6 มีนาคม 2546 23:40 น.
The life of Radiance.
เราทุกคนเกิดมามีเส้นด้าย
เป็นเส้นสายผูกพันปันดวงจิต
ด้ายเส้นแดงเชื่อมโยงคู่ชีวิต
ที่ได้รับลิขิตให้ร่วมกัน
ปลายเส้นด้ายสายนี้อยู่ที่ไหน
โอ้ว่าใครได้เกิดมาคู่ฉัน
ด้ายสีแดงที่เชื่อมโยงความผูกพัน
ที่ปลายสายด้ายนั้นอยู่ที่ใคร
ตามเส้นทางสายด้ายที่พันผูก
เลือกไม่ถูกให้เดินไปทางไหน
หรือจะให้เพียงเดินตามหัวใจ
ที่หมายไว้จะได้สมดังดวงจินต์
การเดินทางหาคนที่ว่าใช่
การเดินไปอย่างไร้จุดสุดสิ้น
ทางวกวนสับสนดวงชีวิน
มีน้ำตาที่ไหลรินตลอดทาง
แล้วสุดท้ายเมื่อเดินทางถึงปลายสาย
ก็กลับกลายเป็นพบปลายว่างว่าง
แล้วที่เศร้าเสียใจตลอดทาง
คงต้องจบด้วยอ้างว้างลงอีกที
ตัดสินใจนำปลายด้ายออกเดินกลับ
หวนลาลับกับปลายสายด้ายเส้นนี้
แล้วพินิจหาคู่ครองคู่ชีวี
เอาเส้นสีแดงนี้ไปเชื่อมกัน
แม้ไม่มีคนใดที่ปลายสาย
ความหวังไม่มลายไม่แปรผัน
ผูกด้ายให้คนที่คิดว่ารักกัน
รวมเส้นด้ายเส้นนั้นเป็นหนึ่งเดียว
ต่อแต่นี้ต่อไปจะหมดทุกข์
มีแต่สุขเพราะดวงใจไม่เปล่าเปลี่ยว
ไม่ต้องออกเดินทางเพียงผู้เดียว
จะมีผู้มาเติมเสี้ยวที่ขาดไป
ขอให้ได้ผู้ที่ดูแล้วเหมาะสม
ให้ได้ตามอารมณ์ที่มุ่งไว้
อย่าได้พบ เจอความ ไม่มีใคร
สมดังใจได้คู่กายคู่ชีวี
5 มีนาคม 2546 22:16 น.
The life of Radiance.
ดั่งนกน้อยน้อยล่องลอยกลางเวหา
บินไปมาเหนือประชาผู้สับสน
มองชะตาฟ้าลิขิตชีวิตคน
ต้องอับจนค่นแค้นแม้นทำดี
เห็นคนดีตกอับคับคั่งจิต
เห็นชีวิตชั่วช้าดูสุขี
เห็นคนดีทำดีไม่ได้ดี
เห็นคนชั่วมากมีที่เจริญ
คำคนดีฟังดูไม่ศักดิ์สิทธิ์
คำคนชั่วพูดไม่คิดกลับสรรเสริญ
คำคนดีพูดไปคนหมางเมิน
คำคนชั่วฟังแล้วเพลินเพราะอะไร
ยินความคิดในจิตดังแว่วแว่ว
ทำดีแล้วได้ดีมีที่ไหน
คนทำชั่วได้ดีมีถมไป
แล้วทำดีเพื่ออะไรใครตอบที........
(ต่อเอง...)
....ดังคำสอนโอวาทพุทธศาสน์
อย่าเป็นทาสความชั่วตามวิถี
คนทำชั่วย่อมไม่ได้รับผลดี
อย่าคิดผิดวิธีตามทำนอง
หมั่นทำดีคราวยังมีชีวิต
หมันทำจิตผ่องใสไม่มัวหมอง
หมั่นละเว้นสิ่งชั่วไม่หมายปอง
แล้วลองมองชีวิตในแก่นจริง
กรรมลิขิตชีวิตให้มาเกิด
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐในทุกสิ่ง
ทำดีแล้วได้ดีย่อมเป็นจริง
ทำชั่วแล้วจมดิ่งลงอเวจี
ลงนรกทรมานกายและจิต
ชั่วชีวิตไร้สุขไร้ราศี
กลับมาเกิดก็มิอาจจะได้ดี
ได้แค่ผี, เดรัจฉานตามแต่กรรม
หมั่นทำสิ่งดีๆแต่วันนี้
อนาคตจะได้ดีไม่หมองช้ำ
คุมชีวิตลิขิตการกระทำ
ขอให้จำทำดีย่อมได้ดี...
3 มีนาคม 2546 23:28 น.
The life of Radiance.
(Intro...)
รักนั้นคืออะไรยากจะรู้
รักอยู่คู่บุคคลแสนหลากหลาย
รักไม่มีวันสิ้นวันมลาย
รักมากมายคืออะไรได้รู้กัน
(รักคือ...)
รักคือความจริงใจที่มีให้
รักคือการอภัยอันสร้างสรรค์
รักคือการยอมรับกันและกัน
รักคือการแบ่งปันด้วยไมตรี
(รักเป็น...)
รักเป็นสิ่งสวยงามคลายความเหงา
รักเป็นสิ่งคลายเศร้าสร้างสุขี
รักเป็นสิ่งแต่งแต้มเติมชีวี
รักเป็นสิ่งแสนดีเพื่อทุกคน
(เมื่อรัก...)
เมื่อมีรักภักดีต่อดวงจิต
เมื่อมีรักมิคิดผิดติดสับสน
เมื่อมีรักรักเดียวเพียงหนึ่งคน
เมื่อมีรักไม่ฉ้อฉลวนกลับคำ
(เชื่อในรัก...)
เชื่อในรักแม้รักต้องผิดหวัง
เชื่อในรักแม้ยังต้องเจ็บช้ำ
เชื่อในรักแม้เจ็บจะจดจำ
เชื่อในรักให้ชักนำจนวันตาย
(Outtro...)
บทสรุปแห่งรักท้ายที่สุด
รักมีดีมีคุดสุดหลากหลาย
รักแบบเพื่อนรักแบบหญิงและชาย
รักสุดท้ายก็จบลงรักตัวเอง
หน้าส่วนตัว
1084
