30 กันยายน 2546 03:17 น.

ที่ว่าง....

ก้อนหินละเมอ

...หากกายชิดจิตใกล้เคียงเพี้ยงเดินคู่      จิตหดหู่มิรู้ใจไม่วายหาย
ความฝันใฝ่ในจิตใจใกล้มลาย                 หากมิวายต้องใกล้ชิดสนิทกัน
อันความรักสมัครใจมิไร้ว่าง                     จำต้องห่างกันออกไปใจวสันต์
เพื่อให้จิตมิตรคู่ใจไกลห่างกัน                  เพื่อเดินตามความใฝ่ฝันฉันและเธอ				
30 กันยายน 2546 02:58 น.

ถึงไร้ฐาน แต่ยอดยังคงอยู่

ก้อนหินละเมอ

....แม้นไร้ฐานมิไร้ยอดตลอดฝั่ง      ฐานแม้พังแต่ยอดยังยั้งคงอยู่
แม้นฐานไปบรรลัยเฝ้าเอาใจดู       ยอดคงอยู่ยั้งยืนยงคงไม่วาย
หากเจ้าล้มลงบนพื้นยืนไม่ไหว        จะรีบไปเหยียบซ้ำให้ใจมิหาย
กระทืบซ้ำให้จมดินให้สิ้นวาย           แม้นมิตายจะกลบฝังทั้งยังเป็น				
30 กันยายน 2546 02:39 น.

ไม่อยากตื่น

ก้อนหินละเมอ

.... ในความฝันฉันพบเธอเพ้อทุกภพ     ไม่ขอจบความฝันไปในวิสัย
แม้นแค่ฝันก็พอเพียงเพี้ยงแก่ใจ          ขอฝันไปไม่ยอมตื่นฟื้นไม่เอา
ในความจริงเธอกับฉันนั้นไกลห่าง         เพราะแตกต่างต้องร้างไกลให้ใจเหงา
ไม่ได้พบไม่เจอเธอเพ้อเพียงเรา           ขอเพียงเฝ้าหลับฝันถึงคะนึงพอ				
30 กันยายน 2546 02:13 น.

จะ (พยายาม) ไม่คิดถึงเธออีกต่อไป

ก้อนหินละเมอ

...ถึงสุดหล้าสุดฟ้าเขียวไม่เกี่ยวข้อง   สุดหน้าน้องแม้นต้องใจไม่ใฝ่ถึง
หนีไปสุดขอบฟ้าไกลไร้คะนึง            ไม่คิดถึงหน้าสุดาแก้วตาใจ
แม้นยามยากมิเอ่ยปากหากใจถึง      แม้นคะนึงมิปริไปให้สงสัย
แม้นพบน้องอยู่ใกล้ตาหาใกล้ใจ       ไม่บอกไปแม้นอาลัยในแก้วตา				
30 กันยายน 2546 01:52 น.

กลอนสุนทรภู่ - อนึ่งหญิงทิ้งสัตย์เราตัดขาด

ก้อนหินละเมอ

อนึ่งหญิงทิ้งสัตย์เราตัดขาด 
ถึงเนื้อน้ำธรรมชาติไม่ปรารถนา 
ข้างนอกนวลส่วนข้างในใจสุดา 
เหมือนปลาร้าร้ายกาจอุจาดจริง 
ถึงรูปชั่วตัวดำระยำยาก 
รู้รักปากรักหน้าประสาหญิง 
ถึงปากแหว่งแข้งคอดไม่ทอดทิ้ง 
จะรักยิ่งยอดรักให้หนักครัน 
จนแก่กกงกเงิ่นเดินไม่รอด 
จะสู้กอดแก้วตาจนอาสัญ 
อันหญิงลิงหญิงค่างหญิงอย่างนั้น 
ไม่ผูกพันพิศวาสให้คลาดคลา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้อนหินละเมอ
Lovings  ก้อนหินละเมอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้อนหินละเมอ
Lovings  ก้อนหินละเมอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟก้อนหินละเมอ
Lovings  ก้อนหินละเมอ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงก้อนหินละเมอ