25 มกราคม 2547 18:17 น.

...วันนี้...หรือวันไหน...ก็รักเธอ...

!!!...^Imagine^...!!!

จากวันนั้นจนวันนี้ที่พบเธอ
คิดเสมอว่าเธอคือคนในฝัน
เป็นคนหนึ่งที่คิดถึงได้ทุกวัน
คนที่ฉันได้รู้จักและรักเธอ

แค่ได้พบพูดคุยได้เห็นหน้า
ได้สบตายิ้มทักทายกันเสมอ
เธอพิเศษกว่าใครๆที่พบเจอ
ไม่ใช่เผลอแต่เพราะรักเกินหักใจ

โทรหาเธอวันนึงหลายๆรอบ
ถ้าไม่ชอบหรือรำคาญก็บอกได้
แต่รู้ไหมว่าทุกอย่างที่ทำไป
ทำเพื่อใครถ้าไม่ใช่ทำให้เธอ

ไม่รู้ว่าเธอนั้นคิดยังไง
ฉันก็ไม่อยากคิดไกลให้เพ้อเจ้อ
เธออาจคิดกันว่าเป็นแค่เพื่อนเกลอ
ที่บังเอิญผ่านมาเจอมาพบกัน

แค่ได้รักเธอแบบนี้ก็เกินพอ
ไม่ร้องขอให้เธอมารักฉัน
ขอแค่มองได้พบหน้าเธอทุกวัน
เพียงแค่นั้นฉันเองก็เป็นสุขใจ

อยากขอบคุณที่ให้ฉันมาพบเธอ
คนที่เจอกันแล้วต้องหวั่นไหว
คนที่ต้องคอยคิดถึงคอยห่วงใย
และคือคนที่ใจ...ฉันต้องการ

!!!...^Imagine^...!!!

696

love

comment

25 มกราคม 2547 18:13 น.

...วันนี้...หรือวันไหน...ก็รักเธอ...

!!!...^Imagine^...!!!

714

love

comment

25 มกราคม 2547 17:21 น.

...ทุกย่างก้าว...สู่วันใหม่...

!!!...^Imagine^...!!!

...... ฝากสายลม   ห่มผ้า   ผืนหนาให้
ฝากดาวไป    ทอแสง   แห่งความฝัน
ฝากสายน้ำ   เห่กล่อม   ทุกคืนวัน
ฝากดวงจันทร์   ดูแลเธอ   แทนฉันที
 
...... เพราะตอนนี้   ฉันอยู่ไกล   เกินเอื้อมคว้า
มีแต่ความ   ห่วงหา   มาแทนที่
จึงเฝ้าฝาก   ความห่วงใย   ด้วยกวี
แทนวจี   บอกกล่าว   เล่าให้ฟัง
 
...... ไม่รู้ว่า   ตอนนี้เธอ   เป็นเช่นไร
สุขสบาย   ดีไหม   ที่ฉันหวัง
หนึ่งวันผ่าน   ขอเธอก้าว   ด้วยกำลัง
จนถึงฝั่ง    ที่เธอฝัน    ดั่งตั้งใจ
 
...... ยามเธอท้อ    พร้อมปลอบปลุก   ให้ลุกสู้
ฉันจะอยู่   เคียงข้าง   ไม่หวั่นไหว
ยามเธอล้า   อ่อนแอ   ไม่มีใคร
ฉันนี่ไง   ที่ยังอยู่   เคียงข้างเธอ
 
...... แม้วันนี้   ไม่อาจทำ   ตามใจฝัน
คงสักวัน   ทำตามใจ   ไม่พลั้งเผลอ
คืนวันผ่าน   หมุนเวียนไป    คงได้เจอ
สิ่งที่เพ้อ    ค้นหา    มาเนิ่นนาน
 
...... อย่าเฝ้าโทษ    แต่อดีต   ที่ผ่านมา
รับรู้ว่า   เป็นบทเรียน   ให้สืบสาน
ต่อแต่นี้   ปัจจุบัน    ที่พบพาน
จงทะยาน    ก้าวไป   อย่างมั่นคง

1355

love

comment