6 กรกฎาคม 2548 20:57 น.
คนคุก
แม้วันผ่านเวลาเลื่อนนานแค่ไหน
แต่ว่าใจยังคงมั้นรักเสมอ
ทั้งหัวจิตหัวใจมีแต่เธอ
เฝ้าฝันเพ้อถึงเธอเสมอมา
รักรักนี้มันทำให้ฉันมีหวัง
รักรักนั้นฉันจึงต้องตามหา
ตามหารักตามหาเธอทุกเวลา
เธอช่วยมาเต็มใจฉันให้เต็ม
6 กรกฎาคม 2548 20:49 น.
คนคุก
หากวันก่อนเธอยอมบอกกับฉัน
ว่าวันนั้นมีคนคอยรอเธออยู่
ตัวฉันนี้ก็คงจะได้รับรู้
เธอมีคู่อยู่แล้วที่หัวใจ
เมื่อรับรู้ตัวฉันคงต้องหนี
ไม่อยากมีเรื่องราวก่อนจากไป
แอบหลบมุมแอบหลีกไปร้องให้
ปล่อยหัวใจที่สลายให้จมดิน
6 กรกฎาคม 2548 20:44 น.
คนคุก
เธอจ๋าเธอรู้ไหมว่าใครรัก
ไม่อาจหักห้ามใจให้คิดถึง
นั้งละเมอเพ้อหาคอยลำพึง
รักเธอจึงทุ่มให้มหดทั้งใจ
มี 100 ให้ 100 ไม่กลัวเจ็บ
อยากจะเก็บความรักใว้มอบให้
แต่วันนี้ต้องมอบมันออกไป
มันไม่ไหวแล้วใจรักคนเดียว
อาจจะดูปลิ้นปล้อนกะล่อนหลอก
เหมือนจะหยอกแต่ใจยังเด็ดเดี่ยว
คนอื่นมองสาวใดไม่ยุ่งเกี่ยว
รักคนเดียวรักเธอตลอดไป
8 พฤษภาคม 2548 14:35 น.
คนคุก
เย็นวันหนึ่งยกหูโทรศัพท์
เธอคอยรับอยู่ปลายสายนั้นใช่ไหม
คิดไตร่ตรองแล้วรีบกดเบอร์ไป
หากผู้ใหญ่รับแล้วจะรีบวาง
แต่วันนั้นไม่เป้นดั่งที่คิด
เธออยู่ติดโทรศัพท์มิอยู่ห่าง
ยกหูขึ้นรีบรับบอกปัดพราง
คิดหาทางแก้ไขให้ทันการ
รวบรวมจิตรวมรวบใจรวมความกล้า
ที่โทรหาเพราะใจนั้นอาจหาญ
เมื่อวันนั้นพบกันในอาคาร
เป็นเหตุการณ์ตราตรึงกับจิตใจ
คราก่อนนั้นสองเราอยู่เคียงคู่
รู้ทั้งรู้ว่ารักนั้นยิ่งใหญ่
ไมวันนี้เธอบอกว่าจะไป
ไปให้ไกลให้ใจนั้นลืมเลือน
เหตุการณ์ผ่านนานวันใช่แปรผัน
ยังรักมั้นในใจไม่คราเคลื่อน
ยิ่งจากกันยิ่งรักไม่บิดเบือน
จึงเอ่ยเอื่อนบอกคำตามสายมา
หากวันนี้ในใจไม่มีรัก
ขอให้ปักหัวใจดั่งหินฝา
ปากเอ๋ยคำว่ายังจะจากลา
ไม่ต้องมาให้เห็นให้ช้ำใจ
คำตัดสิ้นครั้งนี้ถือสิ้นสุด
หากให้หยุดก็หยุดพร้อมจากไป
บอกว่ารักก็รักไม่มีใคร
สิ่งยิ่งใหญ่คือหัวใจฮันมีเธอ
8 พฤษภาคม 2548 14:15 น.
คนคุก
อุธาหรณ์สอนใจคนรุ่นหลัง
จงระวังคำพูดของหญิงสาว
รูปร่างดีผิวสวยขนตายาว
บอกเรื่องราวภาคในใจก่อนจากกัน
ตอนยังรักรักมากมากที่สุด
ไม่มีหยุดทุกสิ่งร่วมเติมฝัน
แต่ตอนนี้สมครวเลิกคบกัน
เธอกับฉันเธอนั้นดีเกินไป
หน้าส่วนตัว
950
