3 ธันวาคม 2551 15:15 น.
krajokngao
เพราะรักเธอใช่ไหมใจจึงเจ็บ
เพราะรักเธอจึงได้เก็บซ่อนเจ็บไว้
ถึงแม้เธอทำร้ายกันเพียงใด
ก็ทนได้ไม่เคยเผยสักครา
ต้องทนเก็บความเจ็บและความช้ำ
จากน้ำคำคอยทิ่มแทงแสนหนักหนา
มาวันนี้ถึงวันถึงเวลา
อยากไขว่คว้าอิสระให้ตัวเอง
หยุดได้แล้วพอเสียทีที่ได้รับ
เกินจะปรับใจที่ถูกข่มเหง
จากนี้ไปจะไม่มีกลัวเกรง
ไม่ใช่เก่งแต่ใจไม่ขอทน
จะเสียใจเป็นไงใจก็ช่าง
ละทิ้งบ้างความคิดที่สับสน
นานมากแล้วที่ปล่อยใจถูกเจือปน
จากคำลวงของคนไม่รักดี
อยากจะรักอยากจะหลอกใครก็ช่าง
เพราะเราต่างแยกทางเพื่อศักดิ์ศรี
หมดสิ้นแล้วความรักที่ฉันมี
นับจากนี้หัวใจไร้ซึ่งเธอ
ใจสลายกลายเป็นจุลและฝุ่นผง
แต่ยังคงมีค่ามีค่าอยู่เสมอ
ก่อตัวใหม่รอวันได้พบเจอ
ทั้งล้นเอ่อความหวังกำลังใจ
3 ธันวาคม 2551 14:42 น.
krajokngao
จากวันนั้นวันวานที่ได้พบ
และได้สบสายตาเวลาหนึ่ง
ภาพเล่านั้นยังคงอยู่และตราตรึง
ให้คิดถึงเธออยู่มิสร่างซา
แล้วจากลาวันนั้นถึงวันนี้
เธอคนดีเธออยู่ไหนใจห่วงหา
เฝ้ารอคอยได้พบเธออีกครา
เพื่อลดความเหว่ว้าในหัวใจ
แอบรักเธอตั้งแต่วันแรกพบ
ได้ประสบพบหน้าตาใสใส
เธอโดดเด่นดูดีกว่าใครใคร
เป็นผู้ชายในฝันที่อยากเจอ
เฝ้ารอคอยจนวันแล้ววันเล่า
ก็เหลือเพียงความว่างเปล่าเฝ้าพร่ำเพ้อ
อยู่แห่งไหน ณ ที่ใด กันเล่าเธอ
ความคิดถึงล้นเอ่อเต็มหัวใจ
อยากจะเอ่ยความในให้ได้รู้
ช่างอดสูไม่รู้เธออยู่ไหน
นับจากวันที่เธอจากลาไป
ไกลแสนไกลไม่กลับมาพบกัน
ได้แต่เก็บกักไว้ความคิดถึง
รอวันหนึ่งได้พบดังใจฝัน
แม้เอ่ยไปอาจทำลายความความผูกพัน
ที่เธอฉันเป็นเพื่อนกันตลอดมา
ไม่เป็นไรถ้าหากได้เอ่ยบอก
ถึงช้ำชอกมันคงไม่หนักหนา
แค่เป็นเพื่อนก็ได้ไว้พึ่งพา
เพียงแค่เธอหันมาฟังความใน
2 ธันวาคม 2551 15:13 น.
krajokngao
ยามเมื่อลมพัดหวน
อยากให้รักทวนลมมาอีกครั้ง
คิดถึงวันก่อนก่อนสองเรายัง
รักคงมั่นไม่เปลียนแปร
แต่เมื่อครารักจากพรากจากอก
ใจก็ตกห้วงลึกมีบาดแผล
ไร้ซึ่งคนมาใส่ใจและดูแล
ต้องยอมแพ้ความเจ็บปวดรวดร้าวใจ
หากขอได้จะขอรักกลับอีกครั้ง
เรื่องต่างต่างอยากย้อนไปแก้ไข
ในวันนั้นจะไม่ทำเธอเสียใจ
รักษาไว้กว่าสิ่งใดที่ฉันมี
จะไม่ทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่
อุปสรรคมากมายไม่หลบหนี
จะคอยอยู่เคียงข้างเธอคนดี
จนวันที่ฟ้าใสไร้เมฆดำ
จะร่วมทุกข์ฝ่าฟันไปถึงฟัน
ก้าวข้ามผ่านห้วงเหวที่ลึกล้ำ
จะไม่ลืมสัญญาและน้ำคำ
จะจดจำตราบจนชีวาวาย
อยากให้ลมพัดมาพาความรัก
เนิ่นนานนักที่รักนั้นหล่นหาย
เพราะน้ำมือเราเองที่ทำลาย
ได้ทำร้ายใจคนที่รักกัน
หากยินดียอมรับจะชดใช้
จะให้ทำอย่างไรเพื่อแปรผัน
ให้ความจริงที่เป็นอยู่ทุกวัน
มีเธอฉันคู่กันเหมือนดังเดิม
หน้าส่วนตัว
994
