20 กุมภาพันธ์ 2551 10:54 น.
tacha
อยากกลับบ้านในวันที่แสนเหงา
กลับไปอย่างไร้เงาคนเคียงข้าง
จำไออุ่นอ้อมกอดไม่เคยจาง
สุดอ้างว้างตั้งแต่วันที่จากกัน
จากบ้านหนึ่งไปยังอีกบ้านหนึ่ง
จากคนหนึ่งยังคงมีเพียงหนึ่ง
จดจำซึ้งเต็มสองใจในมิ่งขวัญ
ยังรำพึงโหยหาอยู่ทุกวัน
สัญญามั่นฝังใจไม่เคยลืม
บ้านหลังน้อยหลังนั้นมีฝันอยู่
คงคอยคู่ร่วมฝันนั้นเสมอ
หลายปีผ่านพ้นไปยังคอยเธอ
หรือจะเก้อฝันค้างช่างลางเลือน
พี่ชอบดอกจำปีกุหลาบแก้ว
ปลูกรอแล้วรอพี่ร่วมเคียงขวัญ
พี่ชอบบุหงาทั้งอัญชัญ
ปลูกแล้วนั่นรอพี่ชมภิรมย์เคียง
พี่เคยบอกชอบกลิ่นวาสนา
โอ้พี่ยาวาสนาออกดอกหอม
ทั้งประยงค์มุกดาและพยอม
ปลูกไม้หอมรอพี่หอมพร้อมแก้มนวล
7 กุมภาพันธ์ 2551 18:39 น.
tacha
รอนรอนรุ่มร้อนโอ้ใจหาย
จำต้องลาร้างไกลขวัญแก้ว
อีกหนึ่งเดือนต้องร้างลาแล้ว
ใจแป้วแป้วห่วงหวงดวงใจ
ลาลาจำลาต้องลาแล้ว
ขวัญแก้วดวงใจให้ห่วง
ลาลาต้องลาจากพุ่มพวง
สุดห่วงสุดหวงคนดี
รักรักพบรักเมื่อสาย
เสียดายแทบตายขวัญพี่
ความรักทำไมเป็นเช่นนี้
พบคนดีเมื่อจำต้องลาไกล
ฝากฝากอยากฝากก่อนลา
เธอจ๋าสัญญาโปรดจำไว้
วันนี้จำต้องร้างลาไกล
ถนมอหัวใจไว้เพื่อรักกัน
25 มกราคม 2551 11:47 น.
tacha
วันนี้เดินมาถึงซึ่งทางแยก
เป็นทางแปลกไม่คุ้นในความคิด
มองข้างหน้าสดใสไม่สนิท
ฤๅมืดมิดน่ากลัวสลัวเงา
จะก้าวเดินทางซ้ายก็ไม่กล้า
จะพุ่งไปข้างหน้าเสียวสันหลัง
จะก้าวไปข้างขวาน่ากลัวจัง
ฤๅจะถอยกลับหลังลองอีกที
เหลียวมองหาผู้คนร่วมทางฝัน
มาจูงมือไปด้วยกันสร้างฝันสวย
ก้าวมุ่งไปข้างหน้าฟ้าอำนวย
กุศลช่วยคงรอดปลอดภัยดี
เธอยื่นมาออกมาท้าให้จับ
พอฉันยื่นมือรับเธอกลับหนี
ได้โปรดเถิดเธอจ๋าโปรดปราณี
ตรงแยกนี้แยกฝันฉันรอเธอ
22 มกราคม 2551 13:31 น.
tacha
b>เซรงชีวิตชีวิตช่างว้าวุ่น
เซรงตัวคุณตัวคุณช่างวุ่นนัก
เซรงหัวใจหัวใจไม่หยุดรัก
เซรงความรักความรักสุดแสนเซรง
เบื่อตัวฉันตัวฉันช่างน่าเบื่อ
เบื่อล้นเหลือล้นเหลือบอกไม่ไหว
เบื่อความรักความรักหนักหัวใจ
เบื่อแทบตายแทบตายไปจากคุณ
15 มกราคม 2551 14:34 น.
tacha
ถวิลหาอาลัยไม้เรียวหวาน
แต่วันวานสร้างคนจนเริ่ดหรู
รสไม้เรียวจากน้ำใจของคุณครู
ขอเชิดชูบูชาคุณไม้เรียว
วันนี้หักไม้เรียวเก็บซ่อนมิด
พูดกับศิษย์เข้าใจด้วยคำหวาน
เลิกทำโทษเลิกตีด่าประจาน
ครูขับขานด้วนรักชักนำทาง
สังคมเปลี่ยนครูปรับเปลี่ยนวิธีคิด
มอบความรักให้ศิษย์ช่วยรักษา
ศิษย์ท้อแท้บอบช้ำจากบ้านมา
หวังบ่ายหน้าพึ่งใครในโรงเรียน
ภาระงานยิ่งใหญ่ในใจรู้
หน้าที่ครูใหญ่ยิ่งจริงจริงหนอ
วางพื้นฐานสังคมไทยใสละออ
วันนีขอกราบรำลึกนึกถึงครู
หน้าส่วนตัว
1976
