
ราตรีระดาษดาว นภพราวสว่างพลัน
มืดมนบ่นิรันดร์ ทุขะเช่นเป็นดังคืน
แผ่วพริ้วดนดรีศิลป์ วิเวกยินทะเลคลื่น
ถาโถมกระแทกครืน ก็เซาะหาดทลายลง
สังขารก็ฉะนั้น ระยะสั้นจงคิดปลง
กรรมชั่วละก็คง เจอะสวรรค์บ่นานรอ ฯฯ