28 พฤศจิกายน 2547 00:36 น.
weenie
เชื่อใจกันบ้างได้ไหม
หากยังมีใจเหมือนวันเก่า
ฉันยังเป็นฉัน และเรายังเป็นเรา
อยากให้เชื่อใจกันเหมือนวันเก่าที่ผ่านมา
เธอยังเป็นคนรักคนเดียวของฉัน
และไม่เคยคิดจะเปลี่ยนผันไปรักใครคนอื่น
..ถ้าคนมันไม่รัก ก้อคงไม่มีอะไรดึงดันไปฝืน..
ถ้าหัวใจแปรเป็นอื่น ฉันก้อจะไป
อยากให้ไว้ใจกันหน่อย
เพราะฉันยังคอย ท่ามกลางความห่างไกลเสมอ
รักก้อบอกว่ารัก .. รักเธอ
เพียงแต่คนห่างไกลอย่างเผลอเอง แล้วกัน
30 สิงหาคม 2547 20:48 น.
weenie
เป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหม คนดี
ที่เราต้องมีขัดแย้งกันบ้าง
ไม่เข้าใจและเหมือนกันไปซะทุกอย่าง
เป็นธรรมดาใช่ไหม ไม่ถึงกับเลิกร้างห่างไป
รักเธอมากที่สุดนะ ที่รัก
เพราะว่าเธอน่ารัก และดีกับฉันกว่าใครไหน-ไหน
แม้บางครั้งฉันอาจทำตัวน่าเบื่อกว่าใคร-ใคร
เธอก้อไม่เคยทอดทิ้งไปไหนให้เจ็บช้ำ
ขอบคุณเธอเหลือเกิน
ที่ไม่เคยเมิน ห่างเหินไปไหน
ขอบคุณทุกอย่าง ที่ส่งให้เธอมาเป็นคนของหัวใจ
..ฉันได้เจอคนของฉันแล้ว..
29 สิงหาคม 2547 01:10 น.
weenie
ยังเป็นคนเดิม
มีหัวใจที่ถูกแต่งเติมด้วยความฝัน
ก้อในความจริงต้องเจอเรื่องราวเป็นร้อยพัน
กลับมานั่งฝัน ..บ้าง ในมุมเดิมๆ
นึกย้อนดูเรื่องราวเก่าๆ
มีเหงา มีเศร้า มีรัก
มีคราบน้ำตา ในบันทึกหน้าอกหัก
มีดอกกุหลาบรัก ในวันที่ครึ้มใจ
วันนี้ชีวิตกำลังดี
มีเริ่มต้น มีเศร้า มีสดใส
ร้องไห้หนักๆกับตัวเอง ในวันที่ช้ำใจ
ทำอะไรบ้าๆก้อได้ ในวันที่หัวเราะอย่างชื่นบาน
มีสิ่งต่างๆเข้ามาสอนชีวิตมากมาย
อะไรก้อไม่มีความหมาย สำคัญไปกว่าความสุขของฉัน
มุมฉันเอง ที่ฉันเอง ที่หลบร้อนจากความวุ่นวายในช่วงวัน
เป็นตัวของตัวเองนั้น .. นั่นคือความสบายใจ
22 เมษายน 2547 18:13 น.
weenie
ขอโทษที่ทำให้เธอเดือดร้อน
เป็นเพราะฉันอ่อนแอไปใช่ไหม
ขอโทษอีกที จากข้างใน
ไม่ได้ตั้งใจให้เธอลำบากกว่าที่เคย
ฉันก้อเป็นเพียงคนเพิ่งรู้จัก
ไม่สมควรนัก ที่เธอจะดีกับฉันแบบนี้
แต่ก้อขอบใจนะคนดี
ที่เธอมีน้ำใจให้กันเสมอมา
ต่อไปนี้จะดีต่อกันให้มาก
จะไม่ให้ลำบากเหมือนที่เคยผ่าน
จะดีต่อกันให้เนิ่นนาน
คำนี้ล่ะ..คือสัญญา
11 มีนาคม 2547 17:58 น.
weenie
อย่าทำฉันร้องไห้เลยนะ
เพราะฉันรักเธอมาก รู้ไหม
อย่าทำให้ฉันเจ็บช้ำ จนไม่เป็นอันทำอะไร
ทั้งที่ความจริงอาจเป็นฉันก้อได้ ที่ทำให้มันเป็นแบบนี้
จะให้ร้องไห้อีกซักกี่คืน
อยากให้ฉันสะอื้นอีกซักกี่หน
เห็นบ้างหรือเปล่าว่าฉันมีตัวตน
มีหัวใจให้ใครบางคน ตลอดมา
รักฉันบ้างหรือเปล่า
เรามันแก้วร้าว ประสานไม่ได้ใช่ไหม
เธอถึงทุบมันให้แตก ไม่มีชิ้นดีออกไป
เศษแก้วมันถึงบาดข้างใน เจ็บใจจนไม่จาง
หน้าส่วนตัว
3609
