3 ตุลาคม 2551 10:46 น.
krajokngao
แอบคิดถึง..และหวั่นไหวได้ไงนะ
ทั้งที่ไม่เคยจะ...พูดคุยและซักถาม
เห็นรอยยิ้มที่ไร..หัวใจล่องลอยตาม
ยากจะห้ามหักได้นะจิตเรา
แค่เพียงเห็นรอยยิ้มอันสดใส
แอบเก็บไปคิดถึงไม่ให้เหงา
นั่งมองฟ้าเห็นหน้าเธอกลางหมู่ดาว
แม้ยามเช้า...อุ่นใจเมื่อได้เจอ
อยากจะพบอยากเจออยากชิดใกล้
อยากจะเอ่ยความใน....มาเสนอ
อยากจะพูดอยากจะบอก ว่า " รักเธอ "
และจะรักเสมอตลอดไป
และวันนี้วันที่รอก็มาถึง
วันที่ซึ้งต้องแจ้งแถลงไข
เอ่ยคำรัก...รักเธอสุดหัวใจ
เธอยิ้มให้...รับรัก...และยินดี
>
3 ตุลาคม 2551 10:42 น.
krajokngao
ใคร....ที่เกิดมาเพื่อฉัน
ใคร....ที่ผูกพันและใฝ่หา
ใคร....อยู่ใกล้ชิดตลอดเวลา
ใคร....ช่วยนำพาชีวิตให้ก้าวไป
สัก....กี่คืนกี่วันได้รู้จัก
สัก....กี่รักกี่หนรู้บ้างไหม
สัก....กี่ครั้งที่ต้องเจ็บในใจ
สัก....กี่คราต้องร้องไห้เพียงลำพัง
คน....คนนั้นคือเธอใช่รึเปล่า
คน....ใจเหงาเฝ้าคอยและคิดหวัง
คน....แสนดีพร้อมที่จะจริงจัง
คน....คนนี้อยากฝากฝังหัวใจให้ดูแล
ที่....เคยพบเคยเจอมาทุกครั้ง
ที่....ที่เคยพลั้งไม่มีใครแยแส
ที่....ผ่านมาไม่เคยมีใครแคร์
ที่....ผ่านมารักแท้ไม่เคยเจอ
ต้อง....ทำไงจะได้เจอใครคนนั้น
ต้อง....กี่คืนกี่วันไม่ผลั้งเผลอ
ต้อง....ทำไงจึงรู้ได้ว่าใช่เธอ
ต้อง....รอคอยเสมอนานเท่าใด
การ....เฝ้ารอไม่มีที่สิ้นสุด
การ....จะหยุดค้นหาคือตอนไหน
การ....จะเจอรักแท้และจริงใจ
การ....ใดใดต้องฝ่าฝันจึงพบเจอ
"ใครสักคน...ที่ต้องการ"
>
1 ตุลาคม 2551 18:00 น.
krajokngao
อยากร้องไห้...ใช่ใหม
อยากระบาย...โปรดระบายมาที่ฉัน
ในวันนี้ฉันพร้อมอยู่เคียงข้างกัน.
แม้ว่ามันจะโหดร้ายสักเพียงใด
โปรดมองมาที่ตรงนี้ยังมีฉัน
จะพร้อมก้าวไปด้วยกันไม่หวั่นไหว
ทางข้างหน้าแม้แสนจะยาวไกล
จะไม่ให้ก้าวเดินไปเพียงลำพัง
ธรรมดาคนเราก็แบบนี้
ก็ต้องมีทุกข์ สุขและผิดหวัง
เกี่ยวเก็บแรงที่เหลือเป็นพลัง
ก้าวถึงฝั่งความฝันดั่งใจเธอ
อย่ายอมแพ้อ่อนแอและท้อถอย
ฉันจะคอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
แม้ยามใดอุปสรรคพานพบเจอ
ขอให้เธออุ่นใจไม่ทิ้งกัน
>
1 ตุลาคม 2551 17:30 น.
krajokngao
วามรัก ความหวัง และความฝัน
ความผูกพัน ความห่วงใย และห่วงหา
ความคิดถึง และชิดใกล้ตลอดเวลา
ไม่มีค่าสูญสิ้นจากความทรงจำ
เมื่อเธอเอ่ยคำลา..ว่าไม่รัก
เกินทนนักที่ใจต้องเจ็บช้ำ
คิดเสียดายที่หลงเชื่อในน้ำคำ
และกับสิ่งที่เธอทำให้ตายใจ
พอแล้ว...ขอพอเพียงเท่านี้
อย่าย่ำยีกันจนเกินจะทนไหว
ออกไปซะ จากไปให้ไกลไกล
ทิ้งเอาไว้แค่ตัวฉันเท่านั้นพอ
นับจากนี้จะทำใจให้เข้มแข็ง
เก็บเอาแรงที่ยังเหลือก้าวเดินต่อ
ทางข้างหน้าแม้ยาวไกลไม่รั้งรอ
จะไม่ท้อ..แม้อุปสรรคนั้นมากมาย
ขอทำตามที่ตัวเองต้องการบ้าง
แม้อ้างว้างที่ใจแตกสลาย
แต่เจ็บนี้ยังไง...ไม่ถึงตาย
ไม่เลวร้ายเกินที่จะฝ่าฟัน
ขอไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่า
ขอตามหาชีวิตที่สุขสันต์
ขอทำสิ่งดีดีที่ใจนั้นต้องการ
ขอสร้างฝันสวยงามด้วยตัวเอง
>
หน้าส่วนตัว
731
