11 ธันวาคม 2544 00:57 น.
คะน้า
หากเธอบอกว่า รักฉัน
คำนั้นควรมั่นใจได้แค่ใหน
หากบอกรักกันไปจนวันตาย
แต่ความรักมันไม่ใช่นิยายนะเธอ
ฉันเห็นความเปลี่ยนแปลงยืนคู่
เคียงข้างอยู่กับความรักเสมอๆ
คำพูดอาจกลายเป็นคำเพ้อเจ้อ
หากว่าเธอเผลอเรอไม่ใส่ใจ
บอกสิ บอกกับฉัน
ว่าความรักเธอนั้นยิ่งใหญ่สักแค่ใหน
คิดเหรอว่าไม่มีอะไรทำให้เธอเปลี่ยนไป
ในขณะที่โลกอันกว้างใหญ่ยังมีใครเป็นล้านเป็นพัน...
11 ธันวาคม 2544 00:43 น.
คะน้า
เพียงแค่ถ้อยคำไม่กี่คำ
มันก็ทำให้หัวใจฉันพองใหญ่
รู้รึเปล่าคำนั้นมันสะกิดใจ
เหมือนกับจะบอกอะไรให้รู้กัน
แต่หากว่าเธอเพียงแค่พูดเล่นๆ
ความรู้สึกฉันมันคงเป็นแค่ความฝัน
จึงไม่กล้าจะคิดมากให้ใจหวั่น
แต่คำนั้นยังติดค้างอยู่ข้างใน
เธอว่าเธออยากเป็นเช่นคนนั้น
คนที่ฉันค้นหาว่าอยู่ใหน
อยากเป็นคนของความรู้สึกคนของใจ
เป็นไปได้ไหมถ้าฉันจะขอหัวใจมาแลกกัน...
11 ธันวาคม 2544 00:43 น.
คะน้า
ขอเพียงอยู่ใกล้ๆแค่ได้รัก
ไม่เคยกลัวอกหักเพราะอยากรักไม่ใช่อยากได้
มีความรักเพื่อรู้จักรักใครๆ
มีความรักเพื่ออุ่นในใจดีๆ
ฉันยินดีและพร้อมที่จะให้
สุขกับการได้รักใครในแบบนี้
ไม่หวังรอความรักอย่างทุกที
พอใจที่มีรักอย่างนี้ส่งออกไป
เธอจะรักฉันหรือไม่ฉันไม่รู้
แต่ฉันยังอยู่เพื่อรักเธอไม่ไปใหน
สอนหัวใจตัวเองว่าไม่เป็นไร
ขอเพียงได้รักใครก็เกินพอ...
8 ธันวาคม 2544 19:40 น.
คะน้า
อาจมีน้ำตาใส
แต่อย่างน้อยหัวใจก็รู้ว่า
หนึ่งความรักที่ฉันได้ก้าวเดินจากมา
มันทำให้ฉันแกร่งกล้าเพื่อก้าวเดินต่อไป
อาจเป็นการเดินทางที่ไม่มีปลายทาง
ถึงอ้างว้างก็จะไม่หวั่นไหว
ประสบการณ์ได้สอนให้ฉันเดินต่อไป
ลุกขึ้นเข้มแข็งใหม่ตลอดมา
ฉันยังศรัทธาในรัก
และไม่เคยหยุดพักความห่วงหา
ยังเต็มเปี่ยมด้วยความฝันทั้งสองตา
เชื่อมั่นว่าในไม่ช้าคนที่ฉันค้นหา....จะมาอยู่ตรงหน้าฉันจริงๆ....
8 ธันวาคม 2544 19:40 น.
คะน้า
หากความรักจบง่ายแค่ได้จาก
เมื่อปิดฉากแล้วจบสิ้นทุกสิ่งฝัน
ไม่เหลือเยื่อหรือมีใยให้ต่อกัน
คงไม่ทำให้ฉันลำบากใจ
แต่เพราะรักจบไม่ได้แค่ไม่รัก
ยากนักจะห้ามใจไม่โหยไห้
ต่อเวลาเนิ่นนานให้ผ่านไป
กับความรักที่เคยให้ยังคงมี
และตัวฉันไม่เคยจะไปใหน
ยังซุกซ่อนหัวใจอยู่ที่นี่
ในน้ำตาที่เธอไม่เคยเห็นว่ามี
ทั้งที่เต็มเปี่ยมอยู่ตรงนี้ในหัวใจ...
หน้าส่วนตัว
730
