เธอผู้เป็นที่รัก..ยิ่งชีวิต

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

~* สาส์นรักจากสายลม *~

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

รักแท้..ใช่ฟ้าทำ

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

~อันชั้นฟ้า เทวาสร้าง ถึงแดนสรวง
ความรักล่วง ลุถึงแดน อันสุขสันต์
เว้นชั้นพรหม ไม่รู้รัก อย่างไรกัน
จึงขีดคั่น แดนรักได้ ไม่รู้จริง

ถ้าพระพรหม จะขีด คั่นความรัก
ให้พบจาก รักคลาดคลา คู่ชายหญิง
ขอโทษเถอะ พระพรหมท่าน ไม่รู้จริง
จากทุกสิ่ง ชื่อว่ารัก จักกระทำ

เรานี่เอง กับอีกหนึ่ง คือคนรัก
ที่จะปัก ลงหลักแน่น เป็นแก่นย้ำ
ให้ประจักษ์ เป็นมั่นคง  ถึงแก่นคำ
ขอยึดย้ำ แค่คำมั่น และสัญญา

จะกริ่งเกรง หวาดกลัว อันใดเล่า
กับคำเขา ที่ว่าพรหม ลิขิตหนา
เพียงสองใจ เป็นหนึ่งแน่น ในอุรา
สัจจวาจา คือหลักย้ำ ค้ำฟ้าดิน~				

รักแท้..ในรอยธรรม

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

~ไม่มีใคร เคยผิด เพราะคิดรัก
แจ้งประจักษ์ ดวงใจ ไม่เหหัน
ถึงรักมาก สักเท่าใด ใช่อาธรรณ์
แม้ผู้นั้น มีเจ้า ครองกายใจ

เพราะขึ้นชื่อ ว่าความรัก เหมือนโคถึก
ผิผันลึก ดึงดัน ดื้อขังไว้
ขวิดคอกพัง เขาหักดิ้น พาลสิ้นใจ
ต้องปล่อยไป ตามจิตคึก นึกใฝ่ปอง

หย่อนความคิด คือใจ แล้วดึงกลับ
หย่อนสลับ ห้ามหัก หยุดผยอง
ค่อยดึงลาก หวนกลับ ตามครรลอง
มิให้หมอง ต้องใจคิด ผิดศีลธรรม

ใจคิดได้ ใจแหละ คือเกลียวเชือก
ผูกให้เลือก ซ้ายขวา หรือหน้าคว่ำ
ลากกลับคอก หรือตกเหว เลวกระทำ
สิ่งที่ย้ำ คือสิ่งนำ กระทำดี

แม้จะเสี่ยง เชือกบาด จนเป็นแผล
แต่ที่แท้ โอสถทิพย์ ที่สุขศรี
คือแอบรัก ด้วยใจหวัง ตั้งความดี
พอกแผลช้ำ คืนชีวี สุขชีวา~				

รักเราไม่เก่าเลย

กุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว

~วันเวลา แม้ไม่ผ่าน ไม่เดินลัด
ไม่รู้ตัด ลัดห้วง ระเหหน
เหมือนดังใจ รู้ลัด ตัดตัวตน
ข้ามวังวน ความคิดถึง มาหากัน~

~จะใหม่เก่า ไฉนเล่า สำคัญลึก
เท่าความตรึก คนึงหวน แม้ห้วงฝัน
ถึงจะเก่า ใช่จะกร่อน หย่อนสัมพันธ์
ขอรักก่อน ขอห่วงกัน ฉันรักเธอ~