13 พฤศจิกายน 2549 19:27 น.
กีรดา
เธออาจจะไม่รู้และยังสงสัย
ว่าทำไมฉันถึงต้องทำอย่างนี้
ทำเพื่อเธอได้ทุกอย่าง
แม้ว่าเธอนั้นไม่เคย หันมามองเลยสักที
สักวันหนึ่ง เธอคงจะเข้าใจนะคนดี
ว่าฉันคนนี้คิดอย่างไร
ก็ไม่คิดนะว่าจะเป็นใครคนนั้น
ขอเพียงแค่ฝัน ต่อไปจะได้ไหม
ได้รักเธอออยู่ตรงนี้ฉันก็พอใจ
ไม่ว่าคนที่เธอรักนั้นเป็นใคร
ฉันก็ขอรักเธอตลอดไป ได้ไหมเธอ
ไม่รักฉัน..ไม่มีใจ
แล้วมาบอกอะไรเอาป่านนี้
ผ่านเวลามาแสนนาน..กี่ล้านนาที
ปิดบังกันมาเป็นปี..เพื่ออะไร
เธอรู้บ้างมั้ยว่ามันช้ำ
กับสิ่งที่เธอทำกับไม่กี่คำที่เหลือไว้ให้
แล้วรู้รึเปล่าว่าฉันปวดร้าวเท่าใด
ถ้าตอนที่ฉันรักเธอแค่ครึ่งใจ..มาขอจากไป
จะไม่เสียใจอย่างนี้เลย
13 พฤศจิกายน 2549 19:23 น.
กีรดา
เตือนใจตัวเองทุกครั้ง
เขาไม่รัก..แล้วยังตื้ออยู่ได้
พอเถอะ หยุดซะที พอเถอะใจ
เขาไม่รักช่างประไร
ใจเอ๋ยใจ..จงจำไว้..รักตัวเอง
เสียดาย..ความจริงใจ....
ที่ฉัน มีแต่ให้เธอคนี้.....
เธอกับไม่เห็นค่า..ความดี....
มองไปอย่างไม่มี...เยื่อใย...
ขอโทษในสิ่งที่ผ่านมา
ขอโทษที่เข้าใจว่า เธอรักฉัน
ขอโทษที่เข้ามา ผูกผัน
และขอโทษที่ฉัน รักเธอ
ไม่มีสักวันที่ความทรมานจะจางหาย
มันยังคงย่ามกายอยู่ในใจเสมอ
ก็รู้ทั้งรู้ว่าวันนี้ไม่มีเธอ
แต่หัวใจยังละเมอไม่ยอมตื่นสักที
พยายามบอกตัวเองให้เลิกรัก
เพื่อจะได้ไม่ต้องเจ็บหนักอยู่อย่างนี้
แต่บอกเท่าไหร่เตือนเท่าไหร่ก็ยังรักอยู่ดี
ทำไมนะหัวใจที่มี...ยังคงรักเค้าคนนี้ไม่เปลี่ยนแปลง
10 ตุลาคม 2549 15:14 น.
กีรดา
ต้นปีมา..มกราก็หน้าหนาว
ลมพัดพราวพระพายวายสุขสันต์
เรื่อยเรื่อยพัดจนมา..กุมภาพันธ์
เดือนแห่งวันแสนสดสุขสนุกใจ......
10 ตุลาคม 2549 15:08 น.
กีรดา
ใจหนอใจเจ้าเอ๋ยเป็นไปได้
ไปรักเขาทำไมก็ไม่รู้
เขาเป็นคนมีเจ้าของก็เห็นอยู่
ยังทำเป็นไม่ชี้ ไม่รู้ ไม่สนใจ
เขาเคยบอกชอบเราก็เปล่าเลย
ยังเห็นเขาเฉยเมยเลยด้วยซ้ำ
ไปรักเขาอยู่ได้ใยหัวใจไม่จำ
โง่แล้วทำงมงาย....ฟาย...สิ้นดี
10 ตุลาคม 2549 15:02 น.
กีรดา
เธอ...ชอบนั่งมองฟ้าใสในคืนเหงา
ชอบฟังเสียงแผ่วเบาของสายลมไหว
ชอบมองดาวให้ความเหงาล่องลอยไป
ชอบนั่งคิดถึงใครอยู่...อยากรู้จัง
ฉัน...ชอบนั่งมองท้องฟ้าเวลาเหงา
ชอบรื้อฟื้นคืนวันเก่าท้าวความหลัง
ชอบนั่งขับขานบทเพลงเศร้าให้ดาวฟัง
ชอบถอนหายใจหลายๆครั้ง...เพราะนั่งคิดถึงเธอ
หน้าส่วนตัว
1094
