ..รู้ตัวใช่ไหมคนดี
อาจเพราะเธอมีอะไรที่เหมือนฉัน
จึงไม่เคยยอมให้กันอย่างนี้
ถ้าฉันรัก...เธอก็รัก...คงจะดี
เพราะไม่มี ใครรักใคร น้อยกว่ากัน...
21 มีนาคม 2547 21:45 น.
fatima
คิดถึงจังเลย...
อยากจะเอ่ยแต่คำคำนี้
แล้วเธอล่ะจ้ะคนดี
คิดถึงฉันอย่างนี้รึเปล่า...
21 มีนาคม 2547 21:36 น.
fatima
เธอบอกว่าไม่เจ้าชู้
แต่ที่ฉันรู้ไม่ใช่อย่างนั้น
ใจความมันกลับตรงข้ามกัน
จึงไม่อยากเชื่อมั่นในตัวเธอ
เธอบอกว่า...รักคือความจริงใจ
สำหรับฉัน..มีให้เธอได้เสมอ
ก็ห่วงแต่ใจของเธอ
ที่ชอบเผลอแจกใคร..ทุกที
หน้าส่วนตัว
1060
