13 ธันวาคม 2554 11:25 น.
Hathaikarn
"แสนหวงห่วงดวงใจในดวงตา"
คนหนาวท้อรอใครให้เทียมเทียบ
หากท้อแท้แพ้เปรียบเหยียบจอมเสียม
หยามใจสาดวาดฝันอันไหม้เกรียม
อาจหมดกรอบกรงเหลี่ยมยอดเยี่ยมคำ
ยามเยื้องคอยหงอยเหงารอเฝ้าพี่
รักฝากผ่านพจน์วจีที่งามขำ
ทำงานขานกานท์ขับรับร้อยนำ
เรียงรักน้องนางร่ำจำร่ายริน
จินต์ร้องรอต่อเติมเสริมภาษา
สร้างภาษิตจินตนาว่าสุขศิลป์
วานสู่สมชมเชยเคยเคียงจินต์
คู่คมใจใคร่ดิ้นสิ้นคำลา
สมคู่ล่องท่องเที่ยวเปล่าเปลี่ยวจิต
ปลดปล่อยใจใกล้ชิดสิทธิ์โหยหา
แสนหวงห่วงดวงใจในดวงตา
น้องดูต่างห่างว่าพาเคียงกัน
เพียงคู่แก้วแวววับประดับร้อย
ประดิษฐ์รักถักถ้อยสร้อยรังสรรค์
สร้างรู้สมคมคู่รู้รำพัน
เรียงรักพจน์บทฝันนิรันดรฯ
หทัยกาญจน์
๑๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์)
6 ธันวาคม 2554 19:56 น.
Hathaikarn
อ่านกานท์ถักอักษรกลอนเพียรเขียน
เสียงเรียงร่ำจำเวียนเรียนรินศิลป์
งามตามพจน์รสร่ายสายพิณยิน
ห้วงดวงใจจดจินต์กลิ่นมนต์กล
กาลนานเนิ่นเพลินหลงตรงเช้าเข้า
สายบ่ายย่างบางเบาเฝ้าฝนหล่น
นกผกผินบินโบกโยกตนวน
จ้องมองทิวริวสนยลเยี่ยงเรียง
ดอกออกดวงพ่วงแดดแสดทอดยอด
ราวข้าวร่วงยวงกอดพรอดเพียงเสียง
ทุ่งคุ้งแควแลน้ำสำเนียงเคียง
รับกลับลมห่มเอียงเฉียงธารา
คลื่นครืนซัดพัดเห่เร่หอมกล่อม
ชายทรายหาดวาดล้อมอ้อมภาษา
เมฆเฉกรักปักล้นพ้นวาจา
ร้อยถ้อยบทรจนาพาชื่นคืน
หทัยกาญจน์
๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
กลบทอักษรสังวาส แต่ละวรรคคำที่ ๑-๒ สัมผัสสระ
และคำที่ ๗-๘ สัมผัสสระ
4 ธันวาคม 2554 17:03 น.
Hathaikarn
มองดูดาวดวงหนึ่งคิดถึงพ่อ
น้ำตาคลอคอยคืนตื่นตอนค่ำ
สิบเก้าปีนี้ผ่านวารวันนำ
คือ...ทรงจำจดนั้นครั้นวัยเยาว์
ฟังปู่ย่าตายายคลายคิดถึง
ว่าชายหนึ่งนั้นเลี้ยงดูแลเจ้า
เฝ้าฟูมฟักทะนุถนอมกล่อมตอนเมา
ณ เรือนชานบ้านเก่าข้างเตาไฟ
เพียงโรคร้าย,มลาย,สลายร่าง
ทุกสิ่งอย่างยอดรักหักมอดไหม้
เหลือเพียงภาพทาบกรอบปลอบดวงใจ
กับกระดูกปลูกไว้ในเจดีย์
หากพ่อมองจ้องอยู่ดูลูกรัก
ลูกขอกราบราบตักตามวิถี
พร้อมมาลัยใจร้อยสร้อยมาลี
และมอบพจน์บทกวีนี้แด่คุณ
คำสัญญาว่าดีแทนศรีศักดิ์
จะธำรงคงหลักปักเกื้อหนุน
เป็นคนดีศีลธรรมนำค้ำจุ้น
ให้สมน้ำนมอุ่นคุณข้าวปลา
จะไม่ลืมเลือนจำคำพ่อสอน
ที่เคยร้องร่ำกลอนย้อนห่วงหา
หลับเสียเถิดเกิดใหม่ให้หวนมา
ทั้งชาตินี้ชาติหน้าข้าทดแทนฯ...
หทัยกาญจน์
๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
4 ธันวาคม 2554 11:14 น.
Hathaikarn
"พระภูมิพลเอกองค์กษัตรา"
พระภูมินทร์ปิ่นเกล้าชาวประชา
พระบุญญาบารมีศรีสยาม
พระเกียรติเฟื่องเลื่องลือระบือนาม
พระมิ่งขวัญนั้นงามท่ามผองชน
พระทรงฤทธิ์สถิตในดวงใจราษฎร์
พระทัยหยาดห่วงใยไทยทุกหน
พระกรณียกิจพิศยินยล
พระภูมิพลเอกองค์กษัตรา
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะฯ
ข้าพระพุทธเจ้า นามปากกา หทัยกาญจน์ ประพันธ์
๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
2 ธันวาคม 2554 20:24 น.
Hathaikarn
โดดเดียวดายดวงเด่นเล่นกลเทียบ
ป่านโปรยเปรียบป้ายปาดศาสตร์แห่งศิลป์
พร้อมเพียบพจน์พราวแพรวแก้วกวิน
ใจจันทร์จวงจดจินต์รินเคียงคำ
คล้ายเคลื่อนคล้อยคอยใครไหนคือเจ้า
ฝ่าฝืนเฝ้าฝันใฝ่ใคร่งามขำ
อยากอยู่อย่างยอดยิ่งพริ้งเพริศนำ
เรียกร้องรักร้อยร่ำฉ่ำกลางทรวง
ก่อกลอนกานท์เกลื่อนกลาดวาดหวานหยด
เรียงเรื่องราวร่ายรสจรดฟ้าสรวง
อิงอกอุ่นแอบอาบทาบแดดดวง
แช่มช้อยชมเช้าช่วงรวงข้าวนา
แสงสาดสีส่องแสดออกแผดเผา
ดวงดอกเดาดาวดินถวิลหา
บินโบกโบยบางเบาเจ้าพี่ยา
เมียงมองมามั่นหมายคล้ายอยู่นาน
ท้าทายเทียบทองทำฉ่ำภาษา
พจน์เพียงพาพัดพลิ้วปลิ้วขับขาน
วังเวงแวววับวาวพราวตำนาน
กลกาพย์กานท์กลอนกลั่นนิรันดร
หทัยกาญจน์
๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
กลบทเบญจวรรณห้าสี
หน้าส่วนตัว
1143
