ความรัก...ผ่านตัวหนังสือ

กรวรา

เคยติดต่อใครสักคนไหม..... 

ทั้งที่ไม่เคยเห็นตัวจริงซึ่งกันและกัน

ได้แต่รู้จักผ่านตัวหนังสือ ได้ยินเสียงผ่านโทรศัพท์

...แต่ความผูกพันที่เกิดขึ้นแนบแน่นลึกซึ้งเกินกว่ารู้จักตัวตนกันจริงๆ อย่างธรรมดาทั่วไปเสียอีก

คนที่เราใช้ความรู้สึกสัมผัสในความเป็นเขา ด้วยผ่านการพูดคุยแค่นั้น..

ช่างมีอิทธิพลต่อความรู้สึกมากมาย...ทำไมนะ

นั่นเป็นเพราะ...ความรู้สึกดีดีที่มีค่าเหนือสิ่งอื่นใด

ไม่ใช่แค่เพียงรูปร่างหน้าตาที่ทำให้คนเรารู้สึกรักกัน...

คนสองคนที่ใช้หัวใจสื่อถึงความรู้สึก

ก่อเกิดความรักความผูกพัน... ก่อนที่จะรู้จักหน้าตาอีกฝ่ายจริงๆ ว่าเป็นยังไง

เป็นความรู้สึกที่มีคุณค่าสุดประมาณ.... 

เพราะไม่ใช่การหลงในรูป ไม่ใช่หลงในรส หรือหลงในกลิ่น ในเสียง หรือในการสัมผัสถูกต้องใดๆ 

แต่เป็นการรู้จักและรู้สึกรักกันจากภายในส่วนลึกของจิตใจอย่างแท้จริง

จนทำให้รู้สึกมองผ่านคำว่ารูปลักษณ์ภายนอกไปอย่างสิ้นเชิง

.....หากใครบางคนเคยรู้สึกแบบนี้ และกำลังอยู่ในสภาวะอย่างที่ว่านี้ละก้อ โปรดเชื่อเถิดว่า

นี่คือความรู้สึกดีดีที่มีคุณค่า ควรแก่การทะนุถนอมและเก็บรักษาให้คงอยู่...

เพราะการรักใครสักคนจากสภาวะภายในส่วนลึกของจิตใจแท้จริงนั้น

เป็นความรักที่ยั่งยืนงดงาม.. และหากเมื่อวันใด "เราและเขา" มีโอกาสได้พบเจอกันจริงๆ

จะสามารถมองผ่านรูปลักษณ์ที่หล่อที่สวย หรือไม่หล่อไม่สวยเหล่านั้นไปได้อย่างสิ้นเชิง

ภูมิใจได้เลยว่า..."เจอรักแท้เข้าแล้ว"....เพราะความรักที่แท้จริงนั้น

หมายถึงรักที่เกิดจากแก่นคือสภาวะภายในส่วนลึกของจิตใจ...

ไม่ใช่รักที่เกิดจากกระพี้คือรูปโฉมภายนอกซึ่งเป็นเพียงแค่ส่วนประกอบเท่านั้น