หน้าส่วนตัว
เดินเหงาเปล่าเปลี่ยวมานาน
บางครั้งรู้สึกเหน็บหนาว
ลมโหมพัดแรงสุดต้านทาน
จนแทบไม่อยากจะเดินต่อไป
วันหนึ่งมาพานพบเธอ
เป็นวันที่โลกสวยสดใส
เธอยิ้มให้ฉันเป็นกำลังใจ
และเราเดินไปด้วยกัน
หลายครั้งฉันท้อเธอกลับช่วย
ให้ยืนอยู่ต่อสู้อย่างแม่นมั่น
ยามเธอล้มฉันช่วยฉุดลุกขึ้นพลัน
ด้วยใจหวังว่าวันหน้าเป็นของเรา
646
