8 สิงหาคม 2552 21:26 น.
กระซู่บิน
คำร้อง/ทำนอง จตุรงค์ สวงรัมย์
เมื่อวันที่ความรักถูกพักงานเอาไว้
คำว่าแคร์ห่างหายกลายเป็นความห่างเหิน
คนที่เคยดูแลกลับผันแปรทำเมิน
แม้ตอนที่เราเดินผ่านยังไม่ทักทาย
รู้ไหมใจดวงนี้เมื่อไม่มีเธอแล้ว
ฝันที่เคยวาดแววก็ต้องแห้วหล่นหาย
แต่รักที่เฝ้าถนอมจะไม่ยอมทำลาย
เผื่อว่าเธอเปลี่ยนใจหวนกลับมาอีกครั้ง
สิ่งที่หวังยังไร้หนทาง
แต่ความคิดถึงไม่จางเพราะใจยังห่วงอยู่เสมอ
ไม่หวังสิ่งใดขอแค่ได้เจอ
คำที่อยากบอกเธอคือใจยังรักรู้ไหม
ถึงแม้ไม่มีหวังใจก็ยังจะรอ
คอยเธอมาสานต่อรอรักที่เฝ้าฝัน
ต้องเจ็บช้ำเพียงใดน้ำตาไหลไม่หวั่น
ขอมีเพียงสักวันเธอหันกลับมาอีกครั้ง
8 สิงหาคม 2552
เป็นเพลงลูกทุ่งนะครับ เดี๋ยวจะว่าผิดฉันทลักษณ์
แต่งไว้ร้องเล่นๆครับ
6 สิงหาคม 2552 20:30 น.
กระซู่บิน
เด็กน้อยคอยถามย้ำคำเก่า
บ้านเราเกี่ยวพันกันแบบไหน
ด้วยเงินอำนาจหรือสิ่งใด
หรือใจต่างหากอยากจะรู้
เขาบอกนั่นพี่นี่ผองเพื่อน
แต่ไม่เหมือนดังเช่นที่เป็นอยู่
แยกฝ่ายความคิดมิตรศัตรู
ต่อสู้สงครามความศรัทธา
ปณิธานเกมกลพ่นพิษ
แนวคิดสองด้านประจัญหน้า
แก่งแย่งฉุดรั้งทุกครั้งครา
ผลัดเปลี่ยนเวียนหน้าอยู่อย่างนั้น
แบ่งฝ่ายหลายเหล่าเผ่าพ้อง
พี่น้องญาติสายสหายนั่น
แบ่งเลือดแบ่งเนื้อเครือพันธุ์
แข่งขันนิยามความคิด
ลบภาพรักมั่นสัมพันธ์เก่า
มัวเมาเกมกลจนหลงผิด
ร้างความภักดีในชีวิต
ที่อุทิศสร้างสรรค์ร่วมกันมา
จางรักหมดสิ้นแผ่นดินนี้
ลืมสัมพันธ์น้องพี่แต่ปู่ย่า
เลือดเนื้อสืบสายจากยายตา
หมดค่าการก่อต่อยุค
แม่จ๋าหนูแสนจะสงสัย
เมื่อไหร่บ้านนี้จะมีสุข
หรือต้องตรอมตรมระทมทุกข์
ทั้งลุกทั้งล้มผสมกัน
หนูว่าหากเป็นเช่นนี้
บ้านเราไม่มีคงมั่น
อาจพ่ายพังยับในฉับพลัน
แตกแยกห้ำหั่นบั่นทอน
กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเก่า
รักษาบ้านเราให้เหมือนก่อน
เป็นน้องเป็นพี่ที่อาทร
หนุนตักพักผ่อนให้อุ่นใจ
หยุดสงครามศรัทธาที่พร่าผลาญ
ผสานนิยามความคิดใหม่
หยุดอำนาจเกมกลบุคคลใด
อาศัยความรักสามัคคี
5 สิงหาคม 2552 20:10 น.
กระซู่บิน
วิชชุมมาลาฉันท์
อินทร์แปลงเลิศล้ำ เมืองธรรมเมืองทาน
นามเมืองบัวบาน มากด้วยน้ำใจ
แม่มูลเชื่อมโยง แม่โขงเอื่อยไหล
หล่อเลี้ยงกรุงไกร แต่ครั้งโบราณ
เกิดภูมิปัญญา ล้ำค่าควรเมือง
สร้างความรุ่งเรือง มาแสนยาวนาน
แห่เทียนพรรษา ไพร่ฟ้าสืบสาน
บุญธรรมบุญทาน พี่น้องลาวไทย
นามเมืองนักปราชญ์ เมืองราชธานี
ยึดมั่นความดี คุณธรรมอำไพ
น้ำตกบักเตว หุบเหวธารใส
เย็นล้ำน้ำใจ เลื่องชื่อลือนาม
รุ่งเรืองเมืองธรรม เลิศล้ำศาสตร์ศิลป์
ผู้ใดยลยิน หลงใหลความงาม
พรรณไม้ภูผา ผืนป่านาทาม
เชิญมาเยี่ยมยาม บัวบานบ้านเฮา
21 กรกฎาคม 2552 17:00 น.
กระซู่บิน
วัฒนธรรมล้ำค่าภาษาชาติ
เอกราชเอกลักษณ์ประจักษ์หมาย
ดำรงมั่นจรรโลงไว้ไม่เสื่อมคลาย
สืบเชื้อสายสานต่อพ่อขุนรามฯ
ภาษาคือชาติถิ่นแผ่นดินนี้
คือวิถีรากเหง้าชาวสยาม
เป็นเกียรติก้องเลื่องชื่อระบือนาม
เป็นนิยามศรัทธาประชาชน
เป็นศูนย์กลางเครื่องมือใช้สื่อสาร
เป็นครูอ่านครูเขียนเพียรฝึกฝน
เป็นสมบัติล้ำค่าอันน่ายล
เป็นเหตุผลคำว่าน่าภูมิใจ
แต่หากว่าภาษามาสูญสิ้น
ทั้งแผ่นดินเป็นอันต้องหวั่นไหว
ชาติย่อยยับปลิดปลงลงทันใด
ความเป็นไทยหมดนิยามความศรัทธา
เราผองไทยเทิดค่ามาสืบสาน
ทั้งการอ่านการเขียนเพียรรักษา
ทั้งฟังพูดใช้ให้ถูกทุกเวลา
และรู้ค่าวิชาภาษาไทย
มีภาษาเอกลักษณ์พิทักษ์ชาติ
กร้าวประกาศศักดิ์ศรีที่ยิ่งใหญ่
เอกราชเราดำรงจงภูมิใจ
ไม่เป็นทาสชาติใดในโลกา
20 กรกฎาคม 2552 10:20 น.
กระซู่บิน
วิชชุมมาลาฉันท์ 8
วารีไหลหลั่ง
สองฝั่งมูลใส
เย็นล้ำน้ำใจ
ถิ่นไทยบัวบาน
ดอกคูนสวยแสน
เสียงแคนขับขาน
เมืองธรรมตำนาน
สร้างบ้านแปลงเมือง
สืบสายเชียงรุ้ง
อำรุงฝูงหงส์
นามท้าวคำผง
ก่อกรุงรุ่งเรือง
เจ้าวอเจ้าตา
เดชาลือเลื่อง
ต้นเหล่าเจ้าเมือง
ฟูเฟื่องพงศ์พันธุ์
จึงรวมพวกเรา
รวมเหล่ารวมกอ
บัวบานเกิดก่อ
พ่อเมืองเดียวกัน
สัมพันธ์ญาติสาย
ไม่วายเปลี่ยนผัน
ฮักแพงแบ่งปัน
ฮักมั่นปรองดอง
สมนามเมืองปราชญ์
ทวยราษฎร์ทุกคน
ยากดีมีจน
ยึดมั่นครรลอง
รักสามัคคี
น้องพี่ทั้งผอง
รักษาครอบครอง
เมืองธรรมอำไพ
หน้าส่วนตัว
2280
