30 ธันวาคม 2548 17:22 น.
mamoru
พร่ำพูดว่าคิดถึง จนรู้ซึ้งถึงความหมาย
มองฟ้าดาวพร่างพราย ยังไม่เท่าใจที่คิดถึง
รู้ว่ามีมากนัก แจ้งประจักษ์ในคำนึง
อยากรู้ว่าคิดถึง เพียงพร่ำพูดหรือคิดจริง
17 สิงหาคม 2548 17:29 น.
mamoru
เรี่ยวแรงที่มีเริ่มหมด ความรู้สึกหดหายไม่ให้เห็น
ตลอดทั้งเช้าจรดเย็น อยากเห็นเพียงแสงรำไร
ไกลๆที่ปลายคุ้งฟ้า มีบ้างไหมความอ่อนล้าจะเหือดหาย
แตกฟุ้งเป็นฝุ่นกระจาย ละลายหายไปกับสายลม
25 พฤศจิกายน 2547 19:12 น.
mamoru
ลมเอื่อยโอนอ่อนไหวยามค่ำ ตอกย้ำรอยรักยามหาโหย
ดั่งดอกไม้ไร้น้ำทิพย์ทิ้งให้โรย จึงโชยกลิ่นความเศร้าให้เหงาใจ
ดั่งนกน้อยโบยบินไร้หมู่มิตร ความเดียวดายเกิดในจิตให้หวามไหว
มีเพียงลมเป็นดั่งมิตรและคู่ใจ ระยะทางใกล้ไกลไม่สำคัญ
แม้คืนวันหมุนผ่านตามความคิด แม้ชีวิตหมุนเวียนดั่งจักรผัน
ทั้งทุกข์สุขรักเศร้าคลุกเคล้ากัน เปรียบดังสายลมพัดเอื่อยเอย
11 พฤศจิกายน 2547 12:16 น.
mamoru
ขอเป็นกำลังใจในยามที่ใจเธอเหนื่อยล้า
เป็นเพียงสายลมที่พัดพา ความรู้สึกห่วงหาและอาธรณ์
ให้ยืนหยัดยิ้ม สู้ไม่ว่ากี่หนาวร้อน
กัดฟันสู้ไม่อาวรณ์ต่ออุปสรรคใดๆ
18 กรกฎาคม 2546 20:47 น.
mamoru
เหนื่อยล้ามานาน กับความร้าวรานรุมเร้า
เรื่อย-เรื่อยเหนื่อยหน่อยก้อทนเอา ก้อแค่ชีวิตเฉา-เฉาไม่ถึงตาย
อยากพบอยากเจอแดดอ่อน ลมเย็นแผ่วผ่อนร้อนหาย
นึกถึงครั้งยังสบาย กับสิ่งรอบกายรายล้อม
รุมเร้าเร่งรุดทุกสิ่ง ชีวิตช่วงหนึ่งต้องแข่งขัน
เข้ามามากมายร้อยพัน ปัญหามากมายก่ายกอง
หน้าส่วนตัว
1245
