19 ธันวาคม 2547 23:24 น.
ขลุ่ยบูรพา
คำคืนนี้ช่างเสียวเปล่าเปลี่ยวใจ
ไม่มีใครอยู่บนเตียงเหมือนที่เก่า
ไม่มีเลยไม่เห็นแม้แต่เงา
มีเพียงเรานั่งเศร้าเฝ้าคอยนาง
จนวันนี้เธอนั้นได้กลันมา
น้องแก้วตามาเติมรักใจบางบาง
ฉันหวังว่ารักนี้ไม่จืดจาง
มีแต่ทางแห่งความสุขตลอดไป
19 ธันวาคม 2547 23:21 น.
ขลุ่ยบูรพา
ชายหนึ่งคนที่อยากมีรักแท้
ขอเพียงแค่ใครคนนั้นได้ไหมหนา
ที่คอยห่วงที่คิดถึงทุกเวลา
ให้เธอมาคอยดูแลหัวใจเรา
แต่เมื่อไหร่คนคนนั้นจะได้พบ
จะประสบเจอะเจอจากที่ไหน
หรือว่าเธอคนนั้นอยู่แดนไกล
แล้วทำไมไม่มาหาซักที
12 ธันวาคม 2547 18:19 น.
ขลุ่ยบูรพา
ชีวิตนั้นเปรัยบดั่งการเดินทาง
ดูเคว้งคว้างเหงียบเหงาแสนเดียวดาย
แต่เมื่อพบคนดีเคียงแนบกาย
ทุกข์เลือนหายจากไปให้ใจลืม
การเดินทางต่อไปในภายหน้า
ช่างมีค่าเมื่อเธอร่วมเคียงข้าง
จะสู้ทนเดินไปบนเส้นทาง
ไม่ลอยคว้างเพียงลำพังเพราะมีเธฮ
9 ธันวาคม 2547 16:30 น.
ขลุ่ยบูรพา
วาเลนไทน์คือวันแห่งความรัก
ซึ้งประจักษ์ในหัวใจใครกันหนอ
คนที่รักคนที่ชอบคนที่รอ
อยากจะขอให้เอ่ยบอกความใน
เพราะความรักทำให้คนแสนสุข
ไร้ความทุกข์มีสุขกว่าสิ่งไหน
เมื่อบอกกล่าวทุกสิ่งอยู่ในใจ
ต่อต่อไปขอให้รักกันยิ่งยืนนาน
7 ธันวาคม 2547 03:59 น.
ขลุ่ยบูรพา
วันเวลาสร้างรักได้จริงหรือ
หรือมันคือภาพลวงตาให้สงสัย
ว่ารักแท้จะมีได้อย่างไร
จะมีใครพิสูจน์ความรักเธอ
ทำให้ฉันไม่กล้าที่จะบอก
เพราะรักเก่ายังตอกย้ำที่ใจฉัน
แต่คงอาจจะมีในสักวัน
วันที่ฉันบอกว่า I LOVE YOU
หน้าส่วนตัว
1105
