22 เมษายน 2547 22:25 น.
กระดาษกาว
อยากจะบอกเธอเหลือเกิน .. คำว่ารัก
แต่ก็กลัวอกหัก ..ซะมากกว่า ..เธอรู้ไหม
ก็เธอนั้นยังไม่เคยจะเปิดใจ
ไม่ว่าใครเธอก็ปฏิเสธไปทุก ทุก ที
ใจก็เหนื่อย .. ปากก็หนัก
ต้องเก็บคำว่ารัก .. ไว้ในใจฉันคนนี้
ก็บอกตัวเอง .. ว่าเมื่อไหร่ ใจมันจะกล้าเสี่ยงดูสักที
เผื่อคำตอบที่เธอมี .. จะไม่ใช่แค่เพื่อนกัน
เคยซ้อมพูดอยู่หน้ากระจก
แต่พอเจอหน้าก็ได้แต่นับหนึ่ง .. สอง .. สาม .. สี่..ห้า ..หก ..โอ๊ย!! นี่เหรอฉัน
คนที่ใครๆต่างก็ให้ความสำคัญ
แต่กลับมาไหวหวั่นเมื่ออยู่ใกล้เธอ ทุกเวลา
รอไปก่อนแล้วกันนะ คนพิเศษของใจ
รับรองว่าสักวันนึงฉันจะบอกเธอไป ถึงความรัก ความห่วงใยและห่วงหา
จะทำให้เธอรับรักฉันไว้ใกล้ ใกล้ ใจ ใกล้ - ใกล้ ตา
จะทำให้เธอรู้คุณค่า .. แล้วหันมา .. มองฉันด้วยสายตา..ของความจริงใจ ~~~~~~~~~~~
21 เมษายน 2547 11:17 น.
กระดาษกาว
ฟากฟ้า ..ทะเล .. สายลม
ปั้นหิมะเป็นก้อนกลมๆ ..ส่งให้เธอ ..
พร้อมตัวอักษรที่เขียนไว้ว่ารักเสมอ
รักเธอ ..รักเธอ ..น่ะ รู้มั้ยคนดี
รักน่ะ .. รักมากกว่าฟ้าที่กว้างไกล
รักเธอ..มากกว่าใครในโลกนี้
แม้กาลเวลาจะแปรเปลี่ยนไปนานนับปี
แต่ความรักของฉันจะคงที่ ..ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ..
ความรักของฉันน่ะ .. บริสุทธิ์
หยุดเลยหยุด .. ถ้าคิดว่าจะมีอะไรแอบแฝง
เราสองคนต่างก็เคยมีบทเรียนอันล้ำค่า .. ราคาแพง
แล้วฉันจะแสดง .. ให้เธอดู .. ว่ารักแท้อยู่อย่างไร
หากไม่เชื่อว่าฉันรักเธอจริง จริง
ก็เชิญพิสูจน์ได้ทุกสิ่ง .. จะถามใครก็ได้ ..
แต่ถ้าจะให้ดี .. เธอคงต้องมาถามเจ้าของหัวใจ
แล้วฉันจะทำให้เธอรู้ว่าความรักจะทำให้โลกสดใสยิ่งกว่าที่เคยเป็น . ~~~~
20 เมษายน 2547 22:27 น.
กระดาษกาว
เสียงโทรศัพท์ ..ดังขึ้น
พอรับก็ยังมึนๆ .. อยู่
เพราะโสตประสาทสัมผัสมันบอกให้ฉันรู้
ว่าที่คุยอยู่น่ะ ..คือเสียงเธอ .. คนที่ฉันเคยมีใจ
เสียง..ดังขึ้นผ่านสาย
ถามว่า.. ฉันสบายดีรึป่าว ยังคิดถึงกันไหม
ยังมีอีกคำถามที่มันบาดใจ
เสียใจมั้ย .. ที่เธอจากไป ..โดยไม่ได้มาดูแล
อยากจะหัวเราะกับคำพูดของเธอนัก
ผ่านมากี่เดือนแล้วที่เธอทำฉันอกหัก ..โดยไม่มาแยแส
ไม่ต้องเอ่ยขึ้นมาหรอก ..คำว่าดูแล
เพราะตั้งแต่วันนั้น .. ฉันก็เจ็บจนฝังใจ
เพิ่งจะทำใจได้ ..ไม่กี่อาทิตย์
เธอไม่คิดบ้างเหรอ ..ว่าฉันก็ไม่ใช่คนอ่อนแอ .. ไม่เอาไหน
ในเมื่อฉันยืดหยัดได้ .. ในวันที่ไม่มีใคร
แล้วทำไม จะต้องกลับไป .. เป็นคนใจอ่อน .. ที่อ่อนใจ .. แบบวันวาน
ขอบคุณนะที่ยังนึกถึงกัน
ฉันน่ะ .. ตื้นตัน .. กับน้ำใจจากเธอ .. คนที่เคยทำให้ใจร้าวราน
แต่พอดีว่า .. ใจมันเจ็บ .. และยังจำได้ถึงความทรมาน
คงยากเกินกว่าจะสมานให้มันกลับไปเป็นอย่างเดิมแล้วเธอ
เอากลับไป .. ความมีน้ำใจ
เอากลับไปให้คนใหม่ .. อย่างที่ทำกับผู้หญิงคนอื่นๆอยู่เสมอ
ก็ได้แต่หวัง ว่าฉันคงไม่โชคร้ายเกินไปที่จะต้องพบเจอ
คนอย่างเธอ .. ผู้ชายหลายใจ
19 เมษายน 2547 22:44 น.
กระดาษกาว
... จากวันนี้ ..
ฉันจะลืมความรู้สึกดี - ดี ที่เธอเคยให้
ลืมให้หมด .. ความห่วงใย
ลืมความผูกพันของใจสองใจ .. ระหว่างเรา
ก็เธอบอกว่ามันไม่มีค่า
บอกว่าไม่ต้องมาแสดงความห่วงหา .. ในวันที่เธอเหงา
ให้ลืมไปเลยเรื่องของสองเรา
ลืม วันเก่า - เก่า .. แล้วโยนมันทิ้งไป
อ๋อ .. เธอคงต้องการแบบนั้นมาตั้งนานแล้วใช่ไหม
ฉันก็เพิ่งจะเข้าใจ .. ได้สิได้
ถ้าเธอต้องการ .. ฉันจะไปขัดเธอได้อย่างไร
ก็เอาสิ ..เอาคืนไป ..เอาให้หมดใจ เลยนะเธอ
ไม่ต้องมาเหลือไว้เป็นที่ระลึก
เพราะฉันไม่ต้องการนึกอะไร .. ที่ต้องเก็บมานั่งเหม่อ
รึจะต้องให้ฉัน ..เก็บใส่ถังขยะ แล้วส่งไปให้เธอ
รึว่าจะให้จัดส่งทางไปรษณีย์ดีมั้ย จะได้ไม่ต้องพบเจอกันอีกไง
ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจ สำหรับบริการเดลิเวอร์รี่
พิเศษสำหรับเธอไงคนดี ... นอกเหนือจากนี้คงไม่มีให้ใคร
เอาเถอะ ..ฉันอโหสิกรรมให้
ถึงเกลียดเธอไป ..ก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมา
รู้อะไรมั้ย .. เธอ .. คนที่ฉันเคยรัก
หลังจากวันนั้นวันที่เธอทำเป็นไม่รู้จัก ..แล้วหนีหน้า
ฉันก็มาทบทวนเรื่องราวต่างๆนานา
แล้วก็สรุปว่า .. เราคงต้องเลิกรา ..แบบเป็นทางการสักที
.. พอคิดได้ .. มันก็โล่งใจ
บอกเหตุผลไม่ได้หรอกนะ ว่าทำไม ถึงเป็นแบบนี้
ทั้งๆที่ตัวเองก็นึกว่าคงจะเสียใจนานเป็นปี
แต่กลับไม่มีท่าทีแบบนั้นเลย
คงเป็นเพราะเราไม่ใช่คู่กัน
ความรู้สึกผูกพันแบบนั้นก็ไม่เคยได้ มีแต่ความรู้สึกเฉยๆ
ฉันก็ปล่อยให้มันเลยตามเลย
เธอก็ไม่ได้สนใจเหมือนที่เคย เพราะเธอมีคนใหม่แล้วนิ จะสนใจทำไม
เอาเถอะ . ก็แล้วแต่เธอ
ฉันน่ะตามใจเสมอ . เธอจะทำอะไรก็ได้
เพราะฉันเอง.. ก็เพิ่งจะเข้าใจ
ว่าตลอดมา ในขณะที่เวลาหมุนผ่านไป ฉันเองก็ไม่ได้สุขใจเลยสักนาทีเดียว
18 เมษายน 2547 00:07 น.
กระดาษกาว
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
น้ำตามันจึงไหลแบบนี้
ก็อยากลองเกลียดเธอดูสักที
เผื่อจะรู้สึกดีขึ้นมา
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
คิดถึงความห่วงใย .. ห่วงหา
ที่ต้องแลกมาด้วยรอยน้ำตา
แต่กลับไม่มีค่ากับคนเช่นเธอ
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
ความรู้สึกมันถึงได้บาดใจอยู่เสมอ
เหมือนกับว่า ... ผ่านไปอีกกี่ปี ความรู้สึกนี้ก็ยังจะมาให้พบเจอ
ทำให้ฉันต้องกลายเป็นคนเพ้อเจ้อ .. อยู่เพียงลำพัง
ฉันคงคิดถึงเธอมากเกินไป
แต่สิ่งที่เธอไม่เคยจะใส่ใจ ...มันก็เป็นความหวัง
ถึงแม้บางครั้งก็อาจปะปนไปด้วยความเกลียดชัง
แต่ฉันก็ยัง .. ... ยังคงคิดถึงเธอ ..~~~
หน้าส่วนตัว
842
