10 ตุลาคม 2551 09:13 น.
krajokngao
แม้จะรักเธอมากสักแค่ไหน
แม้จะมีความจริงใจจนล้นปรี่
แม้จะหวงห่วงหาและภักดี
แม้จะมีเธอคนนี้เพียงคนเดียว
แต่ตัวเธอกลับมองไม่เห็นค่า
แม้หางตาก็ไม่เคยแลเหลียว
ที่เป็นอยู่ฝืนทนเพียงอย่างเดียว
ทิ้งให้ฉันโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย
เพราะที่เป็นที่เห็นฉันเป็นฉัน
ไม่ใช่คนที่ต้องการเลยใช่ไหม
แม้จะดีกับเธอสักเท่าใด
แต่ไม่ใช่คนที่จะผูกพัน
ทั้งรักทั้งห่วงและทั้งหวง
ไม่คิดลวงอยากให้...ร่วมสานฝัน
แต่วันนี้กลับต้องมาร้าวราน
เพียงเพราะฉันนั้นไม่ใช่สำหรับเธอ...
9 ตุลาคม 2551 18:11 น.
krajokngao
เนิ่นนาน....เหลือเกินสำหรับฉัน
แต่ละวันผ่านไปไร้จุดหมาย
นับจากวันที่เธอนั้นลาไกล
เดินจากไปโดยไม่เอ่ยคำลา
อยากรับรู้เหตุผลบอกได้ไหม
เพราะเหตุใดทำใจเจ็บ..เกินรักษา
ทุกทุกวันจมอยู่กับน้ำตา
การจากลาโหดร้ายใจเกินทน
ยังคงอยู่เดียวดายกับความเหงา
เคว้งคว้างว่างเปล่ากลางสายฝน
อยู่คนเดียวไม่พบปะกับผู้คน
เพราะเหตุผลจากเธอนั้นไม่มี
9 ตุลาคม 2551 11:06 น.
krajokngao
การจะรักใครสักคนนั้นว่ายาก
ที่ลำบากยากกว่ารักเธอรู้ไหม
ความสำคัญที่เหนื่อสิ่งอื่นใด
นั่นก็คือความเข้าใจกันและกัน
หากจะถามถึงรักที่มีให้
มาจากใจไม่แค่เพ้อฝัน
พร้อมจะอยู่ร่วมสู้และฝ่าฟัน
อยู่ทุกวันแม้จะทุกข์หรือสุขใจ
ในวันที่เหนื่อยล้าและทดท้อ
ฉันยังรอเธออยู่ไม่ไปไหน
ไม่เคยคิดทิ้งไปให้เดียวดาย
จะคอยให้กำลังใจเคียงข้างเธอ
แม้คืนวันเนิ่นนานได้ผ่านพ้น
เธอจะมีคนหนึ่งคนอยู่เสมอ
แม้ยามใดหันมาจะพบเจอ
คนที่มีรักล้นเอ่อเต็มหัวใจ
ฉันคนนี้แม้ไม่มี...อะไรที่พร้อมนัก
แต่มีรัก กำลังใจ มามอบให้
ที่เพิ่มเติมขึ้นมาคือ...ความห่วงใย
พร้อมทั้งความเข้าใจมีให้กัน
พร้อมเรียนรู้ที่จะอยู่และจะรัก
ให้รู้จักเส้นทางเพื่อสร้างฝัน
ยังเฝ้ารอ...และหวังว่าสักวัน
เธอและฉันผูกสัมพันธ์ตลอดไป
***********************************
8 ตุลาคม 2551 08:57 น.
krajokngao
นานแค่ไหน...ที่หัวใจนั้นเงียบเหงา
ความว่างเปล่าคืบคลานเข้ามาหา
นานแค่ไหน...ใช้ชีวิตด้วยน้ำตา
หวังเพียงว่าเธอกลับมาในสักวัน
เงียบหายไป...รู้ไหมใครคิดถึง
ใครคนหนึ่งผู้ซึ่งไร้ความฝัน
เมื่อไร้เธอคนดีร่วมฝ่าฟัน
ใจร้าวรานเมื่อวันที่ไร้เธอ
เฝ้าคอยรอ...ตราบจนถึงวันนี้
ใจที่มีเป็นของเธออยู่เสมอ
นานเพียงใดยังรอจะพบเจอ
ยังพร่ำเพ้อคิดถึงเธออยู่ทุกวัน
อยู่ที่ไหน...หัวใจฉันห่วงหา
รอเธอมาแต่งเติมช่วยเพิ่มฝัน
หวังจะมีเพียงแค่กันและกัน
จนนิรันดร์เคียงคู่ตลอดกาล
7 ตุลาคม 2551 17:11 น.
krajokngao
เคยรู้สึกไหม....ยามห่างไกลก็คิดถึง
อยากทำซึ้งเวลาที่ชิดใกล้
อยากมีเธอเคียงคู่อยู่ข้างกาย
ตลอดไปตราบจนนานเท่านาน
อยู่ที่ไหนคนไกล...ที่ใฝ่หา
อยากสบตา...ผูกสัมพันธ์อันแสนหวาน
ยากจะลืมความฝันเมื่อวันวาน
เกินกล่าวขาน....ความคิดถึงสุดหัวใจ
รักเธอนะ...มากมายเกินเอื้อนเอ่ย
อยากเฉลย...เธอเคยอยากรู้ไหม
แม้วันนี้....ที่เราสองต้องห่างไกล
ถึงยังไงหัวใจป็นของเธอ
รักเธอนะ...จากใจดวงน้อยน้อย
ยังเฝ้าคอยรอเธอมาเสมอ
แม้ตัวฉันนั้นอาจไม่เลิศเลอ
แต่รักแท้มีให้เธอตลอดกาล/font>
หน้าส่วนตัว
815
