5 พฤศจิกายน 2544 06:04 น.
mono
หากเธอไม่เก็บเอาไว้ให้เนิ่นนาน
ฉันอาจจะร้าวร้านน้อยกว่านี้
หากเธอไม่ปิดบังความเป็นไปต่าง ๆ ที่มี
ว่าฉันคนนี้ไม่ใช่คนที่ เธอคิดจะเดินร่วมทาง
แค่บอกความจริงที่เป็นไปก็เท่านั้น
ว่าฉันไม่ได้มีความสำคัญเท่ากับใคร ที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง
ฉันมีค่าแค่บางช่วงเวลาที่หัวใจ เธออ้างว้าง
ฉันเป็นได้แค่ เงาลาง-ลาง ในความรักที่เหินห่างของเธอ
4 พฤศจิกายน 2544 09:40 น.
mono
...อีกไม่กี่ชั่วโมงจะเช้า...
ฉันยังไม่ได้เข้านอน
อยากได้ยินเสียงเธอก่อน
แต่เธออาจนอนหลับไปแล้ว
...อยากจะรอจนเช้า...
แต่ความง่วงหงาว มายืนต่อแถว
บอกฉันว่า..นอนได้แล้ว
ใครรู้คงแซว นอนไม่หลับอีกแล้ว....อายจัง
...ถึงจะรอจนเช้า...
เธอก็คงไม่เข้าใจละมั้ง
หนุนหมอน ห่มผ้า หลับตา เปิดเพลงฟัง
คงพอหลับได้บ้างนะตัวเรา.........ฮ้าวววง่วง..
4 พฤศจิกายน 2544 07:39 น.
mono
ถึงวันนี้มีใคร...
แต่ในหัวใจก็ยังร้างไร้-ว่างเปล่า
ผูกพันกับใครด้วยหัวใจที่เงียบเหงา
อยู่กับวันคืนเก่า-เก่าที่ผ่านเลยไป
จนวันที่พบเธอ...
โลกเงียบเหงาที่เคยเจอกลับสว่างสดใส
ทั้งๆ ที่เธอก็ไม่ได้แตกต่างไปกว่าใคร
แต่บางสิ่งในใจ บอกว่าอยากเก็บเธอไว้ผูกพัน
ฉันก็คงทำได้เท่านี้...
วางเธอไว้แค่ในความรู้สึกที่ดี-ดีเท่านั้น
ไม่อาจทำให้ระหว่างเราสวยงามได้อย่างที่ใจคิดฝัน
ก็เพียงเพราะความรู้สึกผิดที่ฉันยังมีใคร
เพราะไม่อาจทำร้ายเขา...
ไม่กล้าทำให้หัวใจดวงเก่าต้องหวั่นไหว
จึงต้องปิดช่องว่างที่แอบสร้างเธอไว้ในใจ
เก็บเอาไว้ให้อยู่กับฉัน สร้างฝันเพียงคนเดียว
2 พฤศจิกายน 2544 10:08 น.
mono
..ฉันก็เจ็บมามากแล้วกับความรัก
พยายามบอกตัวเองให้แน่นหนักและมีเหตุผล
เธอผิดแค่ไหนก็คอยให้อภัยและอดทน
ทั้งที่เธอหวั่นไหวสับสนกับใครทุกคนที่เข้ามา
..ฉันเหมือนมีค่าแค่ในวันเวลาที่เธอเหงา
ความรักระหว่างเราไม่ใช่สิ่งที่เธอค้นหา
เธอบอกได้ไหม ว่ามีฉันไว้ทำไมที่ผ่านมา
และเหนี่ยวรั้งฉันด้วยคำว่ารัก ที่ไร้ค่าเพื่ออะไร
..ขอจบทุกอย่างระหว่างเราไว้เท่านี้
แม้เยื่อใยที่มีจะทำให้ปวดร้าวแค่ไหน
ในความอดทนกับความรู้สึกสับสนของคนที่ไม่มีค่าอะไร
ยังหวังว่าเธอจะมองเห็นความรักยิ่งใหญ่และจริงใจกับใครสักคน
1 พฤศจิกายน 2544 13:07 น.
mono
...อย่ากลับมาอีกเลย...
อย่าทำให้ใจที่เคยนิ่งเฉยต้องปวดร้าว
ไม่อยากให้ใจสั่นไหวเพียงเพราะอยากรับรู้เรื่องราว
ความเป็นไปของใครที่ต้องการจะก้าวจากไป
...อยากอยู่นิ่ง-นิ่ง อย่างนี้...
หยุดทุกความรู้สึกที่มีไม่อยากหวั่นไหว
เธอต้องการจะไปแล้วก็ให้เลิกแล้วกันไป
อย่ากลับมาทำร้ายหัวใจของใครอีกเลย
หน้าส่วนตัว
986
